Η επιστήμη που μας κρύβουν (τεχνητό φως)

Το παγκόσμιο Σύστημα φροντίζει να πνίγει εφευρέσεις και ανακαλύψεις, οι οποίες δεν το συμφέρουν για κάποιον λόγο. Μπορώ να σας δώσω δύο κλασσικά παραδείγματα.
-Στον τομέα της ενέργειας, της ψυχολογίας και της ψυχιατρικής ο Βίλχελμ Ράιχ έκανε σημαντικές ανακαλύψεις.Μπορούσε να θεραπεύει «ανίατες» ασθένειες και να προκαλεί μετατροπές στο περιβάλλον με τους οργονοσυσσωρευτές του. Αλλά ΚΥΡΙΩΣ απελευθέρωνε ψυχολογικά τους ανθρώπους. Τον έκλεισαν στην φυλακή όπου και πέθανε ενώ έκαψαν δημόσια τα βιβλία του.
-Ο Τέσλα δεν χρειάζεται συστάσεις. Ο τεχνολογικός πολιτισμός μας στηρίζεται σχεδόν αποκλειστικά στις κατασκευές του. Υπάρχουν ακόμα εφευρέσεις, γραμμένες στο χαρτί, τις οποίες σήμερα προσπαθούν να εφαρμόσουν διάφοροι ερευνητές. το μεγάλο σφάλμα του ήταν ότι ήθελε να χτίσει πύργους οι οποίοι θα προμήθευαν ΔΩΡΕΑΝ και άφθονο ηλεκτρικό ρεύμα σε ολόκληρη την γη, χωρία καλώδια, γεννήτριες και εταιρείες. Από εκεί και μετά τα οικονομικά προβλήματά του έγιναν τεράστια και ο Τέσλα πέθανε λησμονημένος.
Αν δεν πειστήκατε για το «πνίξιμο εφευρέσεων και πληροφοριών» θα κάνω μία τελική προσπάθεια.
Υπάρχει η δυνατότητα να έχετε φως, χρησιμοποιώντας κάποιες ιδιότητες που έχουν τα διαμάντια και οι υπόλοιποι πολύτιμοι ή ημιπολύτιμοι λίθοι.
Αυτό δεν το λέω εγώ βέβαια. Το λέει ο γνωστότατος άγγλος εφευρέτης του «σωλήνα κενού» και των «καθοδικών ακτίνων», ο William Crookes:
«Σε κενό, όταν εκτίθενται σε ρεύμα ηλεκτρικής ενέργειας υψηλής τάσης, τα διαμάντια φωσφορίζουν με διαφορετικά χρώματα. Τα περισσότερα διαμάντια της Νότιας Αφρικής λάμπουν με ένα γαλαζωπό φως. Διαμάντια από άλλες περιοχές εκπέμπουν φωτεινό μπλε, βερικοκί, ανοιχτό μπλε, κόκκινο, κίτρινο-πράσινο, πορτοκαλί και ανοιχτό πράσινο φως. Τα διαμάντια που φωσφορίζουν πιο δυνατά είναι εκείνα τα οποία φθορίζουν στον ήλιο. Ένα όμορφο πράσινο διαμάντι στη συλλογή μου, όταν φωσφορίζει σε μεγάλο κενό αέρος, δίνει σχεδόν τόσο πολύ φως όσο ένα κερί, και μπορείτε εύκολα να διαβάσετε με τις ακτίνες του. Αλλά δεν έχει έρθει ακόμα ο χρόνος που τα διαμάντια μπορεί να χρησιμοποιηθούν ως φωτιστικά».
Αυτό είναι κάτι που προφανώς όλοι το ξέρετε αφού το έχουν γράψει οι εφημερίδες και το ανέφεραν στην τηλεόραση, εκτός του ότι είναι γραμμένο στα σχολικά βιβλία.
Ή όχι;

Η επιστήμη που μας κρύβουν (κβαντομηχανική και οικονομία)

Επιστήμη που μας κρύβουν; Άντε καλέ!
Αν γινόταν αυτό δεν θα μας το αποκάλυπταν οι τρομερές εφημερίδες μας, ή οι τόσο αποκαλυπτικές εκπομπές της ιδιωτικής τηλεόρασης ή έστω η ΕΡΤ; Φυσικά δεν γίνονται αυτά τα πράγματα, αφού παγκοσμίως όλοι γνωρίζουν τα πάντα, τα οποία είναι μονίμως φανερά στον οποιονδήποτε…
Αλλά επιτρέψτε μου να κάνω τον δικηγόρο του διαβόλου:

