Χρυσός και οικονομία

Εμείς βέβαια είμαστε σοβαροί άνθρωποι, παίρνουμε στα σοβαρά την πολιτική και το χρηματιστήριο και δεν πιστεύουμε αυτά τα «μαργαριτάρια συνομωσίας» όπως αυτό από το βιβλίο του Jim Marrs «The Trillion Dollar Conspiracy»:

Παράλογη φορολόγηση

Στήν μανία τους νά μαζέψουν ὅσο περισσότερο χρῆμα γίνεται καί νά ἐξαθλιώσουν ὅσο πιό πολύ μποροῦν τήν Ἑλλάδα, προτάθηκε νά φορολογοῦνται ὅσοι πηγαίνουν στό γυμναστήριο. Ἀφοῦ μπορεῖς νά δίνεις στό γυμναστήριο εἶσαι πλούσιος, κάτι σάν αὐτούς πού ἔχουν κότερα. Μόνο πού αὐτί οὐ ἔχουν κότερα ΔΕΝ πληρώνουν, ὅπως καί αὐτοί πού γενικά ἔχουν τό χρῆμα.

Η λίστα Λαγκάρντ και τα κορόιδα

Βλέπω στό διαδίκτυο ἀναλύσεις ἐπί ἀναλύσεων γιά τόν Παπαιωάννου καί τήν λίστα. Βλέπω ὁλόκληρα σεντόνια γιά τό τί πρέπει νά γίνει, τί θά γίνει, πῶς θά γίνει, πώς ἔπρεπε νά γίνει, τί δέν θά γίνει κλπ.

Ὁ καθένας τό μακρύ καί τό κοντό του. Ἀπό ἐνδιαφέροντα καί ψαγμένα κείμενα μέχρι τελείως ρηχά καί ἠλίθια. Τά ἄντεχα ὅλα αὐτά ἐπειδή ξέρω ὅτι στήν Ἑλλάδα πάσχουμε ἀπό τό «σύνδρομο τῆς πολιτικῆς».

Κάλαντα στην Κωνσταντινούπολη

Διαβάζω στο in.gr:
Γιορτή από τους μαθητές του Ζωγραφείου
Κάλαντα στα ελληνικά «πλημμύρισαν» τους δρόμους της Πόλης
Για τρίτη χρονιά που οι μαθητές του Ζωγραφείου, στην καρδιά της Πόλης έψαλαν τα κάλαντα. Η γιορτή στους δρόμους της Πόλης είχε ευρεία κάλυψη από τα τουρκικά μέσα ενημέρωσης.
Δεν το ήξερα ότι αυτό συνέβη στην Τουρκία και μάλιστα ΤΡΕΙΣ φορές.
Αλλά και το γεγονός ότι το κάλυψαν τα ΜΜΕ των τούρκων ΜΕ ΚΑΝΕΙ ΚΑΙ ΑΝΑΤΡΙΧΙΑΖΩ.
Δεν μπορώ να εξηγήσω το γιατί, αλλά κάτι τέτοια με τρομοκρατούν, γιατί ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΣΕ ΤΙ ΑΠΟΣΚΟΠΕΙ ΜΙΑ ΤΕΤΟΙΑ ΚΙΝΗΣΗ…
Μπας και τα τούρκικα σήριαλ είναι ένα από τα ανταλλάγματα;

Δεν καταλαβαίνω

Ὑπάρχει γενικὰ μία συνεχὴς καὶ ἀκατάσχετη φλυαρία γιὰ τὰ πάντα. Ὑπάρχουν τρεῖς συγκεκριμένες ὁμάδες εἰδικῶν:
-Πρώτη ὁμάδα εἰδικῶν:

Η Νέα Τάξη Πραγμάτων

Πάνω στὴν ἀλλαγὴ καναλιῶν (ζάπινγκ στὰ νέα ἑλληνικὰ) ἔπεσα σὲ ἕνα ἀπὸ τὰ ἐλπιδοφόρα νέα «τὸπ μόντελ» τῆς Ἀμερικῆς, φυσικὰ στὴν «ἐκπαιδευτικὴ» ζώνη τοῦ φρικτοῦ Σκάι.
Ξέρετε ἀπὸ ἐκεῖνες τὶς χαζὸ-χαρούμενες ποὺ δὲν ξέρουν οὔτε τὸ ὄνομά τους νὰ γράψουν. Καὶ τὸ φυτὸ ἔκανε τὴν τρομερὴ δήλωση μπροστὰ στοὺς τηλεθεατὲς τῆς (οὐσιαστικὰ πρώην) παγκόσμιας ὑπερδύναμης:
-Εἶμαι δεκαεννέα χρονῶν καὶ μοῦ ἀρέσει τὸ ρὸζ χρῶμα!
Τί πρωτότυπη! Τί βαθυστόχαστη! Τί ἐπαναστατικὴ δήλωση ἀπὸ ἕναν μελλοντικὸ ψηφοφόρο ποὺ θὰ ἐκλέγει τὸν «πλανητάρχη» ὁ ὁποῖος θὰ μᾶς σώζει κάθε τετραετία ἀπὸ τοὺς κακούς, προωθώντας τὴν εἰρήνη, τὴν εὐημερία καὶ τὴν συνεργασία τῶν λαῶν, ὅπως τόσο καλὰ κάνουν σήμερα στὴν Μέση Ἀνατολή…