Το ΚΑΛΟ, το ΚΑΚΟ και η ΕΙΡΗΝΗ

Το ΚΑΛΟ και το ΚΑΚΟ δεν υπάρχουν. Ένα πράγμα είναι καλό όταν μας συμφέρει και κακό όταν δεν μας συμφέρει. Το ΚΑΛΟ και το ΚΑΚΟ είναι υπόθεση εγωιστικής συμφεροντολογίας, αυτής της αιφνίδιας και δυσεξήγητης μεταβολής του νου μας. Ο άνθρωπος που ανακάλυψε τους μοιραίους όρους ΚΑΛΟ και ΚΑΚΟ, δεν υποπτεύθηκε ποτέ την τεράστια βλάβη που θα προξενούσε στην ανθρωπότητα.
Το βαρύτατο σφάλμα είναι ότι η ανθρωπότητα έκανε κατάχρηση των ορισμών ΚΑΛΟ και ΚΑΚΟ χρησιμοποιώντας τους πεισματικά σαν κανόνα ηθικής. Έτσι με το πέρασμα των  αιώνων, οι άνθρωποι φυλακίστηκαν τις δυο αυτές λεξούλες και τις βρίσκει κανείς ακόμα και στην σούπα που τρώει.
Κάθε ηθική βασίζεται στις λεξούλες ΚΑΛΟ και ΚΑΚΟ. Οι όροι ΚΑΛΟ και ΚΑΚΟ χρησιμεύουν πάντα για να ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΟΥΝ ή να ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΟΥΝ το ίδια μας τα λάθη. Και αυτός που δικαιολογεί ή καταδικάζει δεν καταλαβαίνει.
Ολόκληρο το σύμπαν (και ο άνθρωπος φυσικά) είναι ένα «ανακάτεμα» μιας ποικιλίας ενεργειών. Η λειτουργία του στηρίζεται σε τρεις δυνάμεις: στην δύναμη της γέννησης (ανοδική εξέλιξη), στην δύναμη της καταστροφής (καθοδική εξέλιξη) και στην ουδέτερη δύναμη, η οποία ισορροπεί τις άλλες δύο.
Είναι έξυπνο να καταλαβαίνουμε την ανάπτυξη των δυνάμεων της ανοδικής εξέλιξης, αλλά δεν είναι έξυπνο να τις δικαιολογούμε με τον ορισμό ΚΑΛΕΣ. Είναι έξυπνο να καταλαβαίνουμε τις διαδικασίες των δυνάμεων της καθοδικής εξέλιξης, αλλά είναι κουτό να τις καταδικάζουμε με τον ορισμό ΚΑΚΕΣ. Όλοι λένε ότι είναι «καλό» να είσαι νέος και «κακό» να είσαι γέρος. Και μετά κλαίνε και οδύρονται γιατί έχασαν αυτό που είναι «καλό».
Μέσα μας υπάρχουν διάφορες μορφές ενέργειας που εξελίσσονται ανοδικά και καθοδικά και μεταμορφώνονται ασταμάτητα. Το να δικαιολογήσεις και να καταδικάσεις δεν είναι κατανόηση.
Όλο αυτό οφείλεται στο γεγονός του μπλεξίματος του νου στις αντιθέσεις ΚΑΛΟ και ΚΑΚΟ.
Μέσα στο άνθρωπο υπάρχουν δυνάμεις ανοδικής, καθοδικής και ουδέτερης εξέλιξης, που πρέπει να μελετηθούν και να κατανοηθούν.
Ο όρος ΚΑΛΟ εμποδίζει την κατανόηση των δυνάμεων της ανοδικής εξέλιξης.
Ο όρος ΚΑΚΟ εμποδίζει την κατανόηση των δυνάμεων της καθοδικής εξέλιξης.
Είναι θεμελιώδες, απαραίτητο, επείγον για την πραγματική ανάπτυξη της ανθρωπότητας:
-Να κατανοήσουμε τον θυμό για να γεννηθεί μέσα μας η γαλήνη και η γλυκύτητα.
-Να κατανοήσουμε την απληστία για να γεννηθεί μέσα μας η φιλανθρωπία.
-Να κατανοήσουμε τον φθόνο για να γεννηθεί μέσα μας το αίσθημα της συνεργασίας και η ευτυχία για το καλό και την πρόοδο του πλησίον μας.
-Να κατανοήσουμε την υπερηφάνεια για να γεννηθεί μέσα μας η ταπεινοφροσύνη.
-Να κατανοήσουμε την τεμπελιά για να γεννηθεί μέσα μας το αίσθημα της ενεργητικότητας.
ΠΟΤΕ δεν πρόκειται να υπάρξει ειρήνη και ευτυχία στον κόσμο όσο ΟΛΟΙ μας κουβαλάμε στον ψυχισμό μας το μίσος, την κακία, την υπερηφάνεια και όλα αυτά τα στοιχεία που προκαλούν τους πολέμους και την εκμετάλλευση του ανθρώπου από τον άνθρωπο.
ΦΥΣΙΚΑ και πάλι θα αντιδράσετε λέγοντας ότι:
-εσείς δεν είσαστε κακοί, οι άλλοι είναι.
-εσείς δεν μισείτε, οι άλλοι μισούν.
-εσείς δεν κλέβετε, οι άλλοι κλέβουν,
-εσείς δεν λέτε ψέματα, οι άλλοι λένε.
-εσείς είσαστε ΚΑΛΟΙ και οι άλλοι είναι ΚΑΚΟΙ.
Ποια είναι άραγε η διαφορά κάποιου που είναι πλούσιος και υπερηφανεύεται για τα πλούτη του, και κάποιου που είναι φτωχός και υπερηφανεύεται για την φτώχεια του;
Άραγε είναι ΚΑΛΟ ή ΚΑΚΟ να είσαι πλούσιος;
Άραγε είναι ΚΑΛΟ ή ΚΑΚΟ να είσαι φτωχός;
Ο Διογένης αισθανόταν υπερήφανος για το πιθάρι στο οποίο κοιμόταν και όταν πήγε στο σπίτι του Σωκράτη τον χαιρέτησε λέγοντας:
-Πατάω την υπερηφάνεια σου, Σωκράτη.
-Ναι, Διογένη με την υπερηφάνεια σου, πατάς την υπερηφάνεια μου, απάντησε ο Σωκράτης.
Ο φιλόσοφος Αρίστιππος, θέλοντας να επιδείξει την σοφία και την ταπεινότητά του ντύθηκε με έναν παλιό τρύπιο μανδύα και βγήκε στους δρόμους της Αθήνας. Όταν τον είδε να έρχεται ο Σωκράτης, φώναξε:
-Ω Αρίστιππε, η ματαιοδοξία σου φαίνεται μέσα από τις τρύπες των ρούχων σου.
Συμπέρασμα: Το ΚΑΛΟ και το ΚΑΚΟ δεν υπάρχουν. Αυτοί οι ορισμοί χρησιμεύουν μόνο για να αποφύγουμε την βαθειά και λεπτομερή μελέτη των εσωτερικών μας  σφαλμάτων. Των σφαλμάτων που προκαλούν όλη αυτήν την οδύνη και την καταστροφή γύρω μας.