ΛΟΑΤΚΙ. Πρώην διεμφυλικός αποκαλύπτει

Εδώ και χρόνια υφιστάμεθα μία κατακλυσμική προπαγάνδα για να πειστούμε ότι είναι πρέπον, ανθρωπιστικό, πολιτισμένο κλπ, κλπ, κλπ το να δεχόμαστε αδιαμαρτύρητα την αλλαγή φύλου και μάλιστα με εγχείρηση. Και για τους μεγάλους ΠΑΕΙ ΣΤΑ ΚΟΜΜΑΤΙΑ.
Αλλά, για τα ανήλικα παιδιά τα οποία δεν έχουν ακόμα αναπτυχθεί σε σωματικό, ψυχολογικό, και διανοητικό έστω και υποτυπωδώς η αλλαγή φύλου και μάλιστα ΧΩΡΙΣ την συγκατάθεση των γονιών είναι απλά ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΗ.
Επειδή δεν ξέρω για πόσο θα υπάρχει ακόμα το βίντεο/καταγγελία στο Youtube μπορείτε να το δείτε εδώ: https://www.brighteon.com/09d483c0-7738-44f9-bf46-282b58c8febb
Εάν κάποιος το θελει μπορώ να του το στείλω.
Μπορείτε επίσης να μπείτε στην σελίδα https://www.sexchangeregret.com για όσο ακόμα θα υπάρχει και αυτή. Είναι ενδιαφέρουσα.

Γνωμικά [Φόβος και πραγματικότητα]

Ο φόβος δεν είναι αληθινός. Το μόνο μέρος όπου μπορεί να υπάρξει ο φόβος είναι στις σκέψεις μας για το μέλλον. Είναι ένα προϊόν της φαντασίας μας, που μας κάνει να φοβόμαστε πράγματα που δεν βρίσκονται στο παρόν και ίσως να μην υπάρξουν ποτέ. Είναι σχεδόν παραφροσύνη. Ο κίνδυνος είναι αληθινός, αλλά ο φόβος είναι επιλογή.

Γνωμικά [Αν πιστεύεις όλα όσα διαβάζεις τότε είναι καλύτερα να μην διαβάζεις καθόλου]

Οι άνθρωποι είναι ζώα με αναπτυγμένο νου και επομένως είναι θρησκευτικά ζώα.
Αναζητούν ένα νόημα πίσω από την φαινομενική παροδικότητα των πραγμάτων.
Κάποιοι εκλέγουν την άποψη ότι υπάρχει θεός και επομένως και κάποιο νόημα στην ζωή αυτή. Άλλοι εκλέγουν ότι δεν υπάρχει θεός και επομένως ούτε και κάποιο νόημα στην ζωή αυτή.
Οι πρώτοι δηλώνουν θρησκευόμενοι και οι δεύτεροι δηλώνουν άθρησκοι.
Μην ξεγελαστείτε όσοι βρισκόσαστε στην δεύτερη κατηγορία. Είσαστε πιστοί της θρησκείας του μη-θεού και επομένως όλα τα παρακάτω σας αφορούν άμεσα έστω και αν φαίνεται να έχουν «θρησκευτικό» περίβλημα.
Ένας σοφός είπε κάποτε:
Αν πιστεύεις όλα όσα διαβάζεις τότε είναι καλύτερα να μην διαβάζεις καθόλου.
Ο λόγος είναι ότι:
Ένα αξίωμα όσο πλούσιο και τέλειο και αν είναι, θα μπορούσε να είναι ψεύτικο και αυτό που είναι χειρότερο ΣΚΟΠΙΜΑ ψεύτικο.
Οι άνθρωποι, όντας επιφανειακοί, ασχολούνται πάντοτε με την επιφάνεια των πραγμάτων. Αναζητούν «δασκάλους» και «ειδικούς».
Παίρνουν τα πράγματα έτσι όπως τους τα σερβίρουν, έτσι όπως τους τα εξηγούν οι «ειδικοί» ή οι «δάσκαλοι».
Συνήθως δέχονται την εξήγηση γιατί τους είναι πολύ βολική, γιατί χαϊδεύει τον εγωισμό τους και δεν απαιτεί από αυτούς καμία προσπάθεια.
Αντίθετα ο αληθινός δάσκαλος θα σε ξεβολέψει, θα σε κατεβάσει από τον θρόνο σου και θα σου πει ότι πρέπει να καταβάλλεις κόπο για να επιτύχεις κάτι.
Έτσι συνήθως σχεδόν κανένας δεν ακολουθεί τον Αληθινό Δάσκαλο.
Αυτή η λειτουργία είναι ένα σημαντικό όπλο στα χέρια των Μαύρων. Την εκμεταλλεύονται για να φαίνονται Άσπροι.
Το αποτέλεσμα μπορείτε να το δείτε γύρω σας: η κακία, η δυστυχία, η φτώχεια, ο πόλεμος, η καταπίεση, ο πόνος και κάθε άλλο «παιδί» του ανθρώπινου εγωισμού εμφανίζονται σε αφθονία.
ΟΜΩΣ όλοι πιστεύουν ότι έχουν κερδίσει τον παράδεισο και ότι δεν φταίνε σε τίποτε για όλα τα άσχημα που συμβαίνουν στον κόσμο.
Με βάση λοιπόν όλα όσα ανέφερα παραπάνω δίκαια μπορώ να πω σε όσους ενδιαφέρονται να γίνουν καλύτεροι, και ΟΛΟΙ ισχυρίζονται ότι αυτό θέλουν:
Ένα απόφθεγμα μπορεί να είναι εμπόδιο στον Εσωτερικό Δρόμο.

Γνωμικά: Το πεπρωμένο σου είναι αυτό το οποίο μπορείς να δημιουργήσεις ΣΗΜΕΡΑ

Δεν έχει σημασία ποια είναι η ιστορία σου. Το πεπρωμένο σου είναι εκείνο το οποίο μπορείς να δημιουργήσεις σήμερα. Εσύ τι πρόκειται να δημιουργήσεις;

Κακά τα ψέματα, αλλά οι άνθρωποι αρέσκονται να ρίχνουν το φταίξιμο στους άλλους: Αν ο τάδε δεν είχε πει αυτό… Αν ο δείνα με είχε βοηθήσει… Αν… Αν… Αν…
Και «αν η γιαγιά μου είχε ρόδες θα ήταν πατίνι» λέει μια παλιά έκφραση για κάτι αδύνατο να συμβεί ή άνευ σημασίας.
Γιατί τελικά εκείνο που μετράει είναι αυτό που θα κάνεις σήμερα:
Σήμερα ο Ηρακλής διάλεξε τον δρόμο της Αρετής.
Σήμερα ο Λεωνίδας στάθηκε στις Θερμοπύλες.
Σήμερα πήρε το κώνειο ο Σωκράτης.
Σήμερα ξεκίνησε η επανάσταση του 21.
Σήμερα ο Καγιαλεδάκης σήκωσε την σημαία του ενάντια στα κανόνια των «Μεγάλων Δυνάμεων».
Σήμερα ανατίναξαν το Κούγκι.
Σήμερα ανατίναξαν το Αρκάδι.
Σήμερα πέθανε Γραικός ο Αθανάσιος Διάκος.
Σήμερα το Αβέρωφ κυνήγησε τον τούρκικο στόλο.
Σήμερα πήραμε παραμάζωμα την τουρκική αυτοκρατορία, στην ΠΡΟΔΟΜΕΝΗ από πολιτικούς και συμμάχους εκστρατεία του 22.
Σήμερα φωνάξαμε το ΟΧΙ στους φασίστες και στους ναζί.
Άσχετα με το αν πρόκειται για ιστορικό γεγονός ή για προσωπική αλλαγή ΣΗΜΕΡΑ ΜΟΝΟ μπορείτε να πείτε ΟΧΙ είτε στον εξωτερικό εχθρό της χώρας σας είτε στα προσωπικά σας πάθη τα οποία σας κρατούν σε μια φυλακή χειρότερη από αυτήν που σας επιφυλάσσει η ΕΕ και η Νέα Τάξη..
Ο Ρήγας Φεραίος έγραψε: Καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή παρά σαράντα χρόνια σκλαβιά και φυλακή.
Και ο λαϊκός ποιητής συμπλήρωσε: είναι βαριά η φυλακή κι ας είν’ κι από μετάξι.
Και δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσο βαριά είναι η φυλακή του εγωισμού μέχρι να τολμήσετε να απαλλαγείτε από αυτήν.

Γνωμικά [ η Αλήθεια και ο φανατισμός]

Αν από τις πολλές αλήθειες διαλέξεις μία, αυτή θα γίνει ψέμα και εσύ φανατικός.

