Αυτές τις ημέρες έτυχε και «ήρθαν στις μέρες τους» τρεις θηλυκές γάτες που κάθονται εδώ επειδή τις ταΐζω. Φυσικά πλάκωσαν όλοι οι αρσενικοί της περιοχής και έγινε το «έλα να δεις».
Χοντροί, άγριοι, κακομούτσουνοι και ερωτοχτυπημένοι προγκούσαν ο ένας τον άλλον προσπαθώντας να κερδίσουν την καρδιά της καλής τους.
Η κατάσταση μου θύμισε ένα πανάρχαιο (σαν και εμένα) ανέκδοτο:
Μία κότα περνάει τον δρόμο αμέριμνη. Ξαφνικά μία μερσεντές, τρέχοντας με 200, την πατάει και εξαφανίζεται.
Η κότα μετά το σοκ, σηκώνεται, τινάζει τα φτερά της και λέει:
ααααχ… ΑΥΤΟΣ ήταν κόκορας!
Μιχάλης 