Αισιόδοξος, απαισιόδοξος ή ρεαλιστής;

Δεν έφτανε:
– το εμφανώς παράνομο χρέος που έχουμε στο κεφάλι
– η πλήρης απαξίωση και η διαφθορά του πολιτικού συστήματος της Ευρώπης
– που μας δικάζει η ΔΙΕΦΘΑΡΜΕΝΗ Ντόιτσε Μπανκ
– που οι γερμανοί το παίζουν αδιάφθοροι, παρά τα παγκοσμίου επιπέδου σκάνδαλά τους
– που η ΕΕ κατάντησε γερμανική επαρχιακή υπηρεσία
– που οι μισές χώρες της ΕΕ ΔΕΝ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ στο ευρώ (για αυτό εξάλλου έχουν και καλή οικονομία)
– που ο πόλεμος μαίνεται εδώ και δεκαετίες στην γειτονιά μας
– που οι ετοιμόρροποι Τούρκοι φαντασιώνονται ότι είναι υπερδύναμη
Τώρα μας προέκυψε και ο Τράμπ.
Έχοντας δική του άποψη για τα πολιτικά και οικονομικά πράγματα, θέλει να ξεθεμελιώσει ότι απέμεινε από «την Ευρώπη των λαών» για να κυριαρχήσει οικονομικά στο βόρειο ημισφαίριο.
Όλα έχουν γίνει ένα τεράστιο μπάχαλο, με τους Ευρωπαίους να συνεχίζουν να πριονίζουν το κλαδί επάνω στο οποίο κάθονται, με το πριόνι που τους έδωσαν οι Αμερικανοί. Το τι θα γίνει στο μέλλον είναι θέμα επιστημονικής φαντασίας πλέον. Έτσι κι αλλιώς «μαύρο φίδι που μας έφαγε».
Οπότε τίθεται το ερώτημα: Τι κάνει ο Έλληνας μπροστά σε αυτήν την κατάσταση;
Απάντηση:
Ο αισιόδοξος μαθαίνει γερμανικά.
Ο απαισιόδοξος μαθαίνει τούρκικα.
Ο ρεαλιστής καθαρίζει το κυνηγετικό του…