Η πραγματικότητα είναι ένα περίεργο φαινόμενο. Εξαρτάται ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ από τον ψυχικό μας κόσμο. Ένα πράγμα είναι αυτό που συλλαμβάνουν οι αισθήσεις μας και άλλο πράγμα -τελείως διαφορετικό- είναι η ερμηνεία που δίνουμε σε αυτό που συλλαμβάνουν οι αισθήσεις. Για αυτό μιλάμε για ΑΝΤΙΛΗΨΗ.
Η αντίληψη είναι σύνθετη λέξη, αποτελούμενη από το «αντί» και το «λήψη». Με λίγα λόγια παίρνω κάτι αντί κάτι άλλου. «Βλέπω» κάτι που δεν είναι αυτό που συλλαμβάνουν οι αισθήσεις μου. Μετατρέπω την πραγματικότητα σε «κάτι» που υπάρχει μόνο στον νου μου. Παράδειγμα;
Δύο άτομα βλέπουν ένα γατάκι:
-Ο πρώτος θα δει ένα ωραίο, μικρό, χαδιάρικο γατάκι και θα το χαϊδέψει με ευχαρίστηση.
-Ο δεύτερος θα δει ένα βρωμερό ον γεμάτο μικρόβια και θα απομακρυνθεί με απέχθεια.
Ποιος έχει δίκιο;
ΕΜΦΑΝΩΣ και οι δύο!
Το γατάκι είναι και όμορφο αλλά και γεμάτο μικρόβια.
Έτσι, αν οι δύο αρχίσουν να συζητάνε ποιος έχει δίκιο δεν θα τελειώσουν ποτέ. Και οι δύο εκλέγουν ένα μικρό μέρος της πραγματικότητας σαν μοναδική αλήθεια. Αλλά επειδή πρόκειται για πραγματικότητα μπορούν να βρίσκουν επιχειρήματα για να υποστηρίζουν την δική τους άποψη για αυτήν.
Το αποτέλεσμα το βλέπετε γύρω σας σε παγκόσμιο επίπεδο.

Γνωμικά [Με την προσευχή τα πράγματα δεν αλλάζουν απαραίτητα για εσένα]

Με την προσευχή τα πράγματα δεν αλλάζουν απαραίτητα για εσένα. Μπορεί όμως να αλλάξεις εσύ.

Το αν υπάρχει ή όχι Θεός είναι ένα θέμα που δεν πρόκειται ποτέ να αποδειχθεί επιστημονικά.
Η θρησκευτική ή η επιστημονική πεποίθηση δεν είναι απόδειξη, γιατί οι άνθρωποι έχουν κατά καιρούς θεωρήσει σαν αληθινά απίστευτα πράγματα.
Κάποτε οι «επιστήμονες» δίδασκαν ότι η γη είναι το κέντρο του σύμπαντος.
Κάποτε οι «θεολόγοι» έκαιγαν ανθρώπους επειδή έλεγαν ότι η γη δεν είναι το κέντρο του σύμπαντος.
Προσωπικά δεν μπορώ να στηρίζομαι στην ανθρώπινη βλακεία, από όποια πλευρά και αν προέρχεται. Μπορώ μόνο να στηρίζομαι στην λογική σκέψη για την οποία είμαι ικανός [αφού υπάρχουν πολλά επίπεδα λογικής σκέψης].
Και η λογική μου λέει ότι είναι απίστευτα αδύνατον να θεωρώ ότι ΔΕΝ υπάρχει θεός, μόνο και μόνο επειδή οι σημερινοί «επιστήμονες» δεν τον βρήκαν μέσα στους δοκιμαστικούς σωλήνες τους.
Και η λογική μου λέει, επίσης, ότι δεν μπορεί ένας θεός [ο οποίος είναι η Απόλυτη και Αιώνια Αγάπη) να σε καταδικάζει σε απόλυτη και αιώνια τιμωρία, την στιγμή μάλιστα ΠΟΥ ΣΕ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΕ Ο ΙΔΙΟΣ να ρέπεις προς το κακό.
Η λογική μου λέει ότι αυτό το αδιανόητα αχανές σύμπαν πρέπει να έχει ένα κέντρο. Και αυτό το κέντρο πρέπει να έχει ευφυΐα, γιατί η νεκρή ύλη δεν μπορεί να έχει ούτε ευφυΐα, ούτε ικανότητα ανάπτυξης, είναι νεκρή ύλη εξάλλου.
Η λογική μου λέει ότι πίσω από όλο αυτό το αδιανόητα αχανές, αδιανόητα περίπλοκο, αδιανόητα όμορφο σύμπαν και πίσω από την αδιανόητα περίπλοκη, αδιανόητα σοφή, αδιανόητα όμορφη Φύση, υπάρχει ένα αδιανόητα έξυπνο, αδιανόητα ασύλληπτο, αδιανόητα τέλειο «κάτι», με αδιανόητα άγνωστα σχέδια, αδιανόητα άγνωστους σκοπούς, και αδιανόητα αόρατο, «κάτι» το οποίο συνηθίζουμε να ονομάζουμε Θεό.
Έτσι επειδή εγώ ζω την καθημερινότητά μου σαν ένα αδιανόητα απλοϊκό, αδιανόητα ηλίθιο, αδιανόητα ζωώδες πλάσμα, καμιά φορά (ευρισκόμενος σε κρίση εξυπνάδας) σταματάω τα πάντα, γυρίζω «προς τα πάνω» και λέω διστακτικά:
«Ω ΚΥΡΙΕ… μην με ξεχνάς όπως εγώ σε ξεχνάω»…
Θα σας συνιστούσα να κάνετε κάποια στιγμή το ίδιο.
Σταματήστε να ασχολείστε ΣΥΝΕΧΕΙΑ με την ομάδα σας, τα λεφτά σας, το κόμμα σας, το σπίτι σας, το αμάξι σας, τις στεναχώριες σας, τα όνειρά σας, τα βάσανά σας τους λογαριασμούς σας κλπ, κλπ, κλπ.
Σταματήστε να ασχολείστε συνέχεια με την αδιανόητα μικρή ζωή σας, την αδιανόητα ευτελή ύπαρξή σας και τον αδιανόητα φουσκωμένο εγωισμό σας.
Για μια στιγμή σκεφτείτε την ανυπαρξία σας μπροστά στο αδιανόητα ακτινοβόλο Άπειρο και κυττώντας ψηλά με σκυμμένο κεφάλι πείτε ειλικρινά:
«Ω ΚΥΡΙΕ… μην με ξεχνάς όπως εγώ σε ξεχνάω»
Σας διαβεβαιώνω ότι κερδίσετε μία στιγμή ζωής η οποία δεν πουλιέται και δεν αγοράζεται με τίποτα.

Γνωμικά [Το μόνο καλό του φθόνου είναι ότι τελικά καταστρέφει τον φθονερό]

Στο διαδίκτυο θα βρείτε χιλιάδες άρθρα για τους τοξικούς ανθρώπους και για το πώς θα απαλλαγείτε από αυτούς. Το μόνο για το οποίο ΔΕΝ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ τα άρθρα αυτά και οι «ειδικοί» που τα γράφουν είναι να σας υποδείξουν πόσο τοξικοί είσαστε εσείς για τους άλλους. Και ο λόγος είναι απλός. Αυτή η λεπτομέρεια δεν αρέσει σε κανέναν, ούτε και στους «ειδικούς»…

Γνωμικά [Αυτοπειθαρχία]

Το να αυτοπειθαρχείσαι είναι πράγμα δύσκολο. Αλλά και το να μην αυτοπειθαρχείσαι ΠΑΛΙ ΔΥΣΚΟΛΟ ΕΙΝΑΙ…
Αυτό είναι ένα ρητό με πολλές παγίδες. Για να καταλάβεις μερικά πράγματα από όσα υπονοούνται θα πρέπει να κάτσεις να το σκεφτείς…

Γνωμικά [Πώς να τα κατανοείτε σωστά]

Πάντοτε θα πρέπει να αναλύετε κάθε παροιμία που διαβάζετε με συγκεκριμένη οπτική γωνία. Διαβάζοντας απαιτείται η κατανόησή τους με βάση εκείνο που δεν σας συμφέρει. Για παράδειγμα η παροιμία «Όποιος βιάζεται σκοντάφτει» μπορεί να χρησιμοποιηθεί είτε για να δικαιολογήσει το ελάττωμα της τεμπελιάς, είτε για να καταδικάσει το ελάττωμα της ανυπομονησίας:

Κάποτε ένας αστρονόμος είπε: «Ερεύνησα από την μια άκρη στην άλλη το σύμπαν με το τηλεσκόπιό μου. Πουθενά δεν βρήκα τον Θεό».

