Το θέατρο των Παθών

Για άλλη μια φορά, αυτές τις μέρες, βλέπουμε στην τηλεόραση τα έργα που έχουν γυριστεί σχετικά με το θέμα των ημερών: την προδοσία του Ιούδα και την σταύρωση του Χριστού. Έργα δεκαετιών αναπαριστούν το πολυπαιγμένο παραμύθι «ο καλός Χριστούλης που τον προδίδει ο κακός Ιούδας» ενώ εμείς οι αθώοι παρακολουθούμε ανήμποροι..
Απορώ για το γεγονός ότι ελάχιστοι έως κανείς δεν καταλαβαίνει ότι όλο αυτό το δράμα το οποίο εκτυλίσσεται στις οθόνες δεν μπορεί παρά να είναι ένα θέατρο. Ο Ιησούς ήρθε να «παίξει» ένα θεατρικό έργο. Για να μπορέσει να μεταδώσει εκείνο που δεν μεταδίδεται, το (από αιώνες) κρυφό και ανείπωτο μυστικό της ανθρώπινης αυτογνωσίας. Σκηνή η αρχαία Ιερουσαλήμ. Μέλη του θιάσου οι μαθητές και οι λοιποί ήρωες της ιστορίας του ευαγγελίου. Ο ίδιος ο Χριστός λέει για την δράση του:
«διά τούτο εν παραβολαίς αυτοίς λαλώ, ίνα βλέποντες μή βλέπωσι καί ακούοντες μή ακούωσι μηδέ συνώσι»
«Για αυτό τους μιλάω με παραβολές, ώστε ενώ βλέπουν να μην βλέπουν και ενώ ακούνε να μην ακούν και να μην καταλαβαίνουν».

Θα αναφέρω μερικά βασικά σημεία για να σας δώσω να καταλάβετε τι εννοώ:
Κατ’ αρχήν δεν είναι δυνατόν να μιλάμε για προδοσία του Ιούδα. Είναι αδύνατον να προδώσεις κάποιον ο οποίος γνωρίζει εκ των προτέρων τί θα συμβεί. Για να μην μείνει καμιά αμφιβολία ο ίδιος ο Ιησούς δηλώνει στους μαθητές του: Εγώ δεν σαν διάλεξα και ένας από εσάς είναι διάβολος;
Η «προδοσία» είναι απαραίτητη γιατί διαφορετικά δεν θα μπορούσε να υπάρξει το Δράμα. Ο Ιησούς λοιπόν έχει διαλέξει προσεκτικά τους μαθητές του. Ο καθένας παίζει τον ρόλο του. Και έρχεται η στιγμή που θα φανερώσει εκείνον που θα τον προδώσει. Οι μαθητές τον ρωτούν με αγωνία:
Μήπως είμαι εγώ Κύριε; Και όταν ο Ιούδας τον ρωτάει το ίδιο πράγμα ο Ιησούς απαντάει: Εσύ το είπες.
Αργότερα στο δείπνο ο Ιησούς λέει ότι θα τον προδώσει εκείνος που θα βουτήξουν μαζί το ψωμί στο πιάτο. Και έπειτα λέει στον Ιούδα: Εκείνο που θα κάνεις κάνε το γρήγορα.
Πρόκειται για ξεκάθαρη και άμεση διαταγή.
Ο Ιησούς μάλιστα κάνει πολύ κόπο για να δείξει ότι όλο αυτό είναι ένα Θέατρο, ένα Δράμα που θα διδάξει εκείνους που «έχουν μάτια για να δουν και αυτιά για να ακούσουν» γιατί όπως λέει και σε ένα σημείο:
«Υμών δέ μακάριοι οι οφθαλμοί, ότι βλέπουσι, καί τά ώτα υμών, ότι ακούουσιν».
«Μακάρια είναι τα μάτια σας γιατί βλέπουν και τα αυτιά σας γιατί ακούνε».
Αυτό δεν σημαίνει ότι οι απόστολοι είναι απλά μερικοί τυχεροί που βρέθηκαν εκεί από τύχη. Σημαίνει ότι βρέθηκαν εκεί επειδή ΗΔΗ είχαν την ικανότητα να ακούνε και να βλέπουν. Γιατί νομίζετε ότι είπε ο Ιησούς στους ψαράδες Πέτρο και Ανδρέα το αποκαλυπτικότατο “θα σας κάνω ψαράδες ανθρώπων”;

