Περιτριγυρισμένοι από «ειδικούς» (που σας λένε μόνιμα τι πρέπει να σκέφτεστε, πώς να σκέφτεστε και πότε να σκέφτεστε) και ασχολούμενοι μονίμως με την ομαδάρα σας, το κόμμα σας (μάλλον κώμα είναι), με το χρηματιστήριο, τις εκλογές και τους δείκτες, και, και, και… συνήθως χάνετε σημαντικά πράγματα.
Ζούμε σε έναν κόσμο που έχει απίστευτες ομορφιές. Υπάρχουν παντού όπου και να κοιτάξετε μικρά θαύματα, ακόμα και μέσα στις τσιμεντουπόλεις που καταντήσαμε να ζούμε: ένα έντομο που θα ερευνήσει στην γλάστρα σας, ένα σπουργίτι που θα πετάξει τιτιβίζοντας, ένα μικρό λουλουδάκι που θα μοσχομυρίζει.
Ένα τέτοιο μικρό θαύμα συμβαίνει κάθε μέρα αυτήν την περίοδο. Ο ήλιος βγαίνοντας χτυπάει το ενυδρείο μου. Το φως διαθλάται και στον τοίχο εμφανίζεται ένα μικρό ουράνιο τόξο.
Στην φωτογραφία δεν φαίνεται καλά, αλλά είναι πραγματικά θαυμάσιο.
Σταματήστε για μία στιγμή την τρεχάλα και ψάξτε για τα μικρά αυτά θαