Abaddon: ο άγγελος καταστροφέας των εβραίων, ο ελληνιστί Απολλύων λεγόμενος…
Περιέρχεται την χώρα μας και προκαλεί καταιγισμό εθνικών καταστροφών.
Μάλλον ανεπανόρθωτων…
Και όσα ήταν να ειπωθούν ειπώθηκαν. Μοιραία μπορείς να κάνεις μόνο επαναλήψεις. Και να πεις αυτά που πρέπει με ένα τραγούδι.
Στις 12/3/16 είχα κάνει την ανάρτηση Και εγώ στον κόσμο μου (1)
Δεν πίστευα ότι σήμερα θα ήταν περισσότερο επίκαιρη από ποτέ. Παρακαλώ διαβάστε την.
Κάντε και κανένα like άχρηστοι και απαίσιοι επισκέπτες…
Χρησιμοποίησα τὸ ΑΑΑΤΟΣΜιχάλης, ἐπειδὴ τὸ ἀάατος σημαίνει "αὐτὸς ποὺ δὲν μπορεῖ νὰ βλαφθεῖ" μετὰ ἀπὸ τὶς περιπέτειες ποὺ εἶχα στὸ διαδίκτυο.
Μιχάλης 
Το διάβασα. Η καρδια μου σκίζεται πολλά χρόνια τώρα…αλλά με τις συγκρίσεις που αυτόματα,ανεξάρτητα,σχεδόν,από τη βούλησή μου,με συντάραζαν ,όταν άρχισα να εργάζομαι στη Ρωσία,ένιωθα πια ότι ο κόσμος χάνεται ΓΙΑ ΜΕΝΑ με απελπιστικούς ρυθμούς. Οι Ρώσοι νέοι αποτελούν τον αντίποδα των νεων της Ελλάδας ,ΑΚΡΙΒΩΣ γιατί έχουν όλα τα γνωρίσματα μιας γενιάς που σέβεται την ιστορία της,την αγωνιστική της παράδοση,το πνεύμα της ανδρείας και της σύστοιχης μ αυτό τιμής. Γι αυτό και βλέπεις πάρα πολύ σπάνια ξεχειλωμένους από τα κιλά της απόλαυσης(στείρας απόλαυσης)νέους. Η σπαρτιατική ηθική διαπερνά κάθε πτυχή της ζωής τους. Είναι αθώοι σαν παιδιά ,που,στην απαίτηση της στιγμής,μεταβάλλονται σε σκληρούς μαχητές , όταν οι δικοί μας είτε φεύγουν είτε πέφτουν δέκα πάνω σε έναν(!) Κι αναρωτιόμουν , τί φταίει , πώς καταντήσαμε έτσι , πώς χάσαμε τη γενιά,τη φύτρα μας ,τη συνείδησή μας !;
Νομίζω πως η απάντηση βρίσκεται στην Ιστορία. Τα καλύτερα παιδιά μας,οι νέοι μας με ψυχή και σθένος, αποδεκατίστηκαν στον πιο καταστροφικό Εμφύλιο που έχει ζήσει λαός, τους τελευταίους αιώνες. Σκοτώνοντας ο ένας τον άλλον…επειδή ΠΙΣΤΕΥΑΝ σε ιδέες, ανεξάρτητα ποια ήταν η “καλύτερη”,η “ανώτερη”. Κι οι νικητές(!) επέβαλαν τρόπο ζωής σύμφωνο με το ιδανικό του καπιταλιστή-ιμπεριαλιστή ιθύνοντα (Άγγλοι) : Ο υπάκουος ανταμείβεται . ΜΕ ΧΡΗΜΑ . Με πολύ χρήμα. Και όσοι δεν σκοτώθηκαν,έφυγαν παίρνοντας των ομματιών τους. Οπου τους βγάλει η απελπισία . Γι αυτό και τα τραγούδια μας – αυτά που ο πλαδαροΦίλης ονόμασε παρακμιακά – απέκτησαν αυτόν τον χαρακτήρα του αδιέξοδου πόνου.
Θεωρώ πως είμαστε υποχρεωμένοι να δώσουμε τον Εσχατο Αγώνα. Έστω και μόνο για τον απαραίτητο σπόρο . Είμαστε υποχρεωμένοι…
Μοῦ ἀρέσειΜοῦ ἀρέσει
ΑΧ…
Μοῦ ἀρέσειΜοῦ ἀρέσει