Έτσι κάνει την τελική δήλωση η οποία δεν αφήνει πλέον καμία αμφιβολία για τα γεγονότα που «παίζονται». Στην Γεσθημανή λέει στους στρατιώτες οι οποίοι πάνε να τον πιάσουν: Κάθε μέρα ήμουν στον Ναό και δεν με συλλάβατε.
Έκανε θαύματα και έλεγε πράγματα που ενοχλούσαν το θρησκευτικό κατεστημένο της εποχής. Ήταν πασίγνωστο πρόσωπο. ΑΡΑ ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΟΤΑΝ ΠΡΟΔΟΤΗΣ για να τον βρουν οι διώκτες του. Και παρακαλώ μην ακούσω την παιδαριώδη δικαιολογία ότι αυτό έγινε για να τον πιάσουν κρυφά, επειδή τον αγαπούσε ο λαός. Αυτό θα ίσχυε αν τον δίκαζαν κρυφά και τον σκότωναν και κρυφά. Και βασικά σε τέτοιες περιπτώσεις δεν χρειάζεται καμία δίκη. Απλά ο ένοχος που ενοχλεί το καθεστώς ΕΞΑΦΑΝΙΖΕΤΑΙ.
Και ερχόμαστε σε αυτό που είναι η βάση όλου αυτού του «θεατρικού έργου».
Ποιοι νομίζετε ότι είναι ο Ιούδας, ο Πιλάτος και ο Καϊάφας;
ΕΜΕΙΣ ΟΛΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΕΣ.
Ο Ιούδας (ο δαίμονας της επιθυμίας), ο Καϊάφας (ο δαίμονας του νου) και ο Πιλάτος (ο δαίμονας της κακής θέλησης) ζούνε μέσα μας. Εμείς προδίδουμε κάθε μέρα τον Χριστό (ο Ιούδας). Εμείς βρίσκουμε μία καλή δικαιολογία για να αποφύγουμε την ευθύνη μας (ο Πιλάτος). Εμείς καταδικάζουμε τον Χριστό προτιμώντας τα γήινα αγαθά (ο Καϊάφας).
Το θείο δράμα παίζεται καθημερινά μέσα σε εμάς. Καθημερινά προδίδουμε και σταυρώνουμε τον Χριστό στα βάθη του ψυχισμού μας. Εκεί βρίσκεται ο Ναός που τον έχουν καταλάβει τα πλήθη των εμπόρων-ελαττωμάτων μας, τα οποία δεν θέλουν να έρθει ο Χριστός και να τον καθαρίσει. Εκεί στον εσωτερικό Ναό μαστιγώνουμε και βασανίζουμε τον Κύριο που θέλει να μας σώσει.
Νομίζω ότι αυτά είναι αρκετά για όσους έχουν λίγο ανοιχτό μυαλό για να ξεφύγουν από την παιδαριώδη αντίληψη, την οποία τόσα χρόνια καλλιεργούν οι εχθροί του Λόγου, ότι το Δράμα έγινε κάπου βαθιά στο παρελθόν και εμείς δεν έχουμε κανέναν ρόλο σε αυτό.
Γιατί και για αυτό είπε κάτι ο Ιησούς:
«καί τότε πληρωθήσεται αυτοίς η προφητεία Ησαΐου η λέγουσα· ακοή ακούσετε καί ου μή συνήτε, καί βλέποντες βλέψετε καί ου μή ίδητε· 15 επαχύνθη γάρ η καρδία τού λαού τούτου, καί τοίς ωσί βαρέως ήκουσαν, καί τούς οφθαλμούς αυτών εκάμμυσαν, μήποτε ίδωσι τοίς οφθαλμοίς καί τοίς ωσίν ακούσωσι καί τή καρδία συνώσι καί επιστρέψωσι, καί ιάσομαι αυτούς».
«Και τότε θα εκπληρωθεί η προφητεία του Ησαΐα που λέει: θα ακούσετε και δεν θα καταλάβετε, θα δείτε αλλά δεν θα δείτε. Διότι πάχυνε η ψυχή του λαού αυτού, και (το έφεραν) βαρέως (που) άκουσαν με τα αυτιά, και έκλεισαν τα μάτια τους μήπως δουν με τα μάτια και ακούσουν με τα αυτιά τους και καταλάβουν με την καρδιά τους και επιστρέψουν (δηλαδή μεταμεληθούν) και εγώ (αναγκαστώ) να τους γιατρέψω».

Το ξέρω ότι όλα αυτά ΔΕΝ ΣΑΣ ΑΡΕΣΟΥΝ. Εϊναι προφανές ότι δεν μπορεί να ισχύουν. Εσείς δεν είσαστε κακοί άνθρωποι που κάνουν τέτοια πράγματα. Εσείς ΔΕΝ ΕΙΣΑΣΤΕ ΣΑΝ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ….

Σας καταλαβαίνω απόλυτα, γιατί και εγώ το ίδιο είμαι!