Πρώτον: Η RCA Communications Co, με έδρα την Νέα Υόρκη, προσέλαβε περί το 1948 τον μηχανικό J.H. Nelson για να μελετήσει τις κινήσεις των πλανητών, και να βρει τις επιδράσεις τους επάνω στις τηλεπικοινωνίες. Ο Nelson άρχισε να σχεδιάζει πλανητικά διαγράμματα που θυμίζουν ωροσκόπια. Αυτό θα πείτε είναι φυσιολογικό αφού έφτιαχνε χάρτες με πλανητικές θέσεις. Το «κουφό» (ανάμεσα στα άλλα περίεργα που έχει πει αυτός ο σοβαρός και ΜΗ ΣΥΝΟΜΩΣΙΟΛΟΓΟΣ επιστήμονας) είναι ότι ο ήλιος δεν είναι «ήλιος» αλλά μία πόρτα προς ένα υπερδιαστατικό σύμπαν. Για όποιον θέλει να βρει περισσότερα υπάρχει το http://www.enterprisemission.com/hyper3.html.
Παρεμπιπτόντως υπάρχουν και άλλες ενδείξεις ότι ο ήλιος δεν είναι ήλιος, όχι τουλάχιστον έτσι που μας τον μαθαίνουν στο σχολείο. Υποτίθεται ότι η ενέργειά του παράγεται από πυρηνικές αλυσιδωτές εκρήξεις. Έτσι;
Όμως αν το καλοσκεφτείτε δεν υπάρχει κανένας λόγος να γίνεται ΕΛΕΓΧΟΜΕΝΗ πυρηνική τήξη σε ένα χαώδες και μη ελεγχόμενο περιβάλλον. Δεν υπάρχει κανένας να βάζει ράβδους γραφίτη για να απορροφάει τα νετρόνια ώστε να ελέγχει τις αντιδράσεις.

Δεύτερον: Ο Richard Hoagland Charles είναι συγγραφέας, συνεργάτης μουσείων, ραδιοφωνικών σταθμών και διαφόρων κρατικών υπηρεσιών των ΗΠΑ, αλλά τελικά και γνωστός υπέρμαχος των θεωριών συνομωσίας και επομένως αναξιόπιστος βεβαίως-βεβαίως. Το 1992 παρουσίασε αποδεικτικά στοιχεία για «ανωμαλίες στον Άρη», κατά τη διάρκεια μίας ενημέρωσης στα Ηνωμένα Έθνη. Εκτός των άλλων, λοιπόν, είπε αυτός ο αναξιόπιστος τύπος:
«Πάρτε τον ίδιο τον ήλιο. Για αρκετά χρόνια, οι επιστήμονες ψάχνουν για τα πυρηνικά σωματίδια που υποτίθεται ότι προέρχονται από το κέντρο του Ήλιου, λόγω της θερμοπυρηνικής αντίδρασής του, ένα είδος «ελεγχόμενης υδρογονοβόμβας». Αλλά για τα τελευταία 20 χρόνια, ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΒΡΕΘΕΙ ΠΟΥΘΕΝΑ ΤΟΣΑ ΣΩΜΑΤΙΔΙΑ, ΟΣΑ ΠΡΟΕΒΛΕΠΑΝ ΤΑ ΜΟΝΤΕΛΑ. Στην πραγματικότητα, οι Σοβιετικοί και οι Ιάπωνες, οι οποίοι πρόσφατα διεξήγαγαν πειράματα για να μετρήσουν τα θεμελιώδη σωματίδια, δεν έχουν βρει κανένα. Είναι πιθανό ότι αυτή η απίστευτα καυτή σφαίρα αερίου, που βρίσκεται στο κέντρο του ηλιακού μας συστήματος, και γύρω από την οποία περιστρέφονται όλοι οι πλανήτες, στην πραγματικότητα να τροφοδοτείται από άλλη πηγή; Αυτό ανοίγει αξιοσημείωτες δυνατότητες όταν κοιτάζουμε πίσω στους πολιτισμούς μας σε αυτόν τον πλανήτη, και την προσοχή τους προς τον ήλιο, δυνατότητες τις οποίες και άλλοι ίσως να έχουν αναφέρει. Όταν κοιτάμε τα αστέρια, στον ουρανό τη νύχτα, δεν βλέπουμε αλυσοδεμένες και φυλακισμένες υδρογονοβόμβες, βλέπουμε πύλες σε μια άλλη διάσταση. Και οι πύλες είναι λαμπερά παράθυρα μέσω των οποίων μπορούμε να κοιτάξουμε και να δούμε κομματάκια επιστημονικής φυσικής από μια άλλη πλευρά. Εκείνο που είναι εκπληκτικό είναι όταν πάρετε αυτήν την αλληγορία, και πάτε πίσω και διαβάσετε την αιγυπτιακή περιγραφή στα ιερογλυφικά για τον Σείριο, το φωτεινότερο αστέρι στον ουρανό. Η περιγραφή λέει ότι ο Σείριος είναι μια πόρτα(!)».
Για όσους θέλουν να ψάξουν περισσότερο υπάρχουν στο διαδίκτυο dvd (δυστυχώς πανάκριβα) με τις ομιλίες του: Richard C. Hoagland, DVD of Hoagland’s Mars: Vol. 2: The United Nations Briefing: (UFO TV).

