2,1,0…

Ζούμε στον κόσμο των δύο αντιθέτων με τις ακραίες απολήξεις τους… Άσπρο-μαύρο, καλό-κακό, νέος-γέρος, αλήθεια-ψέμα, αρσενικό-θηλυκό, όμορφο-άσχημο, χαρά-λύπη, γοητεία-απογοήτευση κλπ…
Φυσικά υπάρχουν και οι ενδιάμεσες καταστάσεις, αλλά είναι πάντα διανθισμένες με ένα ποσοτικό μετρητή λιγότερου ή περισσότερου, σε σχέση με τα δύο άκρα.

Αναρωτιέμαι εάν υπάρχει τρόπος να περάσει κανείς πέρα από τα αντίθετα… Να ζει έξω από αυτά… Να μην τον επηρεάζουν και να μην ταυτίζεται, στην τελική, με αυτά… Υπάρχει;
Φυσικά και υπάρχει!!!
Γιατί όλα μας δόθηκαν σε αυτόν τον κόσμο, σε αυτήν την ζωή!!!

Απαιτείται εκ μέρους μας η κριτική σκέψη και η αναλυτικότητα σε πρώτη φάση. Απαιτείται να καταλάβουμε ότι όλα αυτά που αντιλαμβανόμαστε είναι μόνο όσα έχουμε διδαχθεί και αποκτήσει σαν εμπειρίες ζωής και που σπάνια τα έχουμε αμφισβητήσει για να δούμε εάν είναι μόνο έτσι ή είναι και αλλιώς…

Εάν αποφασίσουμε να το επιχειρήσουμε αυτό, θα δούμε πάνω στον προβληματισμό μας ότι αρχίζουμε να βγαίνουμε λίγο λίγο έξω από το καβούκι μας, έξω από τα πιστεύω μας για την ζωή, για τον άνθρωπο και για τον κόσμο… Τότε θα διαπιστώσουμε, ιδίοις όμμασι, ότι γύρω μας κυκλοφορούν ελεύθερα και άλλες ιδέες διαφορετικές, που έχουν την δική τους αλήθεια και την δική τους πραγματικότητα.
Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι θα ενστερνιστούμε ασυζητητί τις άλλες ιδέες απορρίπτοντας τις δικές μας, γιατί θα είναι σαν απλά να μετακομίζουμε από το ένα κελί της φυλακής μας σε ένα άλλο…
Ίσως όμως να σημαίνει ότι γινόμαστε πιο υποψιασμένοι για όσα σκεφτόμαστε, αισθανόμαστε ή κάνουμε από την σιδηρά, αμετακίνητη θέση μας, αφήνοντας και κάποια παράθυρα ελευθερίας ανοικτά, μπας και φέρνουν νέους αγέρες στην ύπαρξή μας.

Και ίσως κάποια στιγμή, σκέψη στην σκέψη και ανάλυση στην ανάλυση και ικεσία στην ικεσία, φτάσουμε να απορρίψουμε πολλά από τα πιστεύω μας, γιατί μοιάζει σαν να εισήλθε ένας ούριος άνεμος στην οικία του μυαλού μας, καθαρίζοντας τα παλιά και εμποτίζοντας με μία μόνο ιδέα το κεφάλι μας. Την ιδέα της ένωσης των δύο αντιθέτων σε ένα. Που αυτό το ένα είναι το μηδέν.
(+1)+(-1)=0
Και αυτό είναι μία σημαντική αλλαγή.

Γιατί από άλλη θέση και υπό το πρίσμα άλλης λογικής αρχίζεις να βλέπεις τα πράγματα. Από την θέση ενός παρατηρητή ανεξάρτητου, αποστασιοποιημένου από προσωπικές αντιλήψεις και έτοιμου να υποδεχτεί νέα Γνώση για τον ομολογουμένως Άγνωστο κόσμο που ανοίγεται και ξεδιπλώνεται μπροστά στα μάτια του.
Έναν tabula rasa παρατηρητή!!!

ΥΓ. Ομολογώ ότι δεν είναι τόσο απλό όσο οι λέξεις μου επιτρέπουν να το εκφράσω… Είναι περισσότερο βιωματικό και λιγότερο περιγραφικό… Και δεν οφείλεται μόνο σε απλές νοητικές διεργασίες, όπως φάνηκε από τις παραπάνω περιγραφές μου… Απλά καταθέτω μέσω της γραφής, αυθόρμητα, τα λίγα που μπορώ…

Πηγή: ΙΔΟΥ

Ποιος θα μας σώσει από τους ειδικούς; (ιατρική έρευνα)

Πόσοι ακόμη άραγε από τους σημερινούς ισχυρισμούς των «ειδικών» θα αποδειχθούν λάθος;
Πόσοι φουκαράδες θα πληρώσουν με πόνο, με εγχειρήσεις, με την ζωή τους ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΜΕ ΑΦΘΟΝΟ ΧΡΗΜΑ τις αγκυλώσεις και τις αποκρύψεις εφευρέσεων της σύγχρονης επιστήμης;
Πόσοι καρκινοπαθείς θα πεθάνουν μέχρι να αποφασίσει το ιατρικό και φαρμακευτικό κατεστημένο να χρησιμοποιήσει την περίφημη Οργόνη του Ράιχ, ή οτιδήποτε άλλο που λειτουργεί αλλά δεν ταιριάζει με την κατεστημένη θέση;
Διαβάστε την παρακάτω ιστορία και βγάλτε τα δικά σας συμπεράσματα.
Ο Ignaz Semmelweis ήταν ένας Ούγγρος ιατρός που εργαζόταν στο μαιευτήριο της Βιέννης, στα μέσα του 19ου αιώνα, όπου παρατήρησε ότι ο πυρετός της λοχείας ήταν μεταδοτικός. Όταν οι ιατροί και οι φοιτητές έκαναν έρευνες και μάθημα σε πτώματα και μετά εξέταζαν γυναίκες που είχαν μόλις γεννήσει, οι γυναίκες αυτές εμφάνιζαν λοίμωξη και επιλόχειο πυρετό. Σκεφτείτε ότι τότε οι εξετάσεις και οι χειρουργικές επεμβάσεις γίνονταν με γυμνά χέρια και δεν υπήρχαν γάντια. Αυτό γινόταν γιατί η ύπαρξη των μικροβίων ήταν ακόμα άγνωστη. Ο Semmelweis έλεγε ότι οι λεχώνες μολύνονται από «πτωματικά μόρια». Υποστήριξε ότι οι γιατροί του μαιευτηρίου που χρησιμοποιούν πτώματα για να κάνουν μάθημα στους φοιτητές ιατρικής πρέπει να αποστειρώνουν έπειτα τα χέρια τους. Μάλιστα, είχε φτιάξει και ένα μίγμα νερού, χυμού λεμονιού και χλώριου για αυτόν τον σκοπό.
Στην κλινική που εργαζόταν και εφαρμόστηκε το πλύσιμο των χεριών, οι θάνατοι από επιλόχειο πυρετό μειώθηκαν κατά 90% σε λιγότερο από έξι μήνες. Παρά την θεαματική βελτίωση, ο Semmelweis δεν μπορούσε να αποδείξει γιατί γινόταν αυτό.
Πολλοί από τους ιατρούς της εποχής του αντέδρασαν έντονα και απέρριψαν την θεωρία του γιατί θεώρησαν προσβολή την απαίτηση του να πλένουν τα χέρια τους και επειδή έτσι τους θεωρούσε «ακάθαρτους». Αφού εκδιώχθηκε από το νοσοκομείο της Βιέννης, αναζήτησε δουλειά στη Βουδαπέστη όπου και εκεί συνάντησε σημαντικές δυσκολίες. Εφάρμοζε όμως και εκεί την τακτική του πλυσίματος των χεριών και έφερε θεαματικά αποτελέσματα, προστατεύοντας τη ζωή χιλιάδων λεχώνων.
Ο Semmelweis προσπάθησε να υποστηρίξει την ιδέα του, που πίστευε ότι θα έσωζε τη ζωή σε χιλιάδες γυναίκες, και έστελνε καυστικές «ανοιχτές» επιστολές σε όλους όσους τον απέρριπταν. Ονόμαζε «ανεύθυνους δολοφόνους» τους πιο γνωστούς μαιευτήρες της εποχής του και ίσως να έπεσε και σε κατάθλιψη, αφού το θέμα του επιλόχειου πυρετού του είχε γίνει έμμονη ιδέα. Το πάθος του, η επιμονή του και η αντίδρασή του όταν απέρριπταν την θεωρία του, έδωσαν την αφορμή να θεωρηθεί ψυχοπαθής. Τον έκλεισαν με τη βία μέσα σε ψυχιατρική κλινική. Εκεί, στις 13 Αυγούστου 1865, ο Semmelweis πέθανε μόλις δύο εβδομάδες αργότερα, μετά από άγριο ξυλοδαρμό από τους φύλακες.
Την ίδια περίοδο ο Παστέρ γίνεται διάσημος με την «ανακάλυψη» των μικροβίων, για τα οποία είχε ήδη μιλήσει ο Τζιρολάμο Φρακαστόρο [1478–1553] και ποιος ξέρει πόσοι ακόμα.
Λίγα χρόνια αργότερα ο άγγλος Λίστερ επέβαλε την αντισηψία στα χειρουργεία, στα τραύματα και στους χειρούργους και έμεινε γνωστός ως ο «πατέρας» της αντισηπτικής χειρουργικής.
Οι εξελίξεις δικαίωσαν τον Semmelweis, αλλά όχι πριν χαθούν τζάμπα χιλιάδες ζωές γυναικών στα χέρια των «ειδικών» του κατεστημένου της ιατρικής, οι οποίοι αγνοούσαν επιδεικτικά τα επιτεύγματά του. Σήμερα θεωρείται αυτονόητη καθημερινή πρακτική σε όλα τα μαιευτήρια η καθαριότητα των χεριών.
ΤΙ ΑΛΛΟ ΑΡΑΓΕ ΘΑ ΘΕΩΡΗΘΕΙ ΑΥΤΟΝΟΗΤΗ ΠΡΑΚΤΙΚΗ ΑΦΟΥ ΠΕΡΑΣΟΥΝ ΠΟΛΛΕΣ ΔΕΚΑΕΤΙΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΑΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ;

Άνθρωπος…

Δεν θα κάνω την ετυμολογία της λέξης εδώ. Απλά θα καταθέσω κάποιες σκέψεις για αυτό το υπέροχο ον που λέγεται άνθρωπος.
Είναι πραγματικά απορίας άξιον το παρακάτω γεγονός. Παρά του ότι ερευνητές όλων των επιστημών και θρησκειών έχουν ενσκήψει, από παλαιοτάτων χρόνων μέχρι σήμερα, στην μελέτη του ανθρώπου, συνεχίζουν ακόμα να υπάρχουν κενά στην πλήρη κατανόηση των λειτουργιών του.
Και αυτό γιατί τα αποτελέσματα των ερευνών τους είναι αποσπασματικά, μονομερή, πολλάκις χρωματισμένα με υποκειμενικά στοιχεία και μη ικανά να λύσουν θεμελιώδεις απορίες περί της φυσιολογίας του δισυπόστατου αυτού όντος.

Γιατί ο άνθρωπος είναι ύλη και πνεύμα μαζί. Ακόμα και οι καθαρά σωματικές του λειτουργίες είναι πολυπλοκότατες και καθοδηγούμενες από την σοφία του ένστικτου κέντρου του.
Και τι να πει κανείς για τις πνευματικές και συνάμα ψυχολογικές του λειτουργίες. Εδώ υπάρχει τεράστιο πεδίο ανεξερεύνητο, ακόμα και από τους πιο σοβαρούς του είδους μελετητές.

Οπότε τι μπορώ να γράψω εδώ, που να μην έχει ήδη γραφεί… Μόνο την εμπειρία της ζωής μου και να τονίσω τις άπειρες δυνατότητες που έχει ο άνθρωπος και που του έχουν εμφυτευτεί από γεννήσεώς του και ενδεχομένως πολύ πριν από αυτήν.