Και κάποιος βιολιστής του απάντησε: «Και εγώ πήρα το βιολί μου και εξέτασα κάθε κομμάτι του και κάθε χορδή του. Πουθενά δεν βρήκα μουσική».

Μην διαβάσετε τις παροιμίες μου με τον τρόπο που θα τις διάβαζε ο αστρονόμος.

Γνωμικά [Η αξία της γάτας]

Η αξία μιας γάτας δεν βρίσκεται στο χρώμα της αλλά στην ικανότητά της να πιάνει ποντίκια.

Αντιστοίχως, θα λέγαμε για τον άνθρωπο ότι η αξία του δεν βρίσκεται σε αυτά που λέει αλλά σε αυτά που πράττει.
Ποια είναι η δική σας αξία;
Μήπως είσαστε «σπουδαίοι» επειδή έχετε πλούσιο μπαμπά;
Μήπως είσαστε «σπουδαίοι» επειδή δεν έχετε πλούσιο μπαμπά;
Μήπως είσαστε «σπουδαίοι» επειδή ανήκετε στον τάδε ιδεολογικό χώρο;
Μήπως είσαστε «σπουδαίοι» επειδή ανήκετε σε κανέναν ιδεολογικό χώρο;
Μήπως είσαστε «σπουδαίοι» επειδή έχετε 5000 φίλους στο Φέισμπουκ;
Μήπως είσαστε «σπουδαίοι» επειδή δεν έχετε καν Φέισμπουκ;
Μήπως είσαστε «σπουδαίοι» επειδή έχετε 4τζι κινητό;
Μήπως είσαστε «σπουδαίοι» επειδή δεν έχετε καν κινητό;

Τελικά έχετε καταφέρει κάτι το οποίο ΔΕΝ σας το έδωσαν άλλοι;
Επιτύχατε ποτέ κάτι μόνοι σας;
Είχατε ποτέ σας κάποια αυτο-ιδέα ή είσαστε απλοί καταναλωτές ξένων ιδεών;
Τελικά πιάσατε ποτέ στην ζωή σας ένα ποντίκι ή απλά μεταμφιέζεστε σε κάτι άλλο βαφόμενοι με φθηνά χρώματα του εμπορίου;

Γνωμικά [εισαγωγή]

«Για τους πολλούς»: Οι αναρτήσεις αυτές δεν είναι παρά μια απλή σειρά από παροιμίες.

«Για τους λίγους»: Οι αναρτήσεις αυτές είναι μία προσπάθεια εισαγωγής στην επιστήμη της διακυβέρνησης του εαυτού, και κατ΄ επέκτασιν στην τέχνη της διακυβέρνησης του κόσμου.

Αναρτώ παροιμίες διαφόρων λαών, σκέψεις φιλοσόφων και ρήσεις μεγάλων ανδρών. Τέτοια κυκλοφορούν σε μεγάλο αριθμό, και έχουν όλα ενδιαφέρον, έτσι «δεν κομίζω γλαύκας εις τας Αθήνας». Αλλά το πρόβλημα είναι οι άνθρωποι που τις διαβάζουν και το τι καταλαβαίνουν.

Οι περισσότεροι θα διαβάσουν κάτι έξυπνο και θα σταματήσουν εκεί. Και ίσως να κοροϊδέψουν κιόλας. Ο Λάο Τσε έχει πει σχετικά με το ΤΑΟ [με δικούς μας όρους το μονοπάτι, την μέθοδο καλυτέρευσης του ανθρώπου]:

Στο άκουσμα του ΤΑΟ ο σοφός διερευνά την έκτασή του, ο σκεπτικιστής το ακολουθεί και το καταγράφει, αλλά οι άλλοι ακούγοντας για αυτό θα γελάσουν… αν δεν γελάσουν, δεν θα είναι το ΤΑΟ…

Μερικοί όμως, εκείνοι που ενδιαφέρονται για το πώς και το γιατί του ψυχολογικού τους κόσμου, θα διαβάσουν τις παροιμίες «διαφορετικά».

Δεν είναι δυνατόν να σας κάνω να διαβάσετε κάτι «διαφορετικά». Αυτό είναι δική σας δουλειά και ευθύνη. Εγώ μπορώ να παραθέτω και να εξηγώ λίγο, ανάλογα με την κατανόησή μου.

Ο λόγος είναι [όπως λέει και ο Τσουάνγκ Τσού] ότι:

Δεν μπορείς να μιλήσεις για την θάλασσα με το βατράχι που ζει σε ένα πηγάδι γιατί η γνώση του περιορίζεται στον χώρο που ζει.

Δεν μπορείς να μιλήσεις για τον πάγο με ένα έντομο του καλοκαιριού γιατί η γνώση του περιορίζεται σε μία μόνο εποχή.

Δεν μπορείς να μιλήσεις για το ΤΑΟ με ένα στενόμυαλο γραμματιζούμενο γιατί η γνώση του περιορίζεται σε αυτά που έμαθε.

 

 

Γνωμικά [οι τρεις γνώμες]

Υπάρχουν τρεις γνώμες: Η δική μου, η δική σου και η σωστή. Ο σοφός προτιμάει την τρίτη.

Κάθε άνθρωπος έχει την δική του γνώμη για όλα και την θεωρεί τέλεια και σωστή. Και με βάση την πεποίθησή του αυτή δρα και κινείται.
Εδώ υπάρχει όμως ένα πρόβλημα. Μόνο ένας πραγματικά σοφός ή πραγματικά άγιος [διαλέξτε και πάρτε] μπορεί να εκφέρει σωστή και απόλυτη γνώμη και ως εκ τούτου να δράσει αντικειμενικώς σωστά χωρίς να προκαλεί προβλήματα και βάσανα στους άλλους.
Ως εκ τούτου για όλους εμάς τους κοινούς θνητούς ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΩΣ ΣΩΣΤΗ ΓΝΩΜΗ. Τότε συμπεραίνουμε ότι δεν υπάρχει «σωστός τρόπος» για να κάνουμε κάτι, υπάρχει μόνο ο τρόπος [εν μέρει σωστός και εν μέρει λάθος] που το κάνει ο καθένας.
Για αυτό σε ετούτο ακριβώς το σημείο επεμβαίνει στις ανθρώπινες δράσεις ο ΠΑΝΤΑΧΟΥ ΠΑΡΩΝ ΦΟΒΟΣ.
Μην φοβάστε λοιπόν να δοκιμάσετε επειδή μπορεί να κάνετε λάθος. Η επιτυχία στη ζωή έρχεται από την προθυμία να βαδίσετε σε άγνωστα, σκοτεινά και επικίνδυνα εδάφη. Ο Μέγας Αλέξανδρος δεν θα είχε γίνει ποτέ Μέγας, αν είχε φοβηθεί και παρέμενε στην ασφάλεια της γενέτειράς του.
Να θυμάστε πάντα: Η ζωή αρχίζει εκεί όπου τελειώνει η άνεσή σας.
Αυτό δεν σημαίνει ότι θα βγείτε έξω στα τυφλά και θα δράσετε «σαν ταύρος σε υαλοπωλείο». Σημαίνει ότι πριν δράσετε θα έχετε κάνει ένα συμβόλαιο με τον Εσώτερο Εαυτό σας. Θα ΥΠΟΓΡΑΨΕΤΕ ΕΝΑ ΣΥΜΒΟΛΑΙΟ ΜΕ ΤΡΕΙΣ ΟΡΟΥΣ:
1] Αν δράσετε σωστά, θα μελετήσετε την διαδικασία για να μπορέσετε να ξαναδράσετε σωστά.
2] Αν δράσετε «έτσι κι έτσι» -με αμφίβολα αποτελέσματα- θα μελετήσετε την διαδικασία, θα αποδεχθείτε το ποσοστό της ευθύνης σας, θα ανακαλύψετε τα λάθη σας, και θα προσπαθήσετε να τα διορθώσετε με σκοπό να δράσετε σωστά την επόμενη φορά.
3] Αν δράσετε λάθος θα ΑΠΟΔΕΧΘΕΙΤΕ ΑΠΟΛΥΤΑ ΤΗΝ ΕΥΘΥΝΗ, θα μελετήσετε χωρίς υπεκφυγές την διαδικασία, θα ανακαλύψετε τα λάθη σας, και θα προσπαθήσετε να τα διορθώσετε με σκοπό να δράσετε σωστά την επόμενη φορά.
Έτσι είναι που μπορείτε να γίνετε Μεγάλοι.
Τώρα θα μου πείτε «ποιος κάθεται να χολοσκάει με κάτι τέτοια». Είναι ευκολότερο και βολικότερο και πιο ευχάριστο να κλικάρουμε «στον τοίχο» και να τρώμε πίτσες βλέποντας ποδόσφαιρο.
Σίγουρα είναι.
Αλλά για αυτό ακριβώς δεν υπάρχουν στον κόσμο πολλοί Μεγάλοι Αλέξανδροι.

Γνωμικά

Η γαλήνη είναι κατάσταση της ψυχής αμετάβλητη, όταν δεν παρεμβαίνει η αμαρτία.

1] Γαλήνη: σημαίνει αταραξία, ηρεμία, πραότητα. Το αντίθετό της είναι η αναστάτωση, η ταραχή, η σύγχυση.
Παράγεται από το αρχαίο ελληνικό ρήμα «γελάω-γελώ» το οποίο έχει την ίδια ρίζα με τον «γλαυκόν» που σημαίνει «ανοιχτός γαλάζιος» δηλαδή το χρώμα του ουρανού και με τον «αγλαόν» που σημαίνει «ωραίος, λαμπρός».
2] Αμαρτία: σημαίνει παραβίαση ηθικού κανόνα ή θείου νόμου, σφάλμα, έκλυτη ζωή.
Έχει ίδια ρίζα με την «διαμαρτία» η οποία σημαίνει συγγενής ανωμαλία διάπλασης οργάνων, δυσμορφία, εσφαλμένος υπολογισμός, σοβαρό σφάλμα, λάθος, αποτυχία.

Άσχετα με τις θρησκευτικές πεποιθήσεις σας, είτε πιστεύετε είτε όχι σε θεούς και δαίμονες, είτε απορρίπτετε οτιδήποτε έχει πνευματική χροιά είτε το δέχεστε, η πραγματικότητα είναι μία και μοναδική:
Είσαστε όλοι αμαρτωλοί, διαφορετικά θα σας χαρακτήριζε σωματικά, ψυχικά και πνευματικά το γέλιο και το ωραίο, λαμπρό, ανοιχτό γαλάζιο του ουρανού.
Αλλά επειδή ακριβώς είστε αμαρτωλοί. αυτό που σας χαρακτηρίζει σωματικά, ψυχικά και πνευματικά είναι η δυσμορφία, το σφάλμα, η αποτυχία και το τρομερό άγχος.
Και παιδεύεστε, και κάνετε φασαρία, και παίρνετε τα βουνά, και χτυπιόσαστε, και ψάχνετε να βρείτε ανακούφιση στην κατανάλωση άχρηστων προϊόντων, στο τσιγάρο, τα ναρκωτικά, το αλκοόλ και γενικά στην ρηχή, αγελαία νεοταξική μόδα που ταιριάζει μόνο σε πρόβατα καταναλωτές.
Και κυρίως ΠΑΝΤΟΤΕ ρίχνετε το φταίξιμο σε κάποιον άλλον: στον γείτονα, στην πεθερά σας, στους πολιτικούς, στην κοινωνία…
Χρειάζεται να συνεχίσω; Δεν θα συνεχίσω γιατί ΟΛΑ κάτω από τις δύο ετυμολογίες των λέξεων γαλήνη και αμαρτία είναι απολύτως περιττά.

Γνωμικά [Η Αλήθεια]

Γνωρίστε την αλήθεια και αυτή θα σας ελευθερώσει.

Αν και δεν κατάφερα να το κάνω τόσο ορατό όσο έπρεπε, το πραγματικό ενδιαφέρον μου και η πραγματική ασχολία μου είναι «η αλήθεια που βρίσκεται μέσα μας». Αυτό προσπαθώ να δείξω ακόμα και στις πολιτικού ενδιαφέροντος αναρτήσεις μου. Πολλές φορές ακόμα και στα ανέκδοτα. Είτε σας αρέσει είτε όχι: Η Αλήθεια είναι η ανώτατη τέχνη.

Το Πραγματικό, η Αλήθεια είναι αυτό που μας ενδιαφέρει και δεν βρίσκεται ανάμεσα στις θεωρίες, στις γνώμες και στις δοξασίες η Αλήθεια είναι το άγνωστο από στιγμή σε στιγμή.
Η Αλήθεια βρίσκεται στο Κέντρο, ούτε δεξιά ούτε αριστερά. Η έννοια που ο νους μπορεί να σφυρηλατήσει για την Αλήθεια δεν είναι ποτέ η Αλήθεια. Η γνώμη που ίσως έχουμε για την Αλήθεια, όσο και αν είναι σεβαστή, με κανένα τρόπο δεν είναι η Αλήθεια. Ούτε τα αντιτιθέμενα πνευματικά ρεύματα μπορούν να μας οδηγήσουν στην Αλήθεια.
Η Αλήθεια είναι κάτι που πρέπει να δοκιμαστεί άμεσα, όπως όταν κάποιος βάζει το χέρι του στην φωτιά και καίγεται ή όπως ένας που καταπίνει νερό και πνίγεται.
Χρειάζεται άμεσα να αυτοερευνηθούμε για να αυτοανακαλυφθούμε και να γνωρίσουμε βαθιά τον εαυτό μας. Η εμπειρία της Αλήθειας έρχεται μόνο όταν περιορίσουμε το Σφάλμα. Μόνο διαλύοντας το ίδιο το Εγώ, τα λάθη, τις προκαταλήψεις και τους φόβους, τα πάθη και τις επιθυμίες, τα διανοητικά κλεισίματα και τις αυτάρκειες παντός είδους, έρχεται σε εμάς η εμπειρία του Πραγματικού.
Η Αλήθεια δεν έχει τίποτε να κάνει με αυτό που έχει ειπωθεί ή δεν έχει ειπωθεί, αυτό που γράφτηκε ή δεν γράφτηκε. Αυτή έρχεται μόνο όταν το «ο Εαυτός μου» έχει πεθάνει. Ο νους δεν μπορεί να αναζητήσει την Αλήθεια γιατί δεν την γνωρίζει. Όσο η Συνείδηση είναι εγκλωβισμένη μέσα στο «Εγώ μου» δεν θα μπορέσει να δοκιμάσει το Αληθινό, αυτό που βρίσκεται πέρα από το σώμα, τις συγκινήσεις και τον νου, αυτό που είναι η Αλήθεια.
Σε τί χρησιμεύει στον άνθρωπο να γνωρίζει χιλιάδες θεωρίες χωρίς ποτέ να δοκιμάσει την Αλήθεια;
Πολύ δίκαια είπε λοιπόν ο Χριστός: «Γνωρίστε την Αλήθεια και αυτή θα σας ελευθερώσει».
Όταν κάποτε ρώτησαν τον Ιησού τι είναι η Αλήθεια, αυτός κράτησε βαθιά σιωπή. Και όταν έκαναν στον Βούδα την ίδια ερώτηση γύρισε την πλάτη και αποσύρθηκε.
Αλλά αν αυτοί οι Αληθινοί Άνθρωποι δεν τόλμησαν να μιλήσουν για την Αλήθεια, τότε εγώ τί μπορώ να κάνω;
Διότι έχει ειπωθεί:
Δεν μπορείς να μιλήσεις στο καλοκαιρινό έντομο για τον χειμώνα. Η γνώση του περιορίζεται σε μία εποχή.
Δεν μπορείς να μιλήσεις στο βατράχι της λίμνης για την θάλασσα. Η γνώση του περιορίζεται στον χώρο που ζει.
Δεν μπορείς να μιλήσεις στον στενόμυαλο γραμματιζούμενο για την Αλήθεια. Η γνώση του περιορίζεται σε αυτά που ξέρει.

Έτσι και εγώ κάπου κάπου  αναρτώ «ειδικά» γνωμικά, με την ελπίδα ότι κάποιος μπορεί κάποτε να καταλάβει…

Γνωμικά

Η υπερηφάνεια είναι ένα ξύλινο ζευγάρι παπούτσια. Κάνει τον άνθρωπο πιο ψηλό, αλλά δεν τον κάνει μεγάλο.

