Η υπερηφάνεια είναι ένα ξύλινο ζευγάρι παπούτσια. Κάνει τον άνθρωπο πιο ψηλό, αλλά δεν τον κάνει μεγάλο.
Το βασικό πρόβλημα είναι ότι δεν σας ενδιαφέρει η πραγματικότητά σας. Εν μέρει βέβαια δεν φταίτε εσείς. Έχετε εκπαιδευτεί από μικροί σε αυτό.
Πάντα βλέπατε να θαυμάζουν το λαμπερό, τα μεγάλα λόγια, τις υπερβολές και κάθε τι άλλο ματαιόδοξο και κενό το οποίο μπορεί να κάνει οποιοσδήποτε αν βρει την ευκαιρία.
Ξέρω βέβαια ότι θα πείτε ότι κάνω λάθος στην κρίση μου για εσάς.
Εσείς δεν είσαστε σαν τους άλλους!
Εσείς δεν λατρεύετε σαν θεούς κάποιους τραγουδιστές, ηθοποιούς ή τηλεπερσόνες που γυρίζουν μασκαρεμένοι και παριστάνουν τους σπουδαίους μπροστά στον φακό.
Εσείς δεν λατρεύετε κάποιους επαγγελματίες πολιτικούς μόνο και μόνο επειδή σας πουλάνε όνειρα.
Εσείς δεν λατρεύετε τους ποδοσφαιριστές-ταπετσαρίες που το μόνο προσόν τους είναι ότι μπορούν να κάνουν ωραία κόλπα με την μπάλα.
Εσείς δεν τρέχετε να υιοθετήσετε την όποια ανόητη «νέα τάση» [αυτή είναι η νέα πολιτικά ορθή λέξη για την μόδα] αποφασίζει κάποιος άγνωστος ότι πρέπει να υιοθετήσετε.
Εσείς δεν είσαστε σαν τους άλλους.
Απλά κανένας δεν αναγνωρίζει την αξία σας, όλοι σας ζηλεύουν και όλοι προσπαθούν να σας βλάψουν εσάς τις αθώες περιστερές που το μόνο που θέλετε είναι το καλό της ανθρωπότητας…
Και κυρίως μπορείτε να δηλώσετε με περισσή υπερηφάνεια ότι δεν είσαστε καθόλου μα καθόλου υπερήφανοι!
Ή κάνω λάθος;
Μιχάλης 
Ισως και να μπερδεύουμε,στον κόσμο της υποκρισίας και της εξαπάτησης, κάπως ,την υπερηφάνεια-εγωισμό με την υπερηφάνεια-αφοσίωση(πίστη,πεποίθηση). Η αλαζονική έκφραση εμποδίζει την ομαλη κοινωνική ζωή, δημιουργεί ψευδαίσθηση υπεροχής και ευνοεί ή υπηρετεί αντικοινωνικές σκοπιμότητες (πχ.πολιτικοί). Η επιβεβαίωση ,όμως, ηθικών αξιών, με πράξεις αφοσίωσης , κάποτε και αυτοθυσίας , οδηγεί στην υπερηφάνεια που εχει απόλυτη ανάγκη η κοινωνία μας,γιατί ενισχύει τους δεσμούς των μελών της και κατοχυρώνει τις αξίες που έχει κατακτήσει και προβάλλει( πχ,είμαι υπερήφανος για την εθνική μου καταγωγή,για τις επιτυχίες των παιδιών μου στις επιστήμες ή τον αθλητισμό)
Μοῦ ἀρέσειΜοῦ ἀρέσει
Ακριβώς. Αυτά τα δύο μπερδεύονται.
Είσαι ας πούμε υπερήφανος επειδή γεννήθηκες Έλληνας και έτσι πιστεύεις ότι είσαι καλύτερος από έναν που γεννήθηκε Αλβανός ή Άγγλος ή …. Ή επειδή ο γιος σου πήρε το χρυσό πιστεύεις ότι είσαι καλύτερος από τους γείτονες.
Όμως άσχετα με την καταγωγή, την μόρφωση, τα επιτεύγματα κλπ εκείνο που κάνει την πραγματική διαφορά είναι η διαφορά σε αυτό που λέμε «συνείδηση».
Μοῦ ἀρέσειΜοῦ ἀρέσει