Αυτό που έχω κατανοήσει καλά, είναι ότι το ανθρώπινο πνεύμα όχι μόνον υπερέχει της ύλης, αλλά την διαποτίζει κιόλας και είναι αυτό που κινεί τα νήματα της ύπαρξής της.
Εφόσον ο άνθρωπος γνωρίσει σε βάθος και πειστεί για αυτήν την παραδοχή, είναι σε θέση να εκφράζεται ποικιλοτρόπως, με αρωγό το πνεύμα του, προς όλες τις κατευθύνσεις.

Για να μπορέσει να φτάσει ο άνθρωπος σε αυτή την κατανόηση, οφείλει να εργαστεί πάνω στον εαυτόν του με επιμονή, υπομονή και συνεχή σκοπό.
Η εργασία αυτή είναι θεληματική και όχι υποχρεωτική και πραγματοποιείται βήμα-βήμα στην πορεία της ζωής του.
Απαραίτητη προϋπόθεση, είναι η πίστη στην ύπαρξη μιας δημιουργικής Δύναμης ανώτερης κατάστασης, από την οποία έχουν προέλθει τα πάντα. Αυτό από μόνο του, ‘αναγκάζει’ τον άνθρωπο να καταφεύγει συχνά πυκνά στην αναζήτηση βοήθειας από αυτήν την Δύναμη, γιατί από μόνος του αδυνατεί να προχωράει εκπληρώνοντας σε άριστο βαθμό όλα όσα απαιτούνται για την κατανόησή του.
Και είναι γεγονός ότι υπάρχει ανταπόκριση.

Έτσι λοιπόν, καθώς ο άνθρωπος μαθαίνει τον εαυτόν του, συγκρατεί όσα στοιχεία ωφελούν την προσπάθειά του και το πνεύμα του και απομονώνει όσα τον βλάπτουν. Με αυτές του τις δράσεις, αναπτύσσεται και εξελίσσεται ανοδικά.
Κάθε στιγμή είναι για αυτόν τον άνθρωπο μοναδική, γιατί από αυτήν εξάγει τις εμπειρίες που θα τον βοηθήσουν να πλησιάζει όλο και περισσότερο την Πηγή της ύπαρξής του.
Αυτήν με την οποία, εάν ταυτιστεί, θα έχει επιτελέσει το έργο του επί της γης!!!

Πηγή ΗΡΩ

Η ευτυχία και ο σκορπιός της ζωής

Είναι καθήκον του ανθρώπου το να βοηθάει τους άλλους. Αλλά χρειάζεται και εξυπνάδα για να το κάνει σωστά. Πολλές φορές, δρώντας λανθασμένα μπορεί να βλάψει τον εαυτό τους ή αυτόν τον οποίο προσπαθεί να βοηθήσει:
Ένας μαθητής του Ζεν είδε έναν σκορπιό να πνίγεται και αποφάσισε να τον τραβήξει έξω από το νερό. Όταν το έκανε, ο σκορπιός τον τσίμπησε. Υπό την επίδραση του πόνου, αυτός τινάχτηκε και ο σκορπιός έπεσε στο νερό. Προσπάθησε να τον βγάλει και πάλι αλλά ο σκορπιός τον ξανατσίμπησε.
Τότε ο δάσκαλος πλησίασε τον μαθητή και του είπε:
-Γιατί συνεχίζεις; Δεν καταλαβαίνεις ότι κάθε φορά που προσπαθείς να τον βγάλεις από το νερό θα σε τσιμπάει; Η φύση του σκορπιού είναι να τσιμπάει και αυτό δεν θα αλλάξει ποτέ. Πως θα τον βοηθήσεις;
Στην συνέχεια, ο δάσκαλος με την βοήθεια ενός φύλλου έσωσε τον σκορπιό και είπε στους μαθητές του:
-Μην αλλάζετε τη φύση σας. αν κάποιος σας πονάει. Απλά πάρτε προφυλάξεις. Οι άνθρωποι σχεδόν πάντα είναι αχάριστοι όταν τους κάνετε κάποιο καλό. Αλλά αυτό δεν είναι λόγος για να σταματήσετε να κάνετε το καλό, και να εγκαταλείψετε την αγάπη που ζει μέσα σας.
Αφήστε στους άλλους την επιδίωξη της ευτυχίας. Να ανησυχείτε περισσότερο για την συνείδησή σας παρά για την φήμη σας, επειδή η συνείδησή σας είναι τα πάντα, ενώ η φήμη σας είναι ό,τι σκέφτονται οι άλλοι για εσάς…
Όταν η ζωή σας παρουσιάζει χίλιους λόγους να κλάψετε, εσείς να δείξετε ότι έχετε χιλιάδες λόγους για να χαμογελάτε.

Ποιος θα μας σώσει από τους ειδικούς; (Ευγονική)

Θυμάστε (σιγά μην θυμάστε!) πριν κάτι δεκαετίες που οι επιστήμονες παρουσίαζαν το πρώτο «παιδί του σωλήνα»;

Ήταν λέει υγιέστατο και πρότειναν την πανάκριβη (τότε και τώρα) τεχνητή γονιμοποίηση. Κάποιοι άρχισαν να λένε ότι δεν υπάρχει εγγύηση ότι τα παιδιά αυτά δεν κουβαλάνε ελαττωματικά γονίδια, τα οποία σε κανονικές συνθήκες η φυσική επιλογή των εμβρύων θα απέρριπτε προκαλώντας αποβολές. Επίσης εξέφραζαν τους φόβους τους σχετικά με τα πειράματα τα οποία θα μπορούσαν να κάνουν οι πολυεθνικές με σκοπό φυσικά το κέρδος. Όμως, όλοι οι «σοφοί» και οι «ειδικοί»
εκείνη την εποχή διερρήγνυαν τα ιμάτιά τους λέγοντας ότι η επιστήμη δεν πρόκειται να αγγίξει το ανθρώπινο γονιδίωμα ούτε και να πειραματιστεί με αυτό.

Μετά το παιδί του σωλήνα ήρθε η Ντόλι, το κλωνοποιημένο αρνί. Είχε αρθρίτιδα, αλλά ούτε και αυτό θα το θυμάστε.

Σήμερα τι συμβαίνει; Να τι συμβαίνει κατά την γνώμη μου:

1) Υπάρχει σήμερα μία πληθώρα -πρακτικά άγνωστων παλαιότερα- ασθενειών που πλήττουν πολλά παιδιά. Οι έφηβοι πεθαίνουν πλέον σαν τις μύγες στα γήπεδα από εγκεφαλικά, καρδιακές προσβολές και άλλα τέτοια ωραία γεροντικά νοσήματα. Χώρια τον μογγολισμό, τον αυτισμό, τις παραλύσεις και την υπερκινητικότητα. Και πουθενά δεν είδα ΠΟΤΕ μία έρευνα για το πόσα «παιδιά του σωλήνα» είναι πραγματικά υγιή ή πόσες και ποιες ασθένειες παρουσιάζονται μετά από μία τεχνητή γονιμοποίηση.
Το χρήμα είναι πολύ, είναι καυτό και προφανώς το θέμα αποτελεί διατεταγμένο
άβατο για τους ερευνητές.

2) Η  έρευνα της κλωνοποίησης και του πειράγματος του DNA έχει προχωρήσει πολύ και υπερβολικά γρήγορα. Ορίστε μερικοί σύνδεσμοι από το αγγλόφωνο τμήμα του Πρώτου Θέματος:

Scientists edit human embryos for first time Report published in MIT Technology Review (Οι επιστήμονες επεξεργάζονται ανθρώπινα έμβρυα για πρώτη φορά. Άρθρο που δημοσιεύθηκε στο MIT Technology Review).

Scary? Scientists create human-pig hybrid! First step for growing human organs inside animals (Τρομακτικό; Οι επιστήμονες δημιούργησαν υβρίδιο ανθρώπου–γουρουνιού! Πρώτο βήμα για την ανάπτυξη ανθρώπινων οργάνων μέσα σε ζώα)

Sex not needed for reproduction in 30 years. Parents will choose everything about their babies (Το σεξ δεν θα χρειάζεται στην αναπαραγωγή σε 30 χρόνια. Οι γονείς θα διαλέγουν  τα πάντα για τα παιδιά τους)

Ο Μεγάλος Αδελφός σε λίγο θα κανονίζει το πως θα γεννιόμαστε. «Σειρές» ανθρώπων θα παράγονται για να δουλεύουν σε συγκεκριμένες εργασίες  (αφού θα τους έχουν τροποποιήσει γενετικά).

Και φυσικά οι τροποποιημένοι στρατιώτες θα είναι το πρώτο μέλημα των «μεγάλων δυνάμεων» που ασχολούνται με τα κυριαρχικά και άλλα «συμφέροντά» τους.

Εσείς τώρα βγάλτε ότι συμπέρασμα θέλετε γιατί εγώ είμαι αναξιόπιστος λόγω ανηκέστου οπισθοδρομικότητας. ΔΕΝ μου αρέσουν ούτε τα  Iphone, ούτε τα Wearable, ΟΥΤΕ οι LGBT, ΟΥΤΕ και τα λοιπά τριτοφυλικά υβρίδια που μοστράρουν σαν μοντέρνα επανάσταση και πολιτισμός. Άρα είμαι φασίστας, σεξιστής, σοβινιστικό γουρούνι, απολίτιστος, αφήστε που σιχαίνομαι τους Εβραίους που με δικαιολογία το Ολοκαύτωμα σφάζουν τους Παλαιστίνιους.

Και συγνώμη που και ΠΑΛΙ δεν έγραψα τίποτε για το φλέγον θέμα του Σαρβάιβορ και των νέων παικτών του ή για το μπικίνι που φορούσε η Μενεγάκη στις διακοπές.

Ποιος θα μας σώσει από τους ειδικούς; (Ψωμί)

Και να που οι αμερικανοί «ειδικοί» έρχονται να μας σώσουν από άλλη μία καταστροφική συνήθεια που έχουμε: την κατανάλωση ψωμιού από σιτάρι!
Ο καρδιοχειρουργός Steven Gundry λοιπόν, μας αποκαλύπτει ότι το μόνο ψωμί που ΠΡΕΠΕΙ να τρώμε είναι αυτό της αμερικάνικης εταιρείας Barely Bread. Το υγιεινότατο αυτό «ψωμί» φτιάχνεται με αλεύρι από αμύγδαλο, σπόρους και καρύδα. Τα ψωμάκια της εταιρείας δεν περιέχουν λέει καθόλου λεκτίνες.
Οι λεκτίνες είναι μία ομάδα πρωτεϊνών με δηλητηριώδεις ιδιότητες, περιέχονται ΣΕ ΟΛΑ τα τρόφιμα, και αυτός είναι ένας λόγος που μουλιάζουμε τα όσπρια. Οι λεκτίνες φεύγουν και τα όσπρια γίνονται πιο εύπεπτα.
Προφανώς και τα ψωμάκια της τρομερής εταιρείας θα περιέχουν ίχνη λεκτίνης, αλλά αυτό δεν έχει σημασία για τον τρομερό καθηγητή που ενδιαφέρεται τρομερά για την υγεία μας (και φυσικά για την υγεία των μετοχών της εταιρείας).
Και για να σας πείσω να τρώτε και εσείς τέτοια «ψωμιά» ορίστε τι περιέχουν τα θαυματουργά αυτά ψωμάκια (που στέλνονται και με κούριερ!!!).
Ασπράδια αυγού
Αυγά
Άγλυκο πουρέ μήλου
Αλεύρι αμυγδάλου
Αλεύρι Κασάβας
Φλούδες Ψύλιου
Νερό
Λάδι σπόρων λιναριού
Λάδι καρύδας
Αλεύρι καρύδας
Μπέικιν πάουντερ (φωσφορικό ασβέστιο, άμυλο πατάτας, διττανθρακικό κάλιο)
Μηλόξυδο
Αλεύρι γλυκοπατάτας
Σκόνη σκόρδου
Αλάτι
Κρέμα κρεμμυδιού
Σόδα ψησίματος
Φυσικά, ο «ειδικός» δεν λαμβάνει καθόλου υπόψιν του τα δεκάδες χιλιάδες χρόνια που ο άνθρωπος καταναλώνει σιτηρά με αποτέλεσμα το ψωμί να θεωρείται «γνωστή τροφή» από τον οργανισμό μας.
Ούτε λαμβάνει υπόψιν του ότι τα περισσότερα συστατικά του «υγιεινού ψωμιού» δεν είναι παρά προϊόντα βιομηχανικής κατεργασίας.
Οι φανατικοί της υγιεινής διατροφής δεν έχουν παρά να περιμένουν λίγο και θα δουν τα «υγιεινά ψωμάκια» να έρχονται και στο Ελλαδιστάν, αν δεν κυκλοφοράνε ήδη τα ίδια ή κάποιας άλλης εταιρείας. Και φυσικά θα τρέξουν να τα αγοράσουν ακολουθώντας τυφλά ΚΑΙ αυτήν την μόδα της δήθεν υγιεινής διατροφής χωρίς λεκτίνη.
Και μετά θα αναρωτιούνται για ποιόν λόγο είναι άρρωστοι με τόσα «υγιεινά» πράγματα που τρώνε…