Το βασικό πρόβλημα είναι ότι δεν σας ενδιαφέρει η πραγματικότητά σας. Εν μέρει βέβαια δεν φταίτε εσείς. Έχετε εκπαιδευτεί από μικροί σε αυτό.
Πάντα βλέπατε να θαυμάζουν το λαμπερό, τα μεγάλα λόγια, τις υπερβολές και κάθε τι άλλο ματαιόδοξο και κενό το οποίο μπορεί να κάνει οποιοσδήποτε αν βρει την ευκαιρία.
Ξέρω βέβαια ότι θα πείτε ότι κάνω λάθος στην κρίση μου για εσάς.
Εσείς δεν είσαστε σαν τους άλλους!
Εσείς δεν λατρεύετε σαν θεούς κάποιους τραγουδιστές, ηθοποιούς ή τηλεπερσόνες που γυρίζουν μασκαρεμένοι και παριστάνουν τους σπουδαίους μπροστά στον φακό.
Εσείς δεν λατρεύετε κάποιους επαγγελματίες πολιτικούς μόνο και μόνο επειδή σας πουλάνε όνειρα.
Εσείς δεν λατρεύετε τους ποδοσφαιριστές-ταπετσαρίες που το μόνο προσόν τους είναι ότι μπορούν να κάνουν ωραία κόλπα με την μπάλα.
Εσείς δεν τρέχετε να υιοθετήσετε την όποια ανόητη «νέα τάση» [αυτή είναι η νέα πολιτικά ορθή λέξη για την μόδα] αποφασίζει κάποιος άγνωστος ότι πρέπει να υιοθετήσετε.
Εσείς δεν είσαστε σαν τους άλλους.
Απλά κανένας δεν αναγνωρίζει την αξία σας, όλοι σας ζηλεύουν και όλοι προσπαθούν να σας βλάψουν εσάς τις αθώες περιστερές που το μόνο που θέλετε είναι  το καλό της ανθρωπότητας…
Και κυρίως μπορείτε να δηλώσετε με περισσή υπερηφάνεια ότι δεν είσαστε καθόλου μα καθόλου υπερήφανοι!
Ή κάνω λάθος;

Γνωμικά

Το να υπάρχεις είναι καλό. Όμως το να ζεις είναι κάτι άλλο.

Πιστεύετε ότι ζείτε αν έχετε το τελευταίας γενιάς κινητό;
Πιστεύετε ότι ζείτε αν έχετε το τελευταίο μοντέλο τζιπ;
Πιστεύετε ότι ζείτε αν έχετε 5.000 φίλους στο Facebook;
Πιστεύετε ότι ζείτε αν τρέχετε με την ψυχή στο στόμα κάθε σαββατοκύριακο σε «δημοφιλείς τόπους προορισμού»;
Πιστεύετε ότι ζείτε αν έχετε δίπατα εξοχικά;
Πιστεύετε ότι ζείτε αν έχετε «wearables»;
Πιστεύετε ότι ζείτε αν έχετε τατουάζ;
Πιστεύετε ότι ζείτε αν συμμετέχετε σε ανόητα «events»;
Πιστεύετε ότι ζείτε αν πάτε διακοπές σε «εξωτικούς προορισμούς»;
Πιστεύετε ότι ζείτε αν παρακολουθείτε το χρηματιστήριο;
Πιστεύετε ότι ζείτε όταν τρώτε οτιδήποτε πλαστικό σας σερβίρουν σαν «υγιεινή τροφή»;
Πιστεύετε ότι ζείτε αν είσαστε «fun» των διαφόρων σταρ;
Πιστεύετε ότι ζείτε αν έχετε σκουλαρίκια;
Πιστεύετε ότι ζείτε όταν κουφαινόσαστε από την ιατρικώς νοσηρή ένταση των μεγαφώνων στα κλαμπ;
Πιστεύετε ότι ζείτε αν έχετε κάθε είδους απίστευτης ασχήμιας κουρέματα;
Πιστεύετε ότι ζείτε αν ψωνίζετε στο Παρίσι;
Πιστεύετε ότι ζείτε αν ακολουθείτε σαν υπάκουα σκυλάκια την «νέα τάση» στο ντύσιμο;
Πιστεύετε ότι ζείτε αν νταντεύετε ένα κοπρόσκυλο, σε αυτήν την νέα θρησκεία-μόδα;

Γνωρίζει κανένας την διαφορά ανάμεσα στο «κάνω αυτά που διαφημίζουν» και στο «ζω»;
Γνωρίζει κανένας την διαφορά ανάμεσα στο «είμαι μοντέρνος» και στο «ζω»;
Με ποια μέθοδο μπορείς να ζεις;
Ποιο είναι άραγε το μέσον για αυτό;
Παρακαλώ αφήστε για λίγο το κινητό και τα κλικ και σκεφτείτε έστω και για λίγο. Έστω και για πολύ λίγο…

Γνωμικά

Όταν ο ήλιος του πολιτισμού είναι χαμηλά στον ορίζοντα, ακόμα και οι νάνοι ρίχνουν μεγάλες σκιές.

Δεν το βλέπετε. Δεν σας είπαν ποτέ για αυτό. Αλλά είναι υπαρκτό και αν προσέξετε λίγο θα το δείτε να λειτουργεί. Είναι το Μεγάλο Εκκρεμές, ο Συμπαντικός Νόμος των Αντιθέτων.
Αυτός ο μηχανισμός θέτει τα πάντα σε μία κυκλική λειτουργία:
Στην ζωή μας βιώνουμε μία αλυσίδα ευχάριστων και δυσάρεστων γεγονότων. Υπάρχει ημέρα και νύχτα, φως και σκοτάδι, ζέστη και κρύο, ευτυχία και δυστυχία, καλό και κακό, όμορφο και άσχημο, υγεία και ασθένεια, πόλεμος και ειρήνη, γέννηση και θάνατος.
Η γη γεννήθηκε και κλείνοντας έναν τεράστιο κύκλο θα πεθάνει.
Ο ήλιος γεννήθηκε και κλείνοντας έναν τεράστιο κύκλο θα πεθάνει.
Ο γαλαξίας γεννήθηκε και κλείνοντας έναν τεράστιο κύκλο θα πεθάνει.
Το ίδιο το σύμπαν γεννήθηκε και κλείνοντας έναν τεράστιο κύκλο θα πεθάνει.
Ακόμα και εσείς οι ίδιοι, οι φοβεροί και τρομεροί, που πιστεύετε ότι είσαστε το κέντρο του κόσμου, γεννηθήκατε και κλείνοντας έναν απειροελάχιστα μικρό κύκλο θα πεθάνετε.
Και ίσως όλα αυτά να έχουν ξαναγεννηθεί και πεθάνει πολλές φορές υπακούοντας σε ένα αδιανόητα Κυκλώπειο Εκκρεμές.
Και αν όλα αυτά τα γιγάντια προαναφερθέντα «όντα» το κάνουν αυτό, γιατί άραγε να μην συμβαίνει το ίδιο και για αυτό το βραχύβιο κατασκεύασμα που λέγεται ανθρώπινος πολιτισμός;
Το άθλιο αυτό κατασκεύασμά μας διαρκεί συνήθως όσο μία σπίθα φωτιάς. Γεννιέται από μία λάμψη ηθικής και πεθαίνει πνιγμένο από ένα κύμα ανηθικότητας. Το διδάσκει η ιστορία που εμείς οι ίδιοι γράφουμε, αλλά εκλέγουμε να μην την λαμβάνουμε υπόψιν μας.
Και σήμερα βρισκόμαστε στο ναδίρ του σημερινού πολιτισμού μας, ο οποίος σβήνει σταθερά και πρόκειται να χαθεί. Όπως χάθηκαν τόσοι πολιτισμοί σαν σταγόνες μέσα στον ωκεανό του Χρόνου.
Δεν το πιστεύετε;
Δείτε τους νάνους που κυριαρχούν παντού: στην πολιτική, στην τέχνη, στην θρησκεία. Όσο πιο νάνος, όσο πιο άθλιος, όσο πιο ΕΓΩΙΚΟΣ είναι ένας άνθρωπος τόσο πιο πολλά ψέματα λέει, τόσο πιο πολλές απάτες κάνει, τόσο πιο πολύ αποκτάει χρήματα και δόξα, και τόσο πιο πολύ επιβραβεύεται.
Τι άλλο να πω για να σας πείσω;

Γνωμικά

Για να αποκτήσουμε εσωτερική ελευθερία πρέπει να απαλλαγούμε από την δουλεία των παθών.

Η καημένη η ελευθερία. Η ανθρωπότητα την έχει βάλει στο κρεβάτι του Προκρούστη εδώ και χιλιάδες χρόνια. Έχουν χυθεί τόνοι αίματος για την «ελευθερία» η οποία κάθε φορά βολεύει κάποιους.
Η απελευθέρωση από τα δεσμά των καπιταλιστών προκάλεσε εκατόμβες και θηριώδη εγκλήματα στην ΕΣΣΔ και όπου αλλού επεκράτησε ο κομουνισμός.
Η προάσπιση «της ελευθερίας, των ανθρώπινων δικαιωμάτων, και της δικαιοσύνης», στον Τρίτο Κόσμο [που τον εκμεταλλεύονται οι δυτικές πολυεθνικές εταιρείες] προκαλεί εισβολές, καταστροφές κρατών, αιματηρούς εμφύλιους , γενοκτονίες, πείνα, αρρώστιες και ότι άλλο βολεύει τους «πολιτισμένους» Δυτικούς.
Και εσείς;
Πού είναι η ελευθερία σας; Για ποιά ελευθερία φωνάζετε όταν:
-Δεν μπορείτε να μην καπνίζετε
-Δεν μπορείτε να μην πίνετε
-Δεν μπορείτε να μην αγοράζετε τα νέα κινητά
-Δεν μπορείτε να μην ακολουθείτε την μόδα
-Δεν μπορείτε να μην να μην φάτε τον αγλέορα
-Δεν μπορείτε να μην θυμώνετε
-Δεν μπορείτε να μην ζηλεύετε
-Δεν μπορείτε να μην φοβάστε
-Δεν μπορείτε να μην περηφανεύεστε
-Δεν μπορείτε να μην κουτσομπολεύετε
-Δεν μπορείτε να μην …
-Δεν μπορείτε να μην …
-Δεν μπορείτε να μην …
-Δεν μπορείτε να μην …
Αν θέλετε την ελευθερία σας θα πρέπει να ξεκινήσετε από την πηγή της σκλαβιάς σας.
Και η πηγή της σκλαβιάς σας βρίσκεται μέσα σας. Είσαστε εσείς οι ίδιοι.

