Λόγω του αστικού, στριμωγμένου, αγχωτικού και βιαστικού τρόπου ζωής, τα περισσότερα προϊόντα είναι πολύ βιομηχανοποιημένα. Παράδειγμα τα κοτόπουλα. Όταν ήμουνα μικρός η μάνα μου αγόραζε ζωντανό το κοτόπουλο, ενώ το έσφαζε και το μάδαγε αυτή. Μάλιστα πολλές φορές βρίσκαμε αρμαθιές από μικρά και μεγάλα αυγά μέσα στην κοιλιά του, εάν βέβαια ήταν θηλυκό. Σήμερα το κοτόπουλο είναι κομματάκια πόδια ή στήθος στο σουπερμάρκετ, τυλιγμένα σε νάιλον.
Τα πόδια και το κεφάλι, μαζί με τα περισσότερα εντόσθια πάνε για ζωοτροφή, ίσως στα κοτόπουλα του εκτροφείου.
Παρά το γεγονός ότι τα πόδια και το κεφάλι θεωρούνται «βρώμικα» και θα πεταχτούν με απέχθεια από τους περισσότερους, τα πράγματα είναι διαφορετικά. Αν βράσετε τα πόδια και τα κεφάλια θα διαπιστώσετε ότι το ζουμί τους περιέχει πολύ κολλαγόνο, είναι ελαφρύ [θυμίζει νερωμένη κοτόσουπα], δεν έχει σχεδόν καθόλου λίπος, ενώ τα κρεατάκια έχουν ιδιαίτερη γεύση. Τα κεφάλια διαλύονται [ακόμα και τα λειριά] και σαν μειονέκτημα θα αναφέρω ότι έχουν πολλά μικρά κοκαλάκια που πρέπει να «κυνηγήσετε», αν και είναι ακίνδυνα και δεν θα σας κάτσουν στον λαιμό όπως τα ψαροκόκαλα.
Αν βρείτε [ή αν μπορείτε να βρείτε] κεφάλια και πόδια προσθέστε τα στην κοτόσουπά σας. Αν είναι πολλά δοκιμάστε να φτιάξετε μία σούπα σύμφωνα με τις οδηγίες του βίντεο.
Μιχάλης 