Ποιος θα μας σώσει από τους ειδικούς; (ψυχοτρόπες ουσίες)

Διαβάζω έκπληκτος σε ένα από τα δεκάδες σάιτ-καρμπόν που παριστάνουν τα ειδησεογραφικά πρακτορεία αντιγράφοντας ειδήσεις:
«Πρώτες αποδείξεις για επίτευξη υψηλότερου επιπέδου συνείδησης μέσω ψυχοτρόπων ουσιών».
Οι τρομεροί επιστήμονες του πανεπιστημίου του Σάσεξ ανακάλυψαν ότι μπορούν να δημιουργήσουν αύξηση των εγκεφαλικών κυμάτων μαστουρώνοντας τους ανθρώπους-πειραματόζωα.
Και αυτό (πολύ χονδρικά) το αποκαλούν «αυξημένη κατάσταση συνείδησης».
Και δηλώνουν ενθουσιασμένοι γιατί κυριολεκτικά «ανακάλυψαν την Αμερική»: Ο εγκέφαλος λέει συμπεριφέρεται διαφορετικά όταν είναι «καθαρός» και διαφορετικά υπό την επήρεια ψυχοτρόπων ουσιών! Αλλά για να είναι απόλυτα σίγουροι πρέπει λέει να κάνουν και άλλες έρευνες, ξοδεύοντας και άλλα χρήματα που θα μπορούσαν να πάνε (ίσως) σε κάτι καλύτερο.
Και εγώ Ο ΗΛΙΘΙΟΣ πίστευα ότι αρκεί να δεις έναν μεθυσμένο ή μαστουρωμένο για να καταλάβεις ότι ο εγκέφαλός του συμπεριφέρεται διαφορετικά!
Δεν ήξερα ότι πρέπει να πας πανεπιστήμιο, να αποκτήσεις πτυχία, ντοκτορά κλπ, και να ξοδέψεις μερικά εκατομμύρια σε έρευνες για να βγάλεις τέτοια τρομερά επιστημονικά συμπεράσματα…
ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΣΤΟ ΖΟΥΜΙ:
Παρακάτω στο άρθρο (και για να κρατήσουν και τα προσχήματα) οι τρομεροί επιστήμονες αναφέρουν στα γρήγορα ότι «η κατάσταση ψυχεδέλειας δεν είναι «καλύτερη» ή πιο επιθυμητή ως επίπεδο συνείδησης». Αυτό βέβαια δεν έχει καμία σημασία αφού ήδη το άρθρο προκαταβάλει με τον τίτλο του.
Σε λίγο με μπαντιέρα τέτοιες ηλίθιες μελέτες, οι ειδικοί θα αρχίσουν να διδάσκουν παντού ότι δεν πειράζει να μαστουρώσεις και λιγάκι για να περάσεις τις εξετάσεις ή για να βγάλεις την δουλειά που απαιτεί το αφεντικό/δυνάστης για να σου δώσει ένα ξεροκόμματο.
Η διαδικασία αυτή έχει ήδη αρχίσει εδώ και δεκαετίες. Γίνεται χρήση ουσιών στα αμερικανικά -και όχι μόνο- σχολεία για να αντέξουν οι σπουδαστές τον μεγάλο ανταγωνισμό, ενώ όλοι οι μεγάλοι «καλλιτέχνες» του διεθνούς σταρ-σίστεμ παίζουν μαστουρωμένοι, διαφημίζοντας στα πρόβατα την χρήση των ναρκωτικών.
Τώρα η διαφήμιση -αλλά και η χρήση- θα γίνεται «και με την άδεια της αστυνομίας». Δεν είναι κακό. Εξάλλου το αποδεικνύουν οι τρομεροί και φοβεροί επιστήμονες που μας έχουν κατεβάσει στο επίπεδο μιας μηχανής, ίσως κάτι σαν ένα έξυπνο ρομπότ.

Η πανθρησκεία της αθρησκείας

Ο μοντέρνος κόσμος μας δεν έχει πλέον ανάγκη θεών, θρησκειών και άλλων τέτοιων σκοταδιστικών προλήψεων.
Έχουμε πλέον νέους θεούς:
-την δημοκρατία (όπως μας βολεύει)
-το ελεύθερο εμπόριο (όπως μας βολεύει)
-το χρηματιστήριο (όπως μας βολεύει)Οτιδήποτε άλλο ΟΠΩΣ ΜΑΣ ΒΟΛΕΥΕΙ.
Και κυρίως έχουμε ανεβάσει στο βάθρο του αρχηγού τον πανάρχαιο, πρωταρχικό θεό μας: τον Εγωισμό.
Όσες προσπάθειες και αν έχουν γίνει εδώ και χιλιάδες χρόνια, όσο μελάνι και αν δαπανήθηκε από τους σοφούς, όσο αίμα και αν χύθηκε από τους ήρωες, όσες θρησκείες και αν δημιουργήθηκαν από άγιους ανθρώπους, το αποτέλεσμα είναι ένα και μοναδικό:
Ο ανίκητος και τόσο αγαπημένος θεός μας -το ΠΟΛΥΤΙΜΟ ΕΓΩ μας- κυριαρχεί, διαστρέφει και ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΕΙ κάθε προσπάθεια για ειρήνη και ευτυχία στην υφήλιο, μετατρέποντας τις ανθρώπινες ομάδες σε κοπάδια ζώων.
Πρώτο και καλύτερο παράδειγμα ο χριστιανισμός.
Ενώ η βασική αρχή του είναι η αγάπη προς όλους, ακόμα και προς τους εχθρούς, διαστρεβλώθηκε τόσο πολύ ώστε να δημιουργήσει σταυροφορίες, Ιερές Εξετάσεις και γενοκτονίες ολόκληρων «άθεων» πολιτισμών.
Παρ’ όλα αυτά, είτε σας αρέσει είτε όχι, η θρησκεία είναι ένα χρησιμότατο εργαλείο. Η βασική λειτουργία της, από τότε που υπάρχει ο άνθρωπος, είναι να συγκρατεί τις μάζες για να μην εκτρέπονται. Κάτι σαν τα χαλινάρια στα άλογα. Η τιμωρία στην κόλαση είναι ένα καλό κίνητρο για τα ανθρωπόζωα. Δεν κλέβουν, δεν λένε ψέματα, δεν σκοτώνουν, δεν βιάζουν, δεν βασανίζουν, δεν εξαπατούν, δεν καταστρέφουν τα πάντα ΟΧΙ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ, αλλά γιατί φοβούνται την τιμωρία. Συμβαίνει το ίδιο με τον κλέφτη που φοβάται την αστυνομία και δεν δρα ανεξέλεγκτα.
Είναι φυσικό να υπάρχει φόβος στην θρησκεία. Αλλά υπάρχει επειδή οι άνθρωποι δεν έχουν κανενός είδους κατανόηση. Είναι σαν τα παιδιά που τρώνε το φαί τους για να μην έρθει και τα πάρει ο μπαμπούλας.
Είναι φυσικό να χρησιμοποιείται η θρησκεία για καταπίεση και απόκτηση δύναμης. Αλλά δεν διαφέρει σε τίποτε από ένα μαχαίρι. Αν σας βάλουν ένα μαχαίρι στον λαιμό για να δώσετε τα λεφτά σας, δεν μπορείτε να κατηγορήσετε ούτε το μαχαίρι, ούτε το μαγαζί από το οποίο αγοράστηκε, ούτε και τον κατασκευαστή του. Θα πρέπει να κατηγορήσετε τον άνθρωπο που το χρησιμοποιεί με άσχημο τρόπο. Γιατί άραγε η θρησκεία θα πρέπει να φταίει ΑΥΤΗ για όσα κάνουν οι ΦΑΝΑΤΙΚΟΙ οπαδοί της;
Ο ΦΑΝΑΤΙΣΜΟΣ είναι το κύριο χαρακτηριστικό οποιουδήποτε πιστού. Τα προχειρότερα παραδείγματα είναι οι «φίλαθλοι» και οι τζιχαντιστές.
Και αν εσείς δεν πιστεύετε σε θεούς και δαίμονες, αλλά κοκορευόσαστε ότι είσαστε άθεοι, αγνωστικιστές, ή ότι άλλο, ισχυριζόμενοι ότι δεν υπάρχει τίποτε πέρα από την μίζερη ζωή που ζείτε, κάτσετε να αναρωτηθείτε τι είναι αυτό που σας κρατάει «πολιτισμένους».
Και αν είσαστε τίμιοι με τον εαυτό σας θα απαντήσετε ότι πρόκειται για δύο πράγματα:
Πρώτον, ο φόβος της ανθρώπινης δικαιοσύνης και τιμωρίας αν σας πιάσουν να κλέβετε, να φοροδιαφεύγετε, να σκοτώνετε κλπ.
Δεύτερον, ένα απροσδιόριστο «κάτι» που φωλιάζει βαθιά μέσα σας και σε κάποιες σπάνιες στιγμές σας «ενοχλεί». Και αυτή η «ενόχληση» σας προτρέπει να φερθείτε με ηθικό τρόπο.
Αυτή η «ενόχληση» είναι το τελευταίο φράγμα που εμποδίζει τους ανθρώπους από το να ζωοποιηθούν τελείως.
Για σκεφτείτε το αυτό: αν δεν υπάρχει ΤΙΠΟΤΕ εκτός από την άθλια ζωή μας μέσα σε αυτόν τον άθλιο πολιτισμό, αν δεν υπάρχει κανενός είδους «έπειτα», αν όλα είναι «ότι φάμε, ότι πιούμε κι ότι αρπάξει ο κ…λος μας», τότε τι μας εμποδίζει από το να μετατραπούμε σε ζώα και να αρπάζουμε, να κλέβουμε να σκοτώνουμε, να ερημώνουμε και να κάνουμε κάθε είδους έγκλημα;
Δεν ξέρω για εσάς, αλλά προσωπικά προτιμώ να θεωρώ ότι υπάρχει «κάτι» το οποίο δεν το βλέπεις, δεν το πιάνεις, δεν έχει γεύση ούτε μυρωδιά. Και χωρίς να μπορώ να αποδείξω την ύπαρξή του, ΕΚΛΕΓΩ ΝΑ ΠΡΟΣΠΑΘΩ ΝΑ ΣΥΜΠΕΡΙΦΕΡΟΜΑΙ σαν Άνθρωπος ακολουθώντας το και όχι σαν ζώο παραβλέποντάς το.
Εξάλλου, η μεταμόρφωση του ανθρώπου-ζώου προς το πιο ανθρώπινο περνάει μέσα από τρία βήματα: ΕΚΛΟΓΗ, ΑΛΛΑΓΗ, ΑΠΟΦΑΣΗ.
Παρακαλώ σκεφτείτε τα λίγο όλα αυτά…