Τρίτον: Τις τελευταίες δεκαετίες του εικοστού αιώνα, οι πολυεθνικές (μεταξύ των οποίων και το ευαγές ίδρυμα των Ρότσιλντ) προσλαμβάνουν ειδικούς της κβαντικής φυσικής για να εφαρμόσουν τις μεθόδους της κβαντικής στατιστικής στην οικονομία. Έτσι, ο κυβερνητικός οικονομολόγος Edward Dewey, αφιέρωσε μια ολόκληρη ζωή για τη μελέτη των κάθε είδους οικονομικών κύκλων, κάνοντας συνειδητή και σκόπιμη αναφορά στην σύνδεση της οικονομικής δραστηριότητας και της φυσικής.

Τέταρτον: O Ray Tomes, σε ένα κείμενό του με τίτλο «Towards a Unified Theory of Cycles» που παρουσιάστηκε τον Φεβρουάριο του 1990 στο συνέδριο του «Ιδρύματος για την μελέτη των κύκλων» (The Foundation for the Study of Cycles) αναφέρει τα εξής:
«Τελικά κατάλαβα ότι το μοτίβο των συχνοτήτων που εμφανίζεται στις τιμές του καλαμποκιού ήταν το ίδιο με την ταξινόμηση των συχνοτήτων που έχουν οι λευκές νότες στο πιάνο. Αυτό ήταν περίεργο, και πηγαίνοντας πίσω στην πρώτη μου μελέτη για τους οικονομικούς κύκλους, συνειδητοποίησα ότι οι αναλογίες 4, 5, 6, 8, ήταν ακριβώς εκείνες μίας μείζονος συγχορδίας στην μουσική! Γιατί άραγε οι οικονομικοί δείκτες παίζουν συγχορδίες και κλίμακες σε πολύ αργή ταχύτητα; Η έρευνα έδειξε ότι τα εν λόγω πρότυπα είχαν παρατηρηθεί και αναφερθεί παλαιότερα από αρκετούς συνεργάτες του περιοδικού Cycles. Ένας από αυτούς ήταν ο D.S. Castle (1956), ο οποίος διαπίστωσε ότι οι κύκλοι της χρηματιστηριακής αγοράς ταιριάζουν με την μουσική κλίμακα».

Ορίστε και το άκρως αποκρυφιστικό λογότυπο-θυρεός της εταιρείας, με έναν σταυρό που δημιουργείται με τα τέσσερα στοιχεία (φωτιά, νερό, γη, αέρας) να αντιπροσωπεύονται από τον ήλιο, έναν ανεμόμυλο ύδρευσης, το σιτάρι και τις φάσεις της σελήνης.
Όποιος ενδιαφέρεται για περισσότερα ας μπει στην ιστοσελίδα του «Ιδρύματος για την μελέτη των κύκλων» http://www.cyclesresearchinstitute.org.