Γνωμικά

Ο Ισοκράτης θεωρεί μορφωμένους:
-Αυτούς που ελέγχουν τις δυσάρεστες καταστάσεις, αντί να ελέγχονται από αυτές.
-Αυτούς που αντιμετωπίζουν όλα τα γεγονότα με γενναιότητα και λογική.
-Αυτούς που είναι έντιμοι σε όλες τις συνδιαλλαγές τους.
-Αυτούς που αντιμετωπίζουν γεγονότα δυσάρεστα και ανθρώπους αντιπαθείς καλοπροαίρετα. 
-Αυτούς που δε νικήθηκαν από τις ατυχίες και τις αποτυχίες τους.
-Αυτούς που δεν έχουν φθαρεί από τις επιτυχίες και την δόξα τους.

Πρόκειται για το μικρότερο σχόλιο που έκανα μέχρι σήμερα: Εσείς πιστεύετε ότι ο Ισοκράτης θα σας θεωρούσε μορφωμένους; 

Γνωμικά

Από την αλήθεια που πληγώνει είναι προτιμότερο ένα ψέμα που θεραπεύει.

Μπορεί να φαίνεται σαν αντίφαση αλλά δεν είναι.
Η αντικειμενικά σωστή δράση, η απόλυτα σωστή δράση [δηλαδή η συνειδητή δράση] δεν μπορεί να μπει σε κανόνες. Τα πράγματα στον τομέα της συνείδησης δεν είναι ποτέ άσπρο-μαύρο. Να θυμάστε ότι ανάμεσα στα δύο αυτά χρώματα υπάρχει μία τεράστια ποικιλία από γκρι αποχρώσεις.
Έτσι ο ηθικός κανόνας «πρέπει να λέτε πάντα την αλήθεια» δεν είναι η απόλυτα σωστή συμβουλή. Κανένας ηθικός κανόνας δεν μπορεί να αποτελέσει ποτέ την απόλυτα σωστή συμβουλή. Θα πρέπει να λάβετε υπόψιν σας και άλλους παράγοντες όπως:
1) Πόσο ωφελεί η αλήθεια που θα πείτε;
2) Ποιόν ωφελεί η αλήθεια που θα πείτε;
3) Πόσο βλάπτει η αλήθεια που θα πείτε;
4) Ποιόν βλάπτει η αλήθεια που θα πείτε;
-Θα λέγατε την αλήθεια εάν αυτό θα σας έβλαπτε;
-Θα λέγατε την αλήθεια εάν αυτό θα βοηθούσε κάποιον που μισείτε ή σας μισεί;
-Θα λέγατε την αλήθεια εάν αυτό θα σας βοηθούσε να εκδικηθείτε κάποιον;
Τελικά σε κάθε περίπτωση θα λέγατε ΟΛΟΚΛΗΡΗ την αλήθεια ή θα «ξεχνούσατε» κάποιες «ασήμαντες» λεπτομέρειες;
Αν μελετήσετε λίγο τις ιδιαίτερες δικές σας περιπτώσεις, θα δείτε ότι η αλήθεια σας δεν είναι η Αλήθεια. Εξαρτάται από τόσα πολλά πράγματα εάν θα έχει μικρό ή κεφαλαίο άλφα…

Γνωμικά

Μόνο οι πολύ σοφοί και οι πολύ ανόητοι δεν αλλάζουν.

Εσείς σε ποια από τις δύο κατηγορίες -τις οποίες αναφέρει στην ρήση του ο Κομφούκιος- πιστεύετε ότι ανήκετε;
Αν πείτε ότι ανήκετε στους σοφούς λέτε ψέματα. Οι σοφοί δεν θα έλεγαν ΠΟΤΕ ότι είναι σοφοί.
Αν πείτε ότι ανήκετε στους πολύ ανόητους λέτε ψέματα. ΟΛΟΙ οι άνθρωποι θεωρούν τους εαυτούς τους σοφούς. Ακόμα και αν βεβαιώνουν ότι είναι ανόητοι το λένε με μία κρυφή γεύση ικανοποίησης διότι λέγοντας ότι είναι ανόητοι αυτοθεωρούνται σαν σοφοί.
Πρόκειται για ένα δίλημμα-παγίδα από το οποίο δύσκολα μπορεί κάποιος να ξεφύγει.

Γνωμικά

Το πιο μεγάλο ελάττωμα, είναι η πίστη ότι δεν έχεις κανένα ελάττωμα.

Έχετε προσέξει ότι γενικά είσαστε πολύ γρήγοροι στο να καταδικάσετε κάποιον άλλον για τις πράξεις του;
Πριν καν σκεφτείτε αν εσείς έχετε κάνει κάτι ανάλογο η καταδίκη είναι άμεση.
Και ακόμα και αν δεν το έχετε κάνει, δεν θα σκεφτείτε εάν υπάρχει κάποια πιθανότητα να το κάνετε στο μέλλον, οπότε και πάλι καταδικάζετε τον «κακό» που βρίσκεται απέναντί σας.
Αυτό φυσικά δεν το κάνετε μόνο εσείς.
Το κάνουν και τα επτά δις άνθρωποι. Ακόμα και εγώ που σας το επισημαίνω, το κάνω!
Αλλά ποιος είναι ο λόγος για αυτήν την βιασύνη;
Είναι η ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΗ εσωτερική αίσθηση ότι είμαστε τέλειοι.
ΚΑΙ ΠΡΟΣΕΞΤΕ: ακόμα και όταν παραδεχόσαστε ότι δεν είσαστε τέλειοι και κάνετε σφάλματα, ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΕ ΝΑ ΑΙΣΘΑΝΕΣΤΕ ΤΕΛΕΙΟΙ μόνο και μόνο γιατί ομολογείτε ότι δεν είσαστε!
Φυσικά αυτό που λέω θα απορριφθεί από τους περισσότερους αν όχι από όλους. Απαιτείται μία πολύ ειδική κατάσταση για να αντιληφθούν την πραγματικότητα της δήλωσης. Και αυτή η κατάσταση δεν είναι παρά η ικανότητα της αντίληψης στραμμένη όχι προς τα έξω αλλά προς τα μέσα. Προς τον Εσωτερικό μας Ψυχολογικό Λαβύρινθο όπου ζει ο πανάρχαιος Μινώταυρος: το αγαπημένο μας ΕΓΩ.

Γνωμικά

Το φαρμάκι είναι πικρό στην γλώσσα. Η αλήθεια στα αυτιά.

Αυτός είναι ένας νόμος ο οποίος ισχύει διαχρονικά για κάθε άνθρωπο: Η υπερβολική ειλικρίνεια μετατρέπεται σε προσβολή.
Όση φιλία ή αγάπη και αν αισθάνεστε για κάποιον, όσο καλές προθέσεις και αν έχετε, θα πρέπει να είσαστε αρκετά «σοφοί» ώστε να μπορείτε να διακρίνετε [ανάλογα με την περίσταση] πόση «ποσότητα» αλήθειας μπορείτε να ξεστομίσετε.
Η ποσότητα αυτή δεν πρέπει να είναι ούτε λίγη γιατί μετατρέπεται σε ψέμα, ούτε και πολλή γιατί πληγώνει τον εγωισμό του άλλου.
Η καλή πρόθεση δεν αρκεί ΠΟΥΘΕΝΑ. Ο χειρούργος που θα σας κάνει μία εγχείρηση δεν έχει μόνο καλές προθέσεις. Έχει και αναισθητικό…

Γνωμικά

Παράγουν και δημιουργούν: Η σκέψη στην σιωπή. Η αρετή στην αφάνεια. Ο σοφός μέσα του.