Ο δυνάστης νους

Ή «Φωνή βοώντος εν τη ερήμω»
Κατ’ αρχήν το μεταφράζω στην γλώσσα του Νεοελλαντιστάν: «Η φωνή κάποιου που φωνάζει πολύ δυνατά μέσα στην έρημο».
Πάντοτε, κατά την τριακονταετή περίπου «θητεία» μου στα θέματα του «εσωτερικού ανθρώπου», σε κάποια γωνία του ψυχισμού μου υπάρχει μία «κατάσταση ερήμου».
Έχω ανακαλύψει μερικά χρήσιμα πράγματα και αυτή η ανακάλυψη δημιουργεί τεράστια πίεση. Και είμαι αναγκασμένος να την εκτονώνω προσπαθώντας να μιλήσω στους άλλους για αυτήν την ανακάλυψη.
Δεν προσπαθώ να τους βάλω με το ζόρι να αποδεχθούν τις απόψεις μου.
Δεν ενδιαφέρομαι να αποκτήσω φήμη.
Δεν στοχεύω σε ακόλουθους στο διαδίκτυο, ούτε και πολλά κλικ.
Δεν ψάχνω οπαδούς σε μία δική μου σχολή.
Με αφήνει αδιάφορο η πρόσβαση στα ΜΜΕ για την δεκαπεντάλεπτη δόξα και την επιβεβαίωση της «σοφίας» μου.
Το μόνο που με ενδιαφέρει είναι να καταλάβει κάποιος (έστω και ένας) τι λέω.
Και αυτό δημιουργεί ένα συναίσθημα απελπισίας, γιατί ξέρω πολύ καλά ότι ελάχιστα άτομα (έως κανένα) θα καταφέρουν να αντιληφθούν αυτά που λέω.
Ο λόγος είναι ο ΚΑΚΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ μέσα στο κεφάλι μας. Ο ΝΟΥΣ μας δεν μας αφήνει να αντιληφθούμε εκείνο που ακούμε ή διαβάζουμε. Αρχίζει αμέσως να το συγκρίνει με όσα έχουμε διαβάσει και αποδεχθεί ως αληθινά, ενώ ταυτόχρονα σχηματίζει ήδη θετική ή αρνητική ιδέα. Και το χειρότερο έχει έτοιμη την «τρομερή» απάντησή του μόλις ο άλλος ανοίξει το στόμα του για να μιλήσει.
Αυτή η λειτουργία του ΚΑΚΟΥ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑ είναι απίστευτα βίαιη και δεν σας αφήνει το παραμικρό περιθώριο να καταλάβετε κάτι έξω από τις πεποιθήσεις που σας έχουν εμφυτεύσει.
Λέγοντας τα πράγματα με το όνομά τους είσαστε ανίκανοι να λειτουργήσετε αυτόνομα και χωρίς τον διανοητικό δυνάστη σας.
Δείτε το βίντεο, σκεφτείτε λίγο την πληροφορία και καλές γιορτές.

Ο νους…

Πηγή ΗΡΩ

Αφορμή για αυτό το άρθρο μου εδόθη από ένα βιντεάκι με τον Mooji με τίτλο: “Δεν μπορώ να βρω τον νου μου”!!!
Θα καταθέσω τις προσωπικές μου απόψεις, με όλο τον σεβασμό σε όλες τις άλλες απόψεις που τυχόν να υπάρχουν!!!

Έχω ήδη ξεκαθαρίσει μέσα μου, με βάση την εμπειρία, τα εξής:
Ο νους μας είναι ένα εργαλείο και σαν τέτοιο, πάντα υπάρχει κάποιος για να το χρησιμοποιεί…
Στην συνηθισμένη κατάσταση των ανθρώπων, με τις πολλές ασχολίες και με την μεγάλη φαντασία που σχετίζεται με το χθες και το αύριο, τον νου τον χρησιμοποιούν τα διάφορα εγώ-ελαττώματα που υπάρχουν στον εσωτερικό μας κόσμο…
Έτσι, όταν είμαστε μπροστά σε ένα γλυκό που μας αρέσει, το εγώ της λαιμαργίας αρπάζει τα ηνία του νου και αυτό που ακούμε μέσα στο μυαλό μας είναι σκέψεις για την απόκτηση του γλυκού και στην συνέχεια, σαν ρομπότ, οδηγούμαστε σε στάσεις και δράσεις σχετικά με αυτές τις “αθώες” σκέψεις…
Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει με όλα τα εγώ…
Για παράδειγμα το εγώ της ζήλειας, θα πει μέσα μας: «Τι όμορφο αυτό το πράγμα της φίλης μου… Πόσο θα ‘θελα να έχω και εγώ ένα τέτοιο…» Και όλο αυτό πάει πακέτο με την πικρία που στάζει στην ψυχή, για την αδυναμία να το αποκτήσουμε…
Και το εγώ της περηφάνιας θα πει: «Πόσο διαφορετικός είμαι εγώ από αυτόν… Εγώ δεν κάνω τέτοια πράγματα… Είμαι πιο ξύπνιος, έντιμος, φιλαλήθης κλπ…»
Και το εγώ του θυμού λέει: «Μωρέ δεν πάει να δει αν έρχομαι; Άκου εκεί τον απατεώνα τι μου έκανε… Τον ασυνείδητο, τον βλάκα, τον άχρηστο…»
Κλπ… κλπ… κλπ…
Όμως, ευτυχώς για εμάς, όταν αντιλαμβανόμαστε να υπάρχουν αυτού του είδους οι σκέψεις μέσα στο κεφάλι μας και είμαστε πεπεισμένοι ότι δεν είναι δικές μας, υπάρχει και η άλλη κατάσταση!!!
Η κατάσταση σύμφωνα με την οποία, εμείς, με βάση την θέληση μας χρησιμοποιούμε τον νου για να οργανώσουμε, κατανοήσουμε, δημιουργήσουμε κάτι που έχουμε βάλει σαν σκοπό!!!
Για παράδειγμα, θέλουμε να καταλάβουμε την αιτία αυτού που μας συμβαίνει, τάχα αναίτια… Το βάζουμε κάτω και με ερωτήσεις του τύπου “πώς” και “γιατί”, ξανά και ξανά, “γιατί” πάνω στο “γιατί”, απανωτά “γιατί” μέχρι να μην μπορεί ο νους να μας δώσει άλλη απάντηση, προσπαθούμε να φτάσουμε στην κατανόηση του συμβάντος!!!
Αυτό το κάνουμε ΘΕΛΗΜΑΤΙΚΑ!!!

Και όταν πια τίποτα άλλο δεν έχει ο νους να μας δώσει, όταν πια έχουμε φτάσει σε σημείο, να μην λαμβάνουμε καθόλου υπόψη τις εντολές από τα διάφορα εγώ μέσα στο κεφάλι μας, όταν πια έχουμε καταφέρει να χαλαρώνουμε την διαδικασία της σκέψης και έχουμε δημιουργήσει την κατάσταση όπου τα πουλιά-σκέψεις έχουν πετάξει μακριά από εμάς, σε αυτήν την εξαιρετική στιγμή της ησυχίας, τότε ΝΑΙ!!! Τότε πραγματικά η αίσθηση που βιώνουμε είναι ανεπανάληπτη!!!
Είναι μία κατάσταση ηρεμίας και ευτυχίας ασύγκριτης και απερίγραπτης, που μόνο να την βιώσει μπορεί κανείς!!!

Είναι τόσα αυτά που συνοδεύουν τα παραπάνω λεχθέντα… Αλλά, δυστυχώς, δεν αναλύονται σε ένα τόσο σύντομο άρθρο… Εδώ, μόνο σπίθες προσπαθώ να δημιουργήσω, σε ανοικτές καρδιές και σε ανοικτά μυαλά!!!
Με την αγάπη μου, όπως πάντα!!!

Οι σακάτηδες(;) του Ρίο

Αρχίζουν οι παραολυμπιακοί αγώνες στο Ρίο, ενώ οι διαφημίσεις για την «υπερηφάνεια» των χορηγών εξοργιστικά απανωτές. Και σήμερα ανοίγοντας πριν λίγο την τηλεόραση για την συνήθη τρίλεπτη ενημέρωσή μου άκουσα έναν παρα-αθλητή να λέει: «Όταν βλέπετε παρ-αθλητές μην εστιάζεστε στην αναπηρία, αλλά στο άθλημα».
Αυτό υποθέτω ότι θα ακουστεί πολλές φορές. Προσωπικά όμως έχω κάποιες αντιρρήσεις.
Πρώτον για την πολιτικά ορθή (politically correct αν προτιμάτε τα νεοελληνικά) περιγραφή των αναπήρων:
ΟΧΙ. Οι άνθρωποι που αγωνίζονται εκεί στο μακρινό Ρίο και όλοι οι άλλοι που αγωνίζονται να ζήσουν αξιοπρεπώς στο ελλαδιστάν ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ άτομα με ειδικές ικανότητες ή ειδικές ικανότητες. Είναι ανάπηροι, σακάτηδες, κουτσοί, κουλοί, μισεροί και ότι άλλο «προσβλητικό» επίθετο μπορεί να βρεθεί.
Γιατί με το να τους δίνεις τον παραπλανητικό ορισμό «άτομα με ειδικές ανάγκες» ή τον ακόμα χειρότερο «άτομα με ειδικές ικανότητες» κάνεις ότι χειρότερο μπορεί να γίνει.
Κρύβεις τις τεράστιες ανάγκες τους, ωραιοποιείς φραστικά την κατάσταση και «τους πετάς στα σκυλιά» να προσπαθούν μόνοι τους μέσα στην σκληρή, απάνθρωπη, καπιταλιστική ζούγκλα του «πολιτισμένου» κόσμου. Και έπειτα τους ξεχνάς μέσα στην καταναλωτική σου ευχαρίστηση κάνοντας κλικ με το φορ-τζι κινητό σου ή βγάζοντας σέλφι.
Δεύτερον για το που πρέπει να εστιάζουμε όταν βλέπουμε παραολυμπιακούς αγώνες. Είναι εγκληματικό να εστιάζετε στο άθλημα και όχι στην αναπηρία του αθλητή. Γιατί έτσι ΚΡΥΒΕΤΕ ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΣΑΣ ΑΝΑΠΗΡΙΑ.
Είναι η ΨΥΧΙΚΗ ΑΝΑΠΗΡΙΑ ΣΑΣ που σας κάνει να ζείτε μέσα στον τρόμο με κλειδωμένα παράθυρα και περιτριγυρισμένοι από σκυλιά δήθεν φύλακες.
Είναι η ΨΥΧΙΚΗ ΑΝΑΠΗΡΙΑ ΣΑΣ που σας κάνει να καπνίζετε, να παίρνετε ηρεμιστικά και κάθε είδους παράνομες ουσίες, να μεθάτε με μπόμπες, να κουφαίνεστε στα κλαμπ.
Είναι η ΨΥΧΙΚΗ ΑΝΑΠΗΡΙΑ ΣΑΣ που σας κάνει να υιοθετείτε την νεοταξική καταστροφική υποκριτική ψυχολογία και την συμπεριφορά των Δυτικών.
Είναι η ΨΥΧΙΚΗ ΑΝΑΠΗΡΙΑ ΣΑΣ που σας κάνει να αδιαφορείτε για τα πάντα εκτός από εκείνα που ενοχλούν άμεσα τον εαυτούλη σας.
Είναι η ΨΥΧΙΚΗ ΑΝΑΠΗΡΙΑ ΣΑΣ που σας κάνει πρόβατα για το σφαγείο, άβουλους καταναλωτές πολιτικών υποσχέσεων και αντικείμενα εκμετάλλευσης.
Είναι η ΨΥΧΙΚΗ ΑΝΑΠΗΡΙΑ ΣΑΣ που σας κάνει να κρύβεστε πίσω από το ένδοξο παρελθόν, αντί να παραδώσετε την πατρίδα σας «πλείονα» από ότι την πήρατε.
Πού βρίσκονται τελικά οι σακάτηδες;
Στο Ρίο ή στο ελλαδιστάν;

Αντισταθείτε (Μερικές ιδέες για να το κάνετε)

