Όλα στο εξωτερικό

Το «Παναγία Τήνου», ανήκε έως πρόσφατα στον εφοπλιστή Ε. Βεντούρη και είχε ναυπηγηθεί το 1972 στην Αγγλία. Σιγά μην το έφτιαχνε στην Ελλάδα για να στηρίξει λίγο την ελληνική οικονομία.
Το πλοίο που είχε κατασχεθεί από το ΝΑΤ για οφειλές, έμεινε δεμένο στο λιμάνι. Για «αδιευκρίνιστους λόγους» πήρε νερά και έγειρε και τη διαχείρισή του την ανέλαβε ο ΟΛΠ. Έτσι ούτε το ΝΑΤ πήρε τίποτε, και έμειναν και ναυτικοί άνεργοι.
Και για όποιο κορόιδο πιστεύει στους «αδιευκρίνιστους λόγους» να σας πω ότι είναι ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ δύο:
-Το τρύπημα ή σπάσιμο (λόγω σκουριάς) κάποιου σωλήνα στο ασυντήρητο μηχανοστάσιο με αποτέλεσμα να μπει θάλασσα στο κύτος.
-Η δολιοφθορά, δηλαδή σπάσιμο κάποιας σωλήνας, επιστομίου ή άλλου εξαρτήματος από κάποιον που μπήκε στο σκάφος με αποτέλεσμα και πάλι να μπει θάλασσα στο κύτος.
Και τι έκανε ο ΟΛΠ; Το μόνο φυσικό που περιμένεις από έναν μεγάλο ελληνικό οργανισμό: Έδωσε το σκάφος για διάλυση στους Τούρκους αφήνοντας τα ελληνικά ναυπηγεία να αργοσβήνουν.
Έτσι ή αλλιώς ο μόνος κερδισμένος θα είναι η τουρκική εταιρεία που θα διαλύσει το σκάφος. Είναι λογικό ότι έδωσε τις μεγαλύτερες μίζες.
Αφήστε που θα πρέπει να στηρίξουμε λίγο τον φίλο, αδελφό και δημοκράτη Ερντογάν στις δύσκολες οικονομικές ημέρες που περνάει…

Τσοχατζόπουλος και «δικαιοσύνη»

Μπήκε λοιπόν μέσα ο Τσοχατζόπουλος.
Και άρχισαν οι τυμπανοκρουσίες για την «απόδοση δικαιοσύνης» στο «άτεγκτο» ποινικό μας σύστημα.
Φυσικά όλο αυτό το πανηγύρι δεν είναι παρά μία συγκάλυψη για τους ανεγκέφαλους και με μνήμη χρυσόψαρου ψηφοφόρους. Η συνταγή είναι πανάρχαια:

Η δημοκρατία-πλυντήριο

Και να που η δημοκρατία στην Ελλάδα νίκησε!
Οι τυφλοί εισαγγελείς είδαν το φως τους.
Οι παράλυτοι δικαστές μπόρεσαν να διατάξουν.
Η φασιστική αστυνομία που μόνη της δουλειά και σκοπός ήταν να καταπιέζει τον λαό, τους μετανάστες και τους οπαδούς του Σύριζα, μετετράπη εν μια νυκτί σε δημοκρατική και έπιασε τους κακούς Χρυσαυγίτες.

Ζήτω στην Χρυσή Αυγή

Έκανα εχθές ζάπινγκ την ώρα των ειδήσεων. Όπως ήταν φυσικό όλα τα κανάλια μιλούσαν μόνο για τον φόνο του «καλού παιδιού», του…, του…, του…
Ακούγονταν μεγαλοστομίες του στυλ «δεν θα τον ξεχάσουμε ποτέ», «ήταν αγωνιστής» κλπ.
Επίσης σε όλα τα κανάλια ακούγονταν οι σχετικές δημοσιογραφικές μπαρούφες περί δημοκρατίας, τρομοκρατίας, ναζισμού κλπ.