Επτανησιακή λιτότητα

Σήμερα πήγα και παρακολούθησα μία εκδήλωση όπου μερικές χορωδίες τραγούδησαν καντάδες και τραγούδια της παλιάς Αθήνας. Όχι, αν ήθελα ας μην πήγαινα αφού στην χορωδία συμμετείχε και η γυναίκα μου!
Και φυσικά από το ρεπερτόριο δεν έλειπε η πασίγνωστη καντάδα «Εις τον αφρό της θάλασσας».
Οπότε σκέφτηκα ότι αφού είναι απόκριες δεν βλάφτει να αλλάξω λίγο στους στίχους και να τους κάνω πιο επίκαιρους:

Εις τον αφρό, εις τον αφρό της θάλασσας
το ΔΟΥ-ΝΟΥ-ΤΟΥ, το ΔΟΥ-ΝΟΥ-ΤΟΥ κοιμάται
παρακαλώ σας κύματα
στον πάτο να το πάτε.

Γιαλό-γιαλοοοοό πηγαίναμεεεεέ
το χάλι μααααάς το κλαίγαμεεεεέ
γιαλό να πααααάς γιαλό ναρθειειειειείς
πήγαινε Μεεεεεέρκελ να πνιγειειειειείς

ναταν η θα, νάταν η θάλασσα ευρώ
και τα βουνά, και τα βουνά δολάριά
τον Σόιμπλε θα γράφαμε
στα δυό μας τα π@πάρια

Γιαλό-γιαλοοοοοό πηγαίναμεεεεεέ
την ψήφο μαααααάς την κλαίγαμεεεεεέ
σε εκλογεεεεεές αν ξαναπααααάς
μικρό καλαααααάθι να κραταααααάς

τον Τσίπρα τον, τον Τσίπρα τον ψηφίσαμέ
να κάνει τον, να κάνει τον καμπόσό
κι εκείνος το μνημόνιο
τόκανε άλλό τόσο

Είναι η τσεεεέπη αδειανηηηηή
χωρίς δεκκκκκκάρα τσακιστηηηηή
οι φόροι όλοοοοό πληθαίνουνεεεεεέ
ποτέ δεν λιιιιιίγοστεύουννννννέ
Άντε και του χρόνου να βγάλουμε τον Κυριάκο για να αποκτήσουμε ακόμα μακρύτερο μνημόνιο!