Διαβάσατε τις δύο προηγούμενες αναρτήσεις; Αν ναι να η τελευταία:
Για να μάθετε να μην ήσαστε τεμπέληδες και να σκεπτόσαστε εποικοδομητικά και όχι μίζερα, όπως θέλει το Κατεστημένο, διαβάστε παρακάτω μερικές ιδέες που θα σας βοηθήσουν να ξεκινήσετε:
-«Να είστε παρόντες στην ζωή σας». Αυτές οι λέξεις είναι η διαφορά ανάμεσα σε μία σοφή και ευτυχισμένη ή μία μίζερη και δυστυχισμένη ζωή. Ζώντας εδώ και τώρα, σε αυτήν την μοναδική στιγμή, μπορείτε να κάνετε θαύματα. Αυτό χρειάζεται τόμους ανάλυσης για να γίνει κατανοητό από ΕΛΑΧΙΣΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ. Οι περισσότεροι άνθρωποι δυστυχώς ζουν μηχανικά, σαν ρομπότ, σαν υπνωτισμένοι, ζώντας είτε στο παρελθόν με τα βάσανα και τις μιζέριες τους, είτε στο μέλλον με τους φόβους και τις ελπίδες τους.
-Ποια είναι τα πιο σημαντικά πράγματα για εσάς; Μην πείτε βλακείες όπως το ποδόσφαιρο ή το κόμμα που ψηφίζετε, ούτε καν τις θρησκευτικές πεποιθήσεις σας.
-Τι είναι ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ πιο σημαντικό για εσάς;
-Τι ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ εκτιμάτε περισσότερο;
-Ποιες είναι οι προτεραιότητες που ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ θέλετε να έχετε στην ζωή σας; Αρχίστε να ασχολείστε ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ με αυτές τις προτεραιότητες, αφήνοντας πίσω ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ όλα εκείνα που δεν έχουν σημασία, αλλά σας τρώνε ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ τον περισσότερο από τον πολύτιμο χρόνο σας.
-Δημιουργήστε μια «δήλωση απλότητας». Τι ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ θέλετε από την μελλοντικά απλή ζωή σας; Πως θέλετε να μοιάζει ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ; Γράψτε τα όλα αυτά σε ένα χαρτί και κάθε τόσο να το συμβουλεύεστε. Θα σας βοηθήσει να θυμόσαστε γιατί δυστυχώς ΞΕΧΝΑΜΕ ΕΥΚΟΛΑ.
-Αξιολογήστε τις δεσμεύσεις σας εργασιακές, κοινωνικές και προσωπικές. Αξίζουν ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ την προσοχή σας; Αξίζουν ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ τον χρόνο σας; Αν όχι κόψτε κάθε δεσμό με αυτές και εξοικονομήστε κόπο, χρόνο, χρήμα και ενέργεια.
Είμαστε όντα της συνήθειας. Έτσι μετά από μερικές επαναλήψεις θεωρούμε ΙΕΡΗ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ να κάνουμε κάτι που δεν έχει καμία ιδιαίτερη σημασία, πχ να πάμε οπωσδήποτε σε μία ανούσια και ανιαρή εκδήλωση, μόνο και μόνο επειδή συνηθίσαμε να το κάνουμε ή επειδή το υποσχεθήκαμε.
-Αξιολογήστε τον χρόνο σας για να δείτε πως περνάτε την ημέρα σας από την στιγμή που θα ξυπνήσετε μέχρι την στιγμή που θα πάτε για ύπνο. Φτιάξτε έναν κατάλογο για να αξιολογήσετε το κατά πόσο οι δράσεις σας είναι σύμφωνες με τις προτεραιότητες σας. Σταματήστε όσα δεν είναι άξια λόγου και αρχίστε να ασχολείστε περισσότερο με εκείνα που έχουν σημασία.
-Απλοποιήστε την δουλειά σας. Αν και τα πράγματα γίνονται όλο και χειρότερα και πρέπει να καταναλώνετε όλο και περισσότερο χρόνο, το μεγαλύτερο πρόβλημα το προκαλούν οι επίκτητες καταναλωτικές συνήθειες.
-Με το ίδιο πνεύμα απλότητας, σκεφτείτε όλα τα πράγματα που κάνετε στο σπίτι. Απλοποιήστε το σπίτι σας. Όταν το έχετε φορτωμένο με μπιχλιμπίδια, συσκευές κάθε είδους, έπιπλα, κυριολεκτικά τόνους από ρούχα και παπούτσια, και τόσα καταναλωτικά είδη αμφίβολης ποιότητας και χρησιμότητας, χρειάζεστε καθημερινά πολλές ώρες για συγύρισμα και καθάρισμα.
-Πετάξτε τα άχρηστα έπιπλα, αδειάστε από την σαβούρα την αποθήκη και την ντουλάπα σας.
-Πετάξτε (ή καλύτερα χαρίστε) τα πολλά ρούχα και κρατήστε αυτά που ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ σας χρειάζονται.
-Ένα απλό και λιτό σπίτι, ίσως να μην χρησιμεύει για επίδειξη στους φίλους και στους συγγενείς, αλλά σας αφήνει περισσότερο χρόνο για πραγματικά σημαντικές δραστηριότητες.
-Αν έχετε (για οποιονδήποτε λόγο) ένα τεράστιο σπίτι προσπαθήστε να απαλλαγείτε από αυτό, πηγαίνοντας σε κάποιο μικρότερο. Μικρότερο σπίτι σημαίνει και μικρότερα έξοδα συντήρησης και λειτουργίας, μικρότερο κόπο για καθάρισμα και συγύρισμα και τελικά περισσότερο χρόνο για εσάς.
-Αλλάξτε αυτοκίνητο. Πάρτε ένα μικρό που να καλύπτει τις ανάγκες σας και θα είναι φθηνότερο. Μπορείτε να πάτε στην δουλειά σας με μία νταλίκα, αλλά μπορείτε να πάτε και με έναν «δίπορτο κουβά»! Κάτι τέτοιο μπορεί να πληγώνει τον εγωισμό σας, αλλά σημαίνει και λιγότερα έξοδα και λιγότερη δουλειά για να τα καλύψετε.
-Μάθετε να χρησιμοποιείτε τα πόδια σας. Αυτή η συνήθεια θα σας δώσει χρόνο να ζείτε περισσότερο, αντί να στριμώχνεστε στην άσφαλτο και να ψάχνετε που να παρκάρετε.
-Περιορίστε και τροποποιήστε τις αγοραστικές συνήθειες σας. Απεξαρτηθείτε από την μόδα που απαιτεί κάθε έξι μήνες να αγοράζετε κάθε είδους πανάκριβη ανοησία.
-Μάθετε να λέτε όχι στις απαιτήσεις των άλλων. Αυτό είναι πραγματικά μία από τις πιο βασικές συνήθειες για εκείνους που προσπαθούν να απλοποιήσουν την ζωή τους. Εάν δεν μπορείτε να πείτε όχι, τότε ξοδεύετε τον πολύτιμο χρόνο σας, τις πιο πολλές φορές τελείως άσκοπα.
-Περιορίστε τις «επικοινωνίες» σας. Η σημερινή τεχνολογία σας πλημμυρίζει με δήθεν «ανθρώπινη επικοινωνία». Το κατεστημένο σας χρειάζεται απασχολημένους με e-mail, κινητά τηλέφωνα, τηλε-φόρουμ, και δήθεν κοινωνικά δίκτυα. Ασχολείστε ατελείωτες ώρες για να πάρετε και να δώσετε κλικ σε ένα σωρό ανοησίες. Και όσο ποιο πολλά κλικ κάνετε τόσο περισσότερο ξοδεύεστε για να καταναλώσετε την νέα τεχνολογία και ΤΟΣΟ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΣΚΕΦΤΕΣΤΕ!
Είναι χαρακτηριστική η διαφήμιση του ανεγκέφαλου έλληνα τουρίστα, ο οποίος ενώ βρίσκεται στο Λονδίνο και υποτίθεται ότι πρέπει να κοιτάει τα αξιοθέατα όπως είναι φυσικό να κάνει ένας κανονικός άνθρωπος, αυτός είναι κολλημένος στην οθόνη του κινητού του ψάχνοντας για ασύρματα δίκτυα.
Έτσι ανεγκέφαλους σας θέλει το διαπλεκόμενο πολιτικο-οικονομικό σύστημα. Ο καλύτερος και πιο σίγουρος δούλος είναι εκείνος που δεν σκέφτεται.
8) Περιορίστε την παρακολούθηση-κατανάλωση των ΜΜΕ. Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης (τηλεόραση, ραδιόφωνο, διαδίκτυο, περιοδικά, εφημερίδες) τρώνε τον χρόνο σας. Διαστρεβλώνουν τα γεγονότα, πολλές φορές κάνουν το άσπρο μαύρο, δημιουργούν ένα κλίμα φόβου και καταστροφής και σας καθηλώνουν σε μία απραξία που δεν σας ωφελεί καθόλου. Δεν έχετε ακόμα βαρεθεί να ακούτε ΣΥΝΕΧΩΣ για «συγκλονιστικά» γεγονότα και «συγκλονιστικές» λεπτομέρειες και να παρακολουθείτε ηλίθιες μακροσκελείς αναφορές σε άχρηστα και άνευ σημασίας γεγονότα;
-Κάντε ό, τι σας αρέσει. Αρκεί βέβαια να μην ενοχλείτε τους άλλους. Το να βάζετε μουσική στις τρεις το πρωί επειδή έχετε μερακλώσει μπορεί να σας αρέσει, αλλά οι άλλοι; Τους έχετε σκεφτεί ποτέ;
-Περάστε χρόνο με τους ανθρώπους που αγαπάτε. Είτε είναι ο σύζυγος, η πεθερά (!), ο συνεργάτης, τα παιδιά, οι γονείς, οι φίλοι, βρείτε χρόνο για να τον περάσετε μαζί τους.
-Κάθε τόσο να κάνετε μία παύση. Σταματήστε τα πάντα. Μην σκέφτεστε, μην ονειρεύεστε, μην σχεδιάζετε, μην τρώτε, μην κάνετε απολύτως τίποτε. Πάρτε μία βαθιά ανάσα, χαλαρώστε και έπειτα ρίξτε μία ψύχραιμη και αποστασιοποιημένη ματιά στην ζωή σας. Αυτό λέγεται αναδιάταξη προτεραιοτήτων.
-Θυμηθείτε την «δίαιτα της επιβίωσης» η οποία αναφέρθηκε πιο πάνω. Τρώτε αργά. Καταπίνοντας το φαγητό σας χάνετε την γεύση των τροφίμων. Δεν είναι αρκετό που τα σημερινά φαγητά έχουν γίνει άνοστα; Ο εγκέφαλος τρέφεται από τις εντυπώσεις της ζωής και η γεύση είναι μία εντύπωση.
Τρώγοντας αργά θα καταφέρετε να απολαμβάνετε το φαγητό σας, να τρώτε λιγότερο και να αδυνατίζετε ευκολότερα.
-Να οδηγείτε αργά και με ασφάλεια. Αυτό δεν σημαίνει ότι θα πηγαίνετε με ταχύτητα χελώνας κλείνοντας την κυκλοφορία. Αργά μπορεί να οδηγείτε και πηγαίνοντας με εκατό. Το αργά και το γρήγορα έχει σχέση με την ψυχολογία σας. Αν οδηγείτε με μεγάλη ταχύτητα, επειδή ΒΙΑΖΕΣΤΕ να πάτε κάπου ή απλά επειδή είσαστε ανυπόμονος, τότε έχετε μεγάλες πιθανότητες να πάθετε κάποιο ατύχημα.
Δεν ζείτε «εδώ και τώρα» και έτσι δεν θα προσέχετε το περιβάλλον επειδή εκείνη την στιγμή θα «ζείτε» στον τόπο προορισμού σας. Οι περισσότεροι που σκοτώνονται ή τραυματίζονται το παθαίνουν για αυτόν τον λόγο. Βιάζονται, δεν προσέχουν το περιβάλλον και το αποτέλεσμα είναι γνωστό.
-Καθιερώστε μία ρουτίνα. Αυτό θα βάλει την συνήθεια στην υπηρεσία σας. Θα ζείτε απλούστερα, ποιοτικότερα και ευκολότερα. Όμως μην διστάσετε να σπάσετε την ρουτίνα σας όταν χρειάζεται, είτε γιατί ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ πρέπει να διασκεδάσετε, είτε γιατί ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ υπάρχει κάποια ανάγκη για κάτι τέτοιο.
-Ζείτε ταπεινά. Ο Επίκουρος, ο «σκοτεινός φιλόσοφος» όπως τον λένε πολλοί, προτρέπει από την ομίχλη του παρελθόντος: «Λάθρα βιώσαι». Όσο πιο ταπεινά ζεις, όσο λιγότερο τραβάς την προσοχή, και όσο λιγότερο επιθυμείς να τραβάς την προσοχή, τόσο απλούστερα, ηρεμότερα και ευτυχέστερα θα ζήσεις.
-Μάθετε να σταματάτε πριν ξεπεράσετε τα όρια και αναγκαστεί κάποιος άλλος να σας κάνει να σταματήσετε.
-Μάθετε να τρώτε απλά και υγιεινά. Μπορεί ένα γεύμα με καραμελωμένα κομμάτια χοιρινό, σάλτσα αβοκάντο, σαλάτα με εξωτικά φρούτα και ένα σωρό άλλες αηδίες που διατάζει η σύγχρονη μόδα να φαίνεται εντυπωσιακό, αλλά η απλή ταπεινή, υγιεινή και συνηθισμένη ελληνική κουζίνα θα σας παρέχει τροφή για το σώμα και το πνεύμα σας, τροφή που ούτε υποπτεύονται ότι υπάρχει οι διάσημοι σεφ που διαφημίζουν οποιονδήποτε απίθανο συνδυασμό υλικών.
-Να ασκείστε. Αποφύγετε τα βίαια αθλήματα όπως το ποδόσφαιρο, το μπάσκετ και το βόλεϊ. Προτιμήστε απλές δραστηριότητες όπως κολύμπι, τρέξιμο και πεζοπορία. Θα αποκτήσετε καλή φυσική κατάσταση χωρίς να καταστρέψετε το σώμα σας.
-Μάθετε να χαλαρώνετε. Υπάρχει ένα σοφό ρητό που λέει: Για δύο πράγματα δεν πρέπει να στενοχωριόμαστε. Για εκείνα που διορθώνονται και για εκείνα που δεν διορθώνονται.
Όλοι οι άνθρωποι ζουν πνιγμένοι στο άγχος και στην στεναχώρια. Αλλά αν το άγχος και η στεναχώρια έλυνα προβλήματα τότε θα ζούσαμε σε έναν παράδεισο. Πράγμα βέβαια ποτ δεν ισχύει.
-Βρείτε κάτι που να σας εκφράζει. Ζωγραφίστε, γράψτε ποιήματα, διαβάστε, μάθετε μουσική, γλυπτική, κατασκευές κλπ. Αξιοποιείστε δημιουργικά τον χρόνο σας αντί να τον ξοδεύετε άθλια με like στο διαδίκτυο.
-Μάθετε να πηγαίνετε από την ποσότητα στην ποιότητα. Δύο καταπληκτικά αρχαία ελληνικά ρητά είναι το «εύ ζειν» και το «ουκ εν τω πολλώ το ευ». Δεν είναι το πολύ που θα σας κάνει ευτυχισμένους είναι η ποιότητα που θα το καταφέρει αυτό. Όλοι θα προτιμήσετε να φάτε μία νόστιμη φέτα φρέσκο ψωμί από μία άνοστη φρατζόλα μπαγιάτικο. Εφαρμόστε το ίδιο στα πάντα.
-Γεμίστε την ημέρα σας με απλές απολαύσεις. Από το να καθίσετε δέκα λεπτά άπρακτοι στο μπαλκόνι ή στο πάρκο, χαζεύοντας την θέα, μέχρι το να κάνετε κάποιες απλές ασκήσεις και τεντώματα για να ανακουφίσετε και να χαλαρώσετε το σώμα σας.
-Φτιάξτε έναν μικρό κήπο στο μπαλκόνι σας. Αν έχετε κήπο ασχοληθείτε να τον καλλιεργήσετε λίγο.
-Κάνετε συνήθεια το να ρωτάτε για κάθε νέα δραστηριότητα: «Τι θα κερδίσω από αυτήν; Θα είμαι καλύτερα ή απλά θα αρχίσω να παιδεύομαι περισσότερο»;
Αν δείτε ότι αυτό που πρόκειται να κάνετε θα σας κάνει την ζωή δύσκολη αποφύγετέ το ή τροποποιείστε το.
Τελικά, είναι στο χέρι σας να γίνετε πιο ευτυχισμένοι, και για να γίνει αυτό πρέπει να ζείτε απλά και λιτά.
Η συνεχής επιδίωξη (μέχρι που καταντάει ψυχαναγκαστική μανία) για όλο και περισσότερα ΜΟΝΟ το Παγκόσμιο Οικονομικό Σύστημα συμφέρει.