Βάση όλων είναι η σκέψη. Αλλά όχι οποιοδήποτε είδος σκέψης. Αν σκεφτόσαστε για την οικονομία, την πολιτική, το ποδόσφαιρο, τα τυχερά παιχνίδια ή για τις διασημότητες τότε δεν σκέφτεστε. Απλώς αντιδράτε στις καθοδηγημένες/διαλεγμένες εντυπώσεις-ειδήσεις των ΜΜΕ. Σε αυτές τις περιπτώσεις είναι καλύτερα να μην σκέπτεστε καθόλου.
Αυτό που αξίζει να σκέπτεστε είναι το πώς θα γίνετε καλύτεροι. Αλλά για να γίνει αυτό απαιτείται ησυχία.
Κάντε το παρακάτω πείραμα: βάλτε δυνατά την τηλεόραση στο σαλόνι και μετά προσπαθήστε να σκεφτείτε ένα σοβαρό πρόβλημα που έχετε. Θα δείτε τότε ότι δεν μπορείτε να σκεφτείτε. Και για να λύσετε ή να αναλύσετε το πρόβλημά σας θα κλείσετε την τηλεόραση.
Αυτός είναι ένας λόγος για τον οποίο ζούμε μόνιμα μέσα σε θόρυβο, και μαθαίνουμε τις νέες γενιές ότι ο θόρυβος είναι καλός και αποδεκτός ειδικά αν πρόκειται για «διασκέδαση».
Το Σύστημα ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ να σκέφτεστε. Θέλει ΝΑ ΝΟΜΙΖΕΤΕ ότι σκέφτεστε. Για αυτόν τον λόγο ο δήθεν πολιτισμός μας είναι φτιαγμένος να παράγει θόρυβο. Όσο πιο πολύς θόρυβος τόσο λιγότερο σκέπτονται βαθιά οι άνθρωποι και όσο πιο επιφανειακά σκέπτονται τόσο ευκολότερα υπακούουν στο Σύστημα.
Βρείτε ένα μέρος ήσυχο και σκεφτείτε τα αυτά. Θα σας κάνει πολύ καλό κάτι τέτοιο.

Γνωμικά

Όσο πιο σάπιο είναι το κράτος τόσο πληθύνονται οι νόμοι.

Ο Τάκιτος γνώριζε κάτι το οποίο ελάχιστοι άνθρωποι έχουν πάρει είδηση: Οι ανθρώπινες κοινωνίες δεν είναι τόσο διαφορετικές μεταξύ τους όσο φαίνεται.
Πριν από 2000 χρόνια δεν είχαν αυτοκίνητα, αεροπλάνα και κινητά. Αυτό είναι τεχνολογία και η τεχνολογία αλλάζει.
Όμως πριν 2000 χρόνια υπήρχε “κάτι” που δεν έχει αλλάξει ακόμα και ούτε πρόκειται να αλλάξει.
Και αυτό το “κάτι” είναι ο διεφθαρμένος ανθρώπινος ψυχισμός, ο οποίος αποζητάει όλο και ΠΙΟ πολλά χρήματα, ΠΙΟ πολύ φαγητό, ΠΙΟ μεγάλη δόξα, κλπ, κλπ, κλπ) και ΠΟΤΕ δεν ικανοποιείται με τα αποκτήματά του (το αμάξι ΜΟΥ, το σπίτι ΜΟΥ, η φήμη ΜΟΥ, το παιδί ΜΟΥ, κλπ, κλπ, κλπ), ενώ αισθάνεται ΠΙΟ καλός από τους άλλους, ΠΙΟ τίμιος από τους άλλους, ΠΙΟ σωστός από τους άλλους κλπ, κλπ, κλπ.
Αυτή ακριβώς η ψυχαναγκαστική μανία του «ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ ΠΙΟ…» και του «ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΟΥ» είναι η αιτία της δυστυχίας μας (προσωπικής και παγκόσμιας). Αυτή διαφθείρει τους πολιτικούς, αυτή προκαλεί τις κομπίνες και τους χρηματισμούς, αυτή ξεκινάει τους πολέμους, αυτή είναι η γενεσιουργός αιτία της παγκόσμιας θλίψης.
Και όσο αυτή αυξάνεται, τόσο αυξάνονται και οι σχετικοί νόμοι που προσπαθούν να ελέγξουν την παρανομία που γεννιέται.
Δείτε τα κοινοβούλια: καθημερινά ψηφίζουν νόμους, διατάξεις και άρθρα προσπαθώντας εις μάτην να καταπολεμήσουν κάτι που δεν καταπολεμιέται με νόμους αλλά μόνο με προσωπική εσωτερική κατανόηση του προβλήματος.
Πως μπορούν άνθρωποι διεφθαρμένοι από το «ΔΙΚΟ ΜΟΥ» και το «ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ ΠΙΟ», έστω και αν υποθέσουμε ότι έχουν καλές προθέσεις, να καταπολεμήσουν το «ΔΙΚΟ ΜΟΥ» και το «ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ ΠΙΟ»;

Γνωμικά

Ρώτησα αυτόν που ξέρει. Άκουσα αυτόν που μιλάει. Τίμησα αυτόν που δίνει. Ακολούθησα αυτόν που ΕΙΝΑΙ.

Εάν ρωτήσετε θα μάθετε κάτι. Εάν ακούσετε πάλι θα μάθετε κάτι. Μαθαίνοντας θα μπορείτε σιγά-σιγά και με αρκετή δυσκολία να διακρίνετε όποιον προσπαθεί να δώσει.
Όμως κανείς δεν ρωτάει και κανείς δεν ακούει. Ο λόγος είναι ότι όλοι νομίζουν ότι ξέρουν. Έχουν ανατραφεί έτσι.
Το αποτέλεσμα είναι ότι κανένας δεν μπορεί να ακολουθήσει αυτόν που πραγματικά αξίζει.
Όλοι, θαμπωμένοι από κούφια λόγια και λαμπερά παρουσιαστικά, ακολουθούν ακριβώς εκείνους που θα έπρεπε να αποφεύγουν: τους εκμεταλλευτές της ανθρώπινης ζωής και ακόμα χειρότερα τους εκμεταλλευτές της ανθρώπινης ψυχής.
Κρίμα, αλλά έτσι είναι τα πράγματα για το ανθρώπινο κοπάδι, το οποίο τρέχει στους λύκους για προστασία.

Γνωμικά

Μπορείς να πεις πόσα κουκούτσια περιέχει ένα μήλο. Δεν μπορείς να πεις όμως πόσα μήλα περιέχει ένα κουκούτσι.

Ότι συμβαίνει σε ένα μήλο το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και σε έναν άνθρωπο.
Ένα μήλο έχει σπόρους και οι σπόροι έχουν άπειρες δυνατότητες. Ο άνθρωπος έχει επίσης σπόρους και αυτοί επίσης έχουν άπειρες δυνατότητες.
Αλλά εδώ είναι που αρχίσει το δράμα:
Ενώ το μήλο ακολουθεί την φύση του και παράγει δέντρα γόνιμα που τρέφουν ανθρώπους, ζώα και πουλιά, ο άνθρωπος ακολουθεί το ΕΓΩ του και παράγει καταστροφή, δυστυχία και πόνο.
Έχοντας την δυνατότητα της αυτοσυνείδησης, ξέφυγε από τον έλεγχο του ενστίκτου. Υπηρέτησε το προσωπικό του συμφέρον και δημιούργησε έναν πολιτισμό βασισμένο στην διαστροφή των αναγκών του.
Το ΕΓΩ πήρε τεράστιες διαστάσεις, αναπαράχθηκε στον Χρόνο και κατάπιε τον απλό φυσιολογικό άνθρωπο. Έτσι στην πραγματικότητα χρειάζεστε ένα πιάτο φαγητό για το βράδυ και ένα δωμάτιο για να κοιμηθείτε. Όμως η εγωική παγκόσμια διαστροφή σας, σας εκπαιδεύει από μικρούς και σας κάνει να χρειάζεστε μια μεγάλη αποθήκη γεμάτη τρόφιμα και τεράστια σπίτια με πολλά δωμάτια.
Αυτό όμως σημαίνει ότι άλλοι άνθρωποι δεν θα έχουν φαγητό να φάνε και μέρος να κοιμηθούν.
Αυτό βέβαια δεν ενδιαφέρει το πολυαγαπημένο ΕΓΩ των ανθρώπων.
Το αποτέλεσμα είναι ένας πολιτισμός με τεράστιες ανισότητες. Έναν πολιτισμό όπου ο πόλεμος, ο πόνος, η πείνα και τα βάσανα βρίσκονται στην ημερησία διάταξη.
Αυτό μπορεί να αντιστραφεί μόνο με την καλλιέργεια του ανθρώπου. Όμως η καλλιέργεια είναι δύσκολη υπόθεση και δεν μπορεί να την καταφέρει ο καθένας αφού η πρώτη προϋπόθεση είναι μία κοινωνία πολιτισμένη ψυχολογικά και όχι μία κοινωνία που εξυπηρετεί τα πάθη και την αποκτήνωση της μάζας.
Και βλέπετε κανέναν που να θέλει να αλλάξει αυτήν την κατάσταση;
Εσείς οι ίδιοι -αν παίρνατε τα ηνία στα χέρια σας- δεν θα προκαλούσατε πόνο και δυστυχία σε κάποιους εξυπηρετώντας κάποια συμφέροντα κάποιων άλλων που θα τα θεωρούσατε σωστά και δίκαια;
Μην διαμαρτύρεστε λοιπόν για την παγκόσμια δυστυχία και αδικία. Εσείς οι ίδιοι είσαστε ο σπόρος που την παράγει.

