Γειά σου ρε Ερντογάν λεβέντη!

Στις 19 Μαρτίου 2012 έγραψα μία ανάρτηση με τίτλο «Ο θάνατος της πατρίδας μου 7». Εκεί κατέληγα:
«Προφανώς θα πρέπει να πάω να ζητήσω την τουρκική υπηκοότητα. Έτσι δεν θα με νοιάζει τι συμβαίνει στο πτώμα της κάποτε Ελλάδας και νυν Eladistan».
Και απάνω που είχα ξεχάσει το όλο θέμα μόλις έπεσα επάνω σε δύο ειδήσεις:
– Προκλητικός Ερντογάν Σε Κύπρο και Αιγαίο προστατεύουμε τα δικαιώματά μας
– Έξαλλος ο Ερντογάν με τον Μακρόν: Είναι ανιστόρητος και αρχάριος στην πολιτική
Ο Ερντογάν προφανώς δεν είναι στα καλά του και αυτό το αποκαλύπτει η όλη του συμπεριφορά. Αλλά αντιστοίχως η υποχωρητικότητα, η αδιαφορία και η ενδοτικότητα των ελλήνων[;] πολιτικών έχει ξεπεράσει κάθε όριο και κάθε αντοχή. Πρέπει να είμαστε το μοναδικό κράτος στον κόσμο του οποίου το πολιτικό σύστημα επιτίθεται τόσο βίαια στους ίδιους του τους πολίτες μετατρέποντάς τους σε σκλάβους του χειρότερου είδους.
Είδατε ποτέ κάποιον έλληνα πολιτικό, βουλευτή, πρωθυπουργό, πρόεδρο να παίρνει κάποιαν εθνικώς «σκληρή» θέση; Προσωπικά το μόνο που έχω δει είναι πλήρης υποταγή στην θέληση των «φίλων και συμμάχων» μας.
Και φυσικά ο Ερντογάν και η Τουρκία κάποια στιγμή θα πάρουν αυτό που αξίζουν [και τότε θα πιστέψω ότι υπάρχει και θεός].
Αλλά μπαίνω στον πειρασμό να πάω αύριο κιόλας, πρωί πρωί, στην Τουρκική πρεσβεία να κάνω αίτηση για Τούρκος υπήκοος…