Αντισταθείτε (Επιβίωση και απλή ζωή)

Η επιβίωση είναι ένα πολύ περίεργο πράγμα. Η λέξη έχει ΠΡΑΚΤΙΚΑ διαφορετική έννοια μέσα στο μυαλό του καθενός. Με απλά λόγια υπάρχουν επτά δισεκατομμύρια άνθρωποι και επτά δισεκατομμύρια διαφορετικά σενάρια επιβίωσης.
Υπάρχουν φυσικά οι βασικές κοινές αρχές. Για παράδειγμα όλοι χρειάζονται να πιουν νερό και όλοι χρειάζονται να μην δεχθούν μία σφαίρα.
Μία βασική αρχή, με την οποία ελάχιστοι ασχολούνται είναι η «ψυχολογική επιβίωση».
Σε κάθε περίπτωση, είτε υπάρχει ησυχία είτε τα πράγματα εκτραχυνθούν, οι άνθρωποι υποφέρουν συναισθηματικά, ψυχολογικά και διανοητικά, επειδή δεν έμαθαν να μην παρασύρονται. Όχι μόνο έχουν την τάση να το κάνουν, αλλά το Σύστημα τους εκπαιδεύει να το κάνουν.
Ψυχολογικά ταυτίζονται με οποιοδήποτε τυχαίο -μεγάλο ή μικρό, σπουδαίο ή όχι- γεγονός, το οποίο φυσικά δραματοποιείται κατάλληλα από τα ΜΜΕ. Υποφέρουν μέσα σε αυτό και στις φανταστικές προεκτάσεις του και την επόμενη στιγμή το ξεχνάνε για να ταυτιστούν με το επόμενο «δραματικό» γεγονός.
Πρέπει να μάθετε να απλοποιείτε την ζωή σας, να έχετε όσο το δυνατόν λιγότερες ανάγκες , να γίνετε εφευρετικοί και να μην παρασύρεστε από την καταναλωτική κοινωνία, η οποία τελικά -μέσω της κατανάλωσης- καταναλώνει εσάς και την ζωή σας.
Ο κάθε άνθρωπος πρέπει:
– να μάθει να απλοποιεί την ζωή του.
– να μάθει να χρειάζεται λιγότερα.
– να μάθει να σκέφτεται εποικοδομητικά.
– να μάθει να χρησιμοποιεί την φαντασία του.
– να μάθει να ξοδεύει πιο εποικοδομητικά τον χρόνο του.
– να μάθει να περνάει ευχάριστες ώρες με αγαπητά του πρόσωπα.
– να μάθει να βοηθάει τους άλλους.
– να μάθει να μην περιμένει τίποτε από κανέναν.
– να μάθει να αποφεύγει τις φασαρίες επιζητώντας την ειρήνη.
– να μάθει να προφυλάσσει τον εαυτό του και την οικογένειά του.
-να μάθει ότι ζει σε έναν κόσμο που πηγαίνει τρέχοντας προς ένα αβέβαιο και χαοτικό μέλλον.
– να μάθει να είναι απλός.
– να μάθει πως θα γίνεται λίγο καλύτερος κάθε ημέρα.
-ΝΑ ΜΑΘΕΙ, τελικά, ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΝΑΙ ΤΕΜΠΕΛΗΣ ΑΛΛΑ ΝΑ ΣΚΕΠΤΕΤΑΙ.

Αντισταθείτε (Ο φόβος του θανάτου)

Για κάποιον λόγο που είναι δύσκολο να γίνει αντιληπτός οι άνθρωποι φοβούνται τον θάνατο.
Για αυτό έχουν εφεύρει πολλές εναλλακτικές «πολιτικά ορθές» φράσεις για αυτό το αναπόφευκτο γεγονός. Οι πιο συνηθισμένες είναι οι παρακάτω:
-Κοιμήθηκε
-Ξεκουράστηκε
-Μας άφησε
-Έφυγε
-Τον χάσαμε
-Τον πήρε ο θεός
Παρ’ όλα αυτά, το σίγουρο είναι ότι κανείς δεν ζει αιώνια.
Όπως έχει πει και κάποιος:
«Γεννηθήκαμε υποφέροντας από μία ανίατη ασθένεια. Πρόκειται να πεθάνουμε»!
Υπάρχουν δεκάδες γνωμικά σχετικά με την σπουδαιότητα του θανάτου. Υπάρχουν δεκάδες πολύ σοφά γνωμικά για τον θάνατο από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα. Δεν καταφέρνουν όμως να κατευνάσουν αυτόν τον φόβο, ο οποίος πηγάζει από το ένστικτο της αυτοσυντήρησης.
Το ένστικτο επιτάσσει να προσπαθείς να παραμείνεις ζωντανός με κάθε τρόπο, κάνοντας όσες προσπάθειες μπορείς. Σε αυτό χρησιμοποιεί τον φόβο, ο οποίος θα θέσει σε συναγερμό το σώμα την κατάλληλη στιγμή.
Αυτό είναι μία κατανοητή κατάσταση. Όλα τα ζώα είναι πάντα ήρεμα, αν και σε κατάσταση εγρήγορσης. Όμως, αν παρατηρήσετε δεν φοβούνται μονίμως. Ξαφνικά, σε μία έκρηξη φόβου και αδρεναλίνης μάχονται, τρέχουν, πηδάνε και φωνάζουν στην προσπάθειά τους να επιβιώσουν σε έναν κίνδυνο. Αλλά μόλις περάσει ο κίνδυνος ξαναβρίσκονται αμέσως στην ίδια χαλαρή κατάσταση.
Οι άνθρωποι κάνουν το αντίθετο. Έχοντας την μανία να τραβάνε τα πάντα στα άκρα και να υπερβάλλουν έχουν μετατρέψει τον λογικό στιγμιαίο φόβο σε συνεχή πανικό.
Για παράδειγμα, ενστικτωδώς φοβάσαι και δεν θέλεις να περάσεις από ένα σκοτεινό σημείο όπου κάθονται μερικοί περίεργοι τύποι. Αυτό είναι λογικό.
Το παράλογο είναι να τρέμεις, να πιάνεται η αναπνοή σου και να είναι λυμένα τα πόδια σου στην θέα των ατόμων αυτών ή να βρίσκεσαι σε κατάσταση πανικού κάθε ώρα και στιγμή, επειδή ίσως να σου επιτεθεί κάποιος, σε κάποιο μέρος, κάποια χρονική στιγμή.
Αυτή η τάση πανικού επιτείνεται από το Σύστημα. Το εκμεταλλεύεται για να κρατάει τον κόσμο υποταγμένο, χωρίς βούληση και χωρίς θέληση.
Ο πανικός σε συνδυασμό με την (επίσης τραβηγμένη στα άκρα) τεμπελιά του ανθρώπου μας έχει οδηγήσει στην σημερινή κατάσταση.
Δείτε πως ζείτε εσείς σήμερα. Δείτε πως ζουν οι άλλοι σήμερα.
Όλη η ανθρωπότητα ζει σε καθεστώς φόβου. Ο Τρίτος Κόσμος έχει βέβαια κάθε λόγο να το κάνει.
Όμως οι δυστυχείς πολίτες της βιομηχανοποιημένης και «πολιτισμένης» Δύσης φοβούνται και την σκιά τους.
Φοβούνται μήπως πέσει το χρηματιστήριο, μήπως ανέβουν οι τιμές, μήπως χάσουν την δουλειά τους, μήπως τους τρακάρουν το αυτοκίνητο κλπ.
Φοβούνται τα μικρόβια, τα έντομα, τις ασθένειες, την χοληστερίνη, τον ήλιο κλπ.
Τελευταίο και ΚΥΡΙΟΤΕΡΟ φοβούνται ΤΙ ΘΑ ΠΟΥΝ ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΓΙΑ ΑΥΤΟΥΣ.
Έτσι ζουν σε μία τελείως παράλογη κατάσταση. Ενώ έχουν απίστευτο πλούτο, γνώσεις, και τεχνολογία δεν διαφέρουν σε τίποτε από τους εξαθλιωμένους κατοίκους της υποσαχάριας Αφρικής.
Είναι ανίκανοι να κάνουν οτιδήποτε μόνοι τους και πάντα στηρίζονται στην καλή θέληση των άλλων ακόμα και για τα αυτονόητα.
Δουλεύουν σαν σκλάβοι, αγοράζουν συνέχεια οποιαδήποτε πανάκριβη και άχρηστη συσκευή τους πασάρουν και ζουν σε μία μόνιμη κατάσταση άγχους και πανικού. Ακόμα και στην εκκλησία πάνε όχι από αγάπη για τον θεό αλλά από φόβο για την κόλαση.
Έτσι οι πολυεθνικές φαρμάκων κάνουν χρυσές δουλειές με τα αγχολυτικά, τα ηρεμιστικά και όλα τα άλλα καλούδια με τα οποία κρατάνε σε καταστολή τις ανθρώπινες μάζες.
Τι άλλο μπορεί να θέλει ένα Παγκόσμιο Οικονομικό Σύστημα από ανθρώπους που φοβούνται και την σκιά τους, δουλεύουν ασταμάτητα και καταναλώνουν ασταμάτητα;
Ευτυχώς όμως υπάρχει η δυνατότητα να αναστρέψετε αυτήν την κατάσταση. Αυτή η αγχώδης, μπερδεμένη και ανθυγιεινή ζωή μπορεί να μετατραπεί σε απλή, χαλαρή και ήρεμη. Το μόνο εμπόδιο που έχετε είναι ο φόβος.

Καημένοι καταναλωτές πολιτικο-οικονομικών…

Και απάνω που θα βγαίναμε από την κρίση και θα μπαίναμε στις αγορές νάσου οι Άγγλοι που την έκαναν από την ΕΕ γιατί προφανώς ΔΕΝ τους συνέφερε, παρά το ότι δεν είχαν το βαρίδι του ευρώ στο ποδάρι.

Μια καθημερινή ιεροτελεστία

Απασχολημένοι με χρηματιστήρια, μόδες, φόβους και εγωισμούς, περνάμε την μίζερη, άχαρη και ελάχιστη ζωή μας μέσα σε ένα πυκνό ψυχολογικό σκοτάδι.
Δίπλα μας όμως συντελούνται θαύματα.

Και εγώ στον κόσμο μου

Όσοι αντέχουν και διαβάζουν τις αναρτήσεις μου, θα έχουν παρατηρήσει ότι «έπαψα» να ασχολούμαι με τα «φλέγοντα ζητήματα» της οικονομίας, των εργατικών δικαιωμάτων, της ανεργίας, των εθνικών πολιτικών, των πολέμων, ακόμα και της απλής καθημερινής επιβίωσης, η οποία έχει γίνει τόσο δύσκολη σήμερα για πολλούς.
Αντίθετα προσπαθώ να σας «διαφωτίσω» για την ανθρώπινη ψυχική κατασκευή και την ανθρώπινη αντίδραση μπροστά στα γεγονότα. Προσπαθώ επίσης (εμφανώς αποτυχημένα) να σας δείξω ότι υπάρχει ένας πολύ συγκεκριμένος και επιστημονικός τρόπος αλλαγής της αντίδρασής μας μπροστά στα «φλέγοντα σημερινά ζητήματα».
Η αλλαγή της αντίδρασης δεν σημαίνει ότι ξαφνικά θα εξαφανιστούν τα προβλήματα. Απλά σημαίνει (και αυτό είναι το κυριότερο εμπόδιο κατανόησης)  ότι θα πάψετε να υποφέρετε μέσα σε αυτά τα προβλήματα. Θα σας δώσω ένα απλό παράδειγμα:
Κάποιος μπαίνει στο σπίτι σας και σας κλέβει τα 10.000 ευρώ που είχατε μαζέψει με τόσο κόπο και τα χρειαζόσασταν για κάτι σημαντικό πχ μια ιατρική επέμβαση.
Θα αρχίσετε να υποφέρετε, να κλαίτε, να λέτε το ψυχολογικό τραγούδι σας, θα σας ανέβει η πίεση, θα χαλάσετε το στομάχι σας, και θα ζείτε μέσα σε μία μαύρη ατμόσφαιρα άγχους και οδύνης. Μπορεί ακόμα να πάθετε και μια καρδιακή προσβολή και να πάτε αδιάβαστοι.
Και τι θα κερδίσετε από αυτό; ΤΙΠΟΤΕ ΦΥΣΙΚΑ.
Δεν σας έφτασε τόσο που παιδευτήκατε για να μαζέψετε τα χρήματα;
Δεν σας έφτανε η τόση δουλειά που ρίξατε;
Δεν σας έφτανε η τόση στέρηση για πράγματα που θέλατε να αγοράσετε;
Τότε γιατί ΠΡΕΠΕΙ να υποφέρετε και πάλι άλλα τόσα ή και περισσότερα για ένα τελεσίδικο γεγονός;
Ποιος είναι αυτός που ΣΑΣ ΑΝΑΓΚΑΖΕΙ να θρηνείτε και να υποφέρετε;
Ποιός κερδίζει από όλα αυτά;
Όσο και αν δεν είναι εύκολο να εφαρμοστεί, τουλάχιστον μπορείτε να σκεφτείτε το θέμα. 
ΑΡΧΙΣΤΕ ΝΑ ΣΚΕΦΤΟΣΑΣΤΕ γιατί «η αρχή είναι το ήμισυ του παντός».

Ο Κύριος της άμαξας

Έχω «ξοδέψει πολύ μελάνι» προσπαθώντας να δείξω ότι ο κύριος αίτιος της σημερινής παγκόσμιας αθλιότητας βρίσκεται πολύ πιο κοντά σας από ότι νομίζετε.
Ναι, οι πολυεθνικές, οι διεφθαρμένοι πολιτικοί, οι δικτάτορες και βασιλιάδες και γενικά οι «έχοντες και κατέχοντες» δημιουργούν τους πολέμους, την πείνα, την φτώχεια, την καταπίεση, τις σφαγές και τους εξανδραποδισμούς που ζουν και βασιλεύουν στον «πολιτισμένο» κόσμο μας με τις τόσες «δημοκρατικές και ανθρωπιστικές» ανησυχίες ΤΡΟΜΑΡΑ ΜΑΣ.
Αλλά όπως λέει η παροιμία: τον κλέφτη τον αναγνωρίζει ένας άλλος κλέφτης».
Μέσα στον ψυχισμό σας ζουν και βασιλεύουν πολυεθνικές, διεφθαρμένοι πολιτικοί, δικτάτορες, βασιλιάδες, «έχοντες και κατέχοντες». Και ο μόνος λόγος που εσείς δεν είσαστε ανάμεσά τους είναι ότι απλά ΔΕΝ ΣΑΣ ΔΟΘΗΚΕ Η ΕΥΚΑΙΡΙΑ.
Αν ήσασταν, έστω και ελάχιστα, ειλικρινείς με τον εαυτό σας θα παραδεχόσασταν αυτό το γεγονός. Απλούστερο παράδειγμα, για να κάνετε κάποια δουλειά στο σπίτι παίρνετε έναν «φθηνό» μετανάστη, ο οποίος δεν πληρώνει ΙΚΑ και συνήθως βρίσκεται παράνομα εδώ. Πρόκειται για ξεκάθαρη δουλεία και καπιταλιστική εκμετάλλευση ενός πιο αδύνατου από εσάς.
Είναι ακριβώς το ίδιο είδος δουλείας και εκμετάλλευσης που υφίστασθε και εσείς σήμερα από την «ανθρωπιστική» ΕΕ, τους «θεσμούς» της και τους ντόπιους διεφθαρμένους πολιτικούς, τους οποίους επιμένετε να ψηφίζετε τυφλά, σαν καλοί και υπάκουοι καταναλωτές/πρόβατα/ψηφοφόροι.
Όλα αυτά στηρίζονται και δικαιολογούνται σε ένα απόλυτο και παγκόσμιο γεγονός: οι άνθρωποι βρίσκονται σε μία κατάσταση ισχυρού ψυχολογικού ύπνου. Η τόσο κακαρισμένη «ανθρώπινη συνείδηση» είναι σκλαβωμένη στο πολυαγαπημένο μας ΕΓΩ. Κοιμάται βαθιά, υπακούει απόλυτα στα πάθη της και κατηγορεί τους άλλους για την κατάσταση στην οποία βρίσκεται. Ο ύπνος είναι τόσο βαθύς και το ΕΓΩ τόσο δυνατό, ώστε ακόμα και όσοι υποπτεύονται ή αποδέχθηκαν το παραπάνω απόλυτο και παγκόσμιο γεγονός ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΞΕΦΥΓΟΥΝ. Το πολύ-πολύ να ονειρεύονται ότι είναι καλύτεροι από τους άλλους ή ότι επειδή «κάνουν καλές σκέψεις και έχουν καλές προθέσεις» προοδεύουν ψυχολογικά και στο τέλος θα ξεφύγουν από αυτήν την γήινη κόλαση.
Όμως δεν είναι τόσο απλό να ξεφύγεις από την γήινη κόλαση:
-Πρώτα πρέπει να πληροφορηθείς ότι είσαι ένας σκλάβος.
-Έπειτα να αποδεχθείς ως πραγματικότητα το γεγονός.
-Κατόπιν να αποφασίσεις να εργαστείς σκληρά για την ψυχολογική απελευθέρωσή σου από το αγαπημένο σου ΕΓΩ.
Ένα τέτοιο πολύ γενικό και πολύ αόριστο (όπως είναι φυσικό) σχέδιο απελευθέρωσης μπορείτε να παρακολουθήσετε στο βίντεο, στο τέλος της ανάρτησης.
Σε γενικές γραμμές η όλη διαδικασία έχει ως εξής:
1) Ο άνθρωπος αρχίζει να αντιλαμβάνεται ότι κάτι δεν πάει καλά στην ζωή του.
2) Πληροφορείται από διάφορες πηγές για την ψυχολογική σκλαβιά του.
3) Ψάχνει, αποφεύγοντας τις διανοητικές και ψυχολογικές παγίδες, για τον τρόπο με τον οποίο θα απελευθερωθεί.
4) Τέλος, μετά από πολύ αγώνα και αναζήτηση, «πεθαίνει» σαν ύλη, σαν ΕΓΩ και «γεννιέται» σαν πνεύμα, σαν Συνείδηση.
Τότε είναι που ο Κύριος (η Αφυπνισμένη Συνείδηση) της άμαξας (του ανθρώπου-ύλη), θα «αναλάβει τα ηνία» και το ανθρώπινο ταξίδι θα τελειώσει στον Πραγματικό Σκοπό του, ο οποίος περιγράφεται σαν Παράδεισος, Θέωση, Ανώτεροι Κόσμοι, Φως κλπ, ανάλογα με τις διανοητικές πεποιθήσεις του καθενός.
Ελπίσω να πάρετε το καλύτερο (για εσάς) από αυτό το ωραίο βιντεάκι, στο οποίο δυστυχώς ο ήχος είναι λίγο χαμηλός.

Πώς το δύο γίνεται ένα…

by iro

Όλα τα πράγματα στην ζωή έχουν δύο πόλους. Τον θετικό και τον αρνητικό. Και σχετικά με τα αντικείμενα, ανάλογα με την χρήση τους μπορούν να γίνουν όπλα για καταστροφή ή για δημιουργία. Για παράδειγμα το μαχαίρι μπορεί να σκοτώσει, αλλά μπορεί και να κόψει κάτι χρήσιμο. Τα παραδείγματα πολλά, αλλά εδώ θα σταθώ στο θέμα της επιλογής.