Γνωμικά

Στα αναπάντεχα της ζωής να μην κλαις ούτε να γελάς. Να καταλαβαίνεις.

Αυτή είναι μία ιδιότητα που ΔΕΝ την έχουν οι άνθρωποι.
Ο λόγος είναι ότι απαιτείται ψυχραιμία και παρατήρηση του γεγονότος. Ορίστε μία αναγκαστικά πολύ σύντομη και μικρή ανάλυση:
1) Οι άνθρωποι δεν είναι ψύχραιμοι γιατί έχουν την καταστροφική ψυχολογική τάση της υπερβολής. Με λίγα λόγια ΘΑ ΤΑΥΤΙΣΤΟΥΝ ΑΠΟΛΥΤΑ με οποιοδήποτε μικρό ή μεγάλο, θετικό ή αρνητικό γεγονός της ζωής τους.
2) Οι άνθρωποι έχουν την εξίσου καταστροφική ψυχολογική τάση να βγάζουν συμπεράσματα πριν καλά-καλά δουν ή ακούσουν αυτό που συμβαίνει. Επομένως, με το να βγάζουν καταδικαστική ή επιδοκιμαστική απόφαση ΠΑΥΟΥΝ ΝΑ ΠΡΟΣΕΧΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΤΗΡΟΥΝ το γεγονός.
Αυτή η διαδικασία γίνεται αυτόματα και πολύ γρήγορα και κανένας δεν την προσέχει.
Παρατηρήστε το στον εαυτό σας. Με λίγη επιμονή και υπομονή, θα δείτε ότι από τις πρώτες λέξεις του συνομιλητή σας έχετε ήδη «καταλάβει» τι θέλει να πει, έχετε βγάλει τα συμπεράσματά σας, έχετε έτοιμη την απάντηση, και επιπλέον ΒΙΑΖΕΣΤΕ να απαντήσετε πριν ολοκληρώσει αυτό που λέει.
Το τελικό συμπέρασμα είναι ότι υπάρχουν επτά δισεκατομμύρια άνθρωποι οι οποίοι «ξέρουν το σωστό» και θέλουν να διορθώσουν τους άλλους.
Δεν είναι δύσκολο να καταλάβετε την αιτία που τίποτε εποικοδομητικό δεν πρόκειται ποτέ να συμβεί στον κακόμοιρο αυτόν πλανήτη.

Γνωμικά

Ο αισιόδοξος πιστεύει ότι έχουμε πολλές δυνατότητες σήμερα. Ο απαισιόδοξος φοβάται ότι αυτό είναι αλήθεια.

Έχετε προσέξει την σημερινή σας κατάσταση;
Θυμάστε πως αντιμετωπίζατε την ζωή όταν ήσασταν μικροί;
Ποια ήταν τα όνειρά σας;
Θέλατε να γίνετε γιατροί, αστροναύτες, στρατηγοί, βασιλιάδες;
Παιδικά όνειρα θα μου πείτε.
Τελικά, καταντήσατε υπάλληλοι που τρέχουν για το μεροκάματο ή «μαγαζάτορες» που παλεύουν να κρατήσουν ανοιχτή την επιχείρηση ληστεύοντας και ληστευόμενοι;
Έχετε καταλάβει τι είναι αυτό που σας έφερε στην σημερινή σας «μη ονειρική» κατάσταση;
Ήταν βόλεμα; αμυαλιά; τεμπελιά; ατυχία;
Πάντως ότι και αν ήταν το φαινομενικό πρόβλημα που σας έφερε σε αυτήν την κατάσταση, ένα είναι σίγουρο: κάπου κάτω από την προσωπικότητα, κρυμμένος πίσω από δεκάρικους λόγους για την αξία σας, το πόσο άτυχοι σταθήκατε και το πόσο αγνώμονες ήταν οι άλλοι απέναντί σας, κρύβεται ο κύριος φταίχτης: το αγαπημένο ΕΓΩ και ο Φόβος. Και αν δεν το γνωρίζετε, ο φόβος είναι το κύριο κίνητρο της δράσης του ανθρώπου.
Το ξέρω ότι εσείς (αντίθετα από τους άλλους ανθρώπους) είσαστε άφοβοι, θαρραλέοι και τρομεροί.
Αλλά καλόν θα ήταν να κλειστείτε στο δωμάτιό σας, χωρίς να σας βλέπει κανείς, και να ομολογήσετε μπροστά στον καθρέπτη σας όλα εκείνα που σας τρομοκρατούν και θέλετε ΠΑΣΕΙ ΘΥΣΙΑ να τα ξεχάσετε.
Λοιπόν;
Φοβάστε μήπως μείνετε άνεργοι;
Μήπως αρρωστήσετε;
Μήπως σας απατήσει ο σύντροφός σας;
Μήπως δεν αναγνωρίσουν οι άλλοι την αξία σας;
Μήπως σας προδώσουν;
Μήπως κακολογήσουν;
Μήπως σας παρεξηγήσουν;
Μήπως μείνετε μόνοι;
Μήπως σας ληστέψουν;
Βρείτε τον φόβο ή μάλλον τους φόβους σας και έπειτα σκεφτείτε:
Μπορείτε να κάνετε κάτι για αυτούς;
Αν δείτε το θέμα ψύχραιμα θα διαπιστώσετε ότι αυτά που μπορείτε να κάνετε είναι από ελάχιστα έως ανύπαρκτα. Και όσο και αν παιδευόσαστε, το μόνο που καταφέρνετε είναι τελικά να ζείτε μέσα στον φόβο ΧΩΡΙΣ να μπορείτε ν αποφύγετε οποιοδήποτε ατυχές συμβάν.
Τότε (ίσως) θα βγάλετε το συμπέρασμα ότι δεν αξίζει τον κόπο να φοβόσαστε.
Με αυτήν την μέθοδο, δεν θα αποκτήσετε περισσότερα λεφτά ή καλή υγεία, δεν θα γίνετε διάσημοι, δεν θα αναγνωρίσουν την «αξία» σας.
Αλλά σας εγγυώμαι ότι σίγουρα θα αισθανθείτε καλύτερα. Και ποτέ δεν ξέρετε τι μπορεί να συμβεί τελικά. Ο αγαπημένος μου συγγραφέας λέει:
«Πρέπει να μάθουμε να μην φοβόμαστε. Όταν τελειώνει ο φόβος, τότε η ζωή επιφυλάσσει στον άνθρωπο πολλές ευχάριστες εκπλήξεις».

Γνωμικά

Κάθε λεπτό που θυμώνεις χάνεις εξήντα δευτερόλεπτα ευτυχίας.

Ο θυμός σε βάζει σε μία κολάσια εσωτερική κατάσταση. Πολλές φορές σε ΑΝΑΓΚΑΖΕΙ να πεις ή να κάνεις πράγματα για τα οποία μετά από λίγο μετανοείς πικρά, συνήθως χωρίς να μπορείς να διορθώσεις το σφάλμα σου.
Θα συμπληρώσω ότι αυτό δεν ισχύει μόνο για τον θυμό.
Για αυτό πάρτε ένα κομμάτι χαρτί και σημειώστε πόσα λεπτά κάθε ημέρα περνάτε μέσα σε θυμό…
Και πόσα λεπτά περνάτε μέσα σε ζήλια…
Και πόσα λεπτά περνάτε μέσα σε απληστία..
Και πόσα λεπτά περνάτε μέσα σε ματαιοδοξία…
Και πόσα λεπτά περνάτε μέσα σε απελπισία…
Και πόσα λεπτά περνάτε μέσα σε φόβο…
Και πόσα λεπτά περνάτε μέσα σε μίσος…
Κλπ…
Κλπ…
Κλπ…
Κάντε την πρόσθεση και θα δείτε πόσες ώρες δυστυχίας κάθε ημέρα περνάτε κυριολεκτικά με την θέλησή σας μέσα στην κόλαση.