Αλχημεία

Η γνωστή αυτή λέξη με σχεδόν άγνωστη ή διφορούμενη προέλευση, έχει αποκτήσει κακό όνομα λόγω της διανοητικής φαντασιοκοπίας επάνω στις έννοιες που περικλείει.
Στον σύγχρονο κόσμο (που έχει θεοποιήσει το χρήμα) σημαίνει την προσπάθεια να φτιάξει κάποιος χρυσό από ευτελή μέταλλα και να γίνει αθάνατος με το Ελιξίριο της ζωής.
Από τις χαμένες στην προϊστορία εποχές, υπάρχουν πράγματα που δεν λέγονται ποτέ με το όνομά τους στα «βέβηλα πλήθη».
Πάντα υπάρχουν οι λίγοι γνώστες και οι πολλοί αγνοούντες. Δεν δήλωναν άσκοπα οι αρχαίοι φιλόσοφοι ότι «Οι θεοί έκαναν τον δρόμο προς την ελευθερία ανηφορικό, δύσβατο και επικίνδυνο».
Όσοι γνωρίζουν πρέπει να προστατεύονται από αυτούς που δεν γνωρίζουν ή που ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ να γνωρίζουν. Ο Ιησούς είχε δηλώσει σχετικά: Μή δώτε τό άγιον τοίς κυσί μηδέ βάλητε τούς μαργαρίτας υμών έμπροσθεν τών χοίρων, μήποτε καταπατήσωσιν αυτούς εν τοίς ποσίν αυτών καί στραφέντες ρήξωσιν υμάς. (Ματθαίος κεφάλαιο 7, παράγραφος 6).
Αναγκαστικά λοιπόν πρέπει «να μιλάνε με παραβολές» και να κρύβουν την μία έννοια πίσω από μία άλλη. Και φυσικά αυτό ήταν πηγή παρεξηγήσεων. Το ίδιο συνέβη και με την Αλχημεία. Ενώ οι πολλοί κατάλαβαν την αλχημεία σαν μέσον προσωπικού πλουτισμού, οι λίγοι εννοούσαν την «μετατροπή του μολύβδου της προσωπικότητας σε χρυσό του πνεύματος». Όταν επιτευχθεί αυτό τότε ο αλχημιστής θα πάρει το ελιξίριο της ζωής και θα ζήσει αιώνια.
Αυτή η εσωτερική αλχημεία είναι ένα αρκετά περίπλοκο θέμα, και πολύ δύσκολο να γίνει κατανοητό, επειδή ξεφεύγει από την συνηθισμένη διανοητική εκπαίδευση που έχουμε πάρει σαν «δυτικοί».
Μία από τις πτυχές της Αλχημείας είναι και η σεξουαλική αλχημεία, δηλαδή η μετατροπή της σεξουαλικής ενέργειας σε «κάτι άλλο», σε κάτι ανώτερο. Το παρακάτω βίντεο, με ελληνικούς υπότιτλους, δίνει μία διαχρονική εικόνα της Σεξουαλικής Αλχημείας, έτσι όπως είναι κρυμμένη μέσα σε μύθους και θρησκείες.

Ρεβόλβερ

Πιθανόν να μην έχετε ακούσει για αυτήν την ταινία του 2005, σε σκηνοθεσία Γκάι Ρίτσι.
Και πιθανόν επίσης να μην ενδιαφέρεστε για «εσωτερικά θέματα» όπως είναι η αυτογνωσία, ή η γνωριμία με τον εσωτερικό εαυτό μας.
Η ταινία αυτή (όπως και το θέμα της αυτογνωσίας) έχει φανατικούς εχθρούς και φανατικούς φίλους. Πρόκειται για μία καταπληκτική ταινία, για την οποία μπορώ να πω ότι ο σκηνοθέτης και ο σεναριογράφος είχαν μία τεράστια έμπνευση. Όμως, όπως λέει και η παροιμία, πήγαν στην βρύση και δεν ήπιαν νερό. Για άγνωστο -για μένα- λόγο έκοψαν σημαντικά κομμάτια της ταινίας και ανακάτεψαν ότι έμεινε, με αποτέλεσμα να μην μπορεί κανένας να καταλάβει τι θέλει να πει αυτή η ταινία, εξ ού και η μεγάλη εχθρότητα που της δείχνουν πολλοί.
Έκατσα και μάζεψα πολλά κομμάτια της ταινίας και τα «έραψα» ώστε να παρουσιάζει μία ομοιογένεια. Η ποιότητα δεν είναι τόσο καλή, αλλά με τα προγράμματα των Windows, αυτό είναι αναμενόμενο.
Ο ήρωας του έργου περνάει από μία διαδικασία εσωτερικής αφύπνισης. Οι δύο πανέξυπνοι απατεώνες παίζουν τον ρόλο του Δάσκαλου. Τελικά μέσα από ταλαιπωρίες και πάλη με τον εαυτό του αποδεσμεύεται από κάθε εσωτερική προκατάληψη.
Με αγκύλες [] εμφανίζονται οι σκέψεις του ΕΓΩ του πρωταγωνιστή.
Όσοι ασχολούνται με θέματα αυτογνωσίας θα βρουν πολύ ενδιαφέρον αυτό το έργο, και ειδικά, τα όσα αναφέρονται προς το τέλος.
Κατεβάστε το από εδώ Ρεβόλβερ Revolver: (https://dl.dropboxusercontent.com/u/106916229/%CE%A1%CE%B5%CE%B2%CF%8C%CE%BB%CE%B2%CE%B5%CF%81.rar)
Αν για κάποιον λόγο ο σύνδεσμος δεν λειτουργεί μπορώ να σας το στείλω στο email σας.

Το πρόγραμμα απέκλεισε πάλι το κατέβασμα. Παρακαλώ
στείλτε μήνυμα στο mihkour@hotmail.com, για να σας στείλω το έργο με άλλον τρόπο.

Η δικτατορία των πεποιθήσεων (τελευταίο)

Όπως ήταν αναμενόμενο, η σειρά αυτή των αναρτήσεων απέτυχε.
Όχι ότι ενδιαφέρομαι για αυτό (αφού ο στόχος μου ήταν διαφορετικός) αλλά η επισκεψιμότητα κατέβαινε με την αύξηση του αριθμού των αναρτήσεων. Έγιναν ελάχιστα λάικ και ελάχιστες ανατροφοδοτήσεις σε άλλες σελίδες.
Και ΚΥΡΙΩΣ δεν βρέθηκε ούτε ένας να αναρωτηθεί και να ρωτήσει: «Τι είναι τούτο ρε παιδί; Πως μπορούμε να αλλάξουμε αυτές τις πεποιθήσεις, αφού λες ότι είναι τόσο καταστροφικές; Και στο κάτω-κάτω αλλάζουν; Εγώ ποτέ δεν είχα ακούσει μέχρι τώρα για κάτι τέτοιο».
Και αυτό το τελευταίο ήταν ακόμα πιο αναμενόμενο για έναν απλό λόγο: αν μιλήσεις για πεποιθήσεις μιλάς για λάθη. Και ΚΑΝΕΝΑΣ δεν θέλει να παραδεχθεί ότι κάνει λάθος. Όλοι προτιμάνε την ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΗ ροζ ψυχολογική/ανθρωπιστική δήθεν επανάσταση που ήρθε μαζί με τις ινδικές φιλοσοφίες και θρησκείες.
Όλοι κάνουν με ΜΗΧΑΝΙΚΟ ΤΡΟΠΟ ότι τους έρχεται στο μυαλό (όσο κακό και αν προκαλούν στους άλλους) και μετά μιλάνε για θεούς, αγάπες, ευτυχίες, ανθρωπισμούς και άλλα τέτοια ωραία και γλυκανάλατα. Και αισθάνονται δικαιωμένοι, αφού σε αυτόν τον κόσμο «είσαι ότι δηλώσεις και είναι έτσι αν ΕΤΣΙ νομίζεις ότι είναι».
Πάντως το μόνο σίγουρο είναι ότι προσωπικά έμαθα κάτι περισσότερο για αυτές τις ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΑΟΡΑΤΕΣ πεποιθήσεις, τις οποίες όλοι αρνούνται πεισματικά να αποδεχθούν έστω και σαν δυνατότητα.
Ο εγωισμός πλημυρίζει τα πάντα και πνίγει οποιοδήποτε ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ σκίρτημα της ψυχής σας, επιτρέποντας μόνο να έχετε «ροζ όνειρα γεμάτα με καλές προθέσεις».
Αλλά θα πρέπει να ξέρετε ότι «το μονοπάτι που οδηγεί στην κόλαση είναι στρωμένο με αυτές τις καλές προθέσεις».
Αρνηθείτε το όσο θέλετε: την επιβεβαίωση σε αυτό που λέω την βλέπετε παντού γύρω σας.

Υπερηφάνεια

Ένα μεγάλο βουνό είναι κοντύτερο από το γρασίδι που φυτρώνει στην κορυφή του.

Εσείς σε τι ακριβώς στηρίζεστε για να δείχνετε τόση υπερηφάνεια, νομίζοντας ότι τα ξέρετε όλα, ότι είσαστε τέλειοι, και έχετε το δικαίωμα να λειτουργείτε σαν το κέντρο του σύμπαντος;

Η δικτατορία των πεποιθήσεων (αναρωτηθήκατε;)

Μετά από όλα τα προηγούμενα, ΑΡΑΓΕ, αναρωτήθηκε κάποιος από εσάς:
-Τι είναι τελικά αυτή η «αόρατη» πεποίθηση;
-Εγώ έχω κάποια τέτοια πεποίθηση;
-Είναι σωστή ή λάθος;

Η δικτατορία των πεποιθήσεων (ο μηχανικός άνθρωπος)

Θεωρητικά έχετε διαβάσει και ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ όσα έχω γράψει στις προηγούμενες αναρτήσεις για την δικτατορία των πεποιθήσεων.
Και θεωρητικά μπορείτε τώρα να ελέγξετε τις πεποιθήσεις σας, και να δείτε ποιες είναι σωστές και ποιες είναι λάθος ώστε να τις αλλάξετε.
Και εδώ μπαίνει το μεγάλο πρόβλημα: οι πεποιθήσεις είναι ΑΟΡΑΤΕΣ για εσάς.

Η δικτατορία των πεποιθήσεων (ο κακός συνδυασμός)

Οι πεποιθήσεις από μόνες τους δεν είναι τόσο μεγάλο πρόβλημα. Χρησιμεύουν για «να κρατάνε τα χαλινάρια» στους εκ φύσεως απείθαρχους ανθρώπους και να διατηρούν κάποια τάξη στις ανθρώπινες ομάδες.

Η δικτατορία των πεποιθήσεων (διαστρεβλωμένη αντίληψη)

Πάρτε μερικά μικρά παιδιά που μόλις άρχισαν να περπατάνε.
Θα παρατηρήσετε ότι παίζουν όλα μαζί, χωρίς να ενδιαφέρονται για το χρώμα ή το φύλο των υπολοίπων.
Δεν θα τα δείτε να διαχωρίζονται σε καλούς και κακούς, πιστούς και άπιστους, δημοκράτες και φασίστες, όμορφους και άσχημους, άσπρους και μαύρους, κλπ.
Ξέρετε ποιος είναι ο λόγος;

Η δικτατορία των πεποιθήσεων (αντίληψη)

Εφόσον η πεποίθηση που έχετε εξαρτάται από την αντίληψή σας για τα πράγματα, ας δούμε τι είναι η αντίληψη.
Η αντίληψη είναι μια ΑΥΤΟΜΑΤΗ διανοητική λειτουργία, η οποία αναγνωρίζει, ερμηνεύει και αποδίδει νόημα στις πληροφορίες που έρχονται από τον έξω κόσμο μέσω των πέντε αισθήσεων, με την βοήθεια:

Η δικτατορία των πεποιθήσεων (ορισμός)

Η λέξη πεποίθηση βγαίνει από το ρήμα πέποιθα, δηλαδή έχω πειστεί.
Ένας ορισμός που μου αρέσει να χρησιμοποιώ είναι ο παρακάτω:
Πεποίθηση είναι η εκλογή μίας αντίληψης ως σωστής, με κίνδυνο να είναι κάποια άλλη η αληθινή.
Με λίγα λόγια οι πεποιθήσεις σας δείχνουν για ποιά πράγματα έχετε πειστεί ότι είναι αληθινά ή ψεύτικα, ΧΩΡΙΣ να έχετε αντικειμενικές αποδείξεις για κάτι τέτοιο.

Η δικτατορία των πεποιθήσεων (εισαγωγή)

Εκ πρώτης όψεως φαίνεται ότι όλοι οι άνθρωποι είναι διαφορετικοί. Πράγματι, βλέπει κανείς μία ποικιλία φυλών και συνηθειών που κάνουν την ανθρωπότητα ένα πολύχρωμο και ενδιαφέρον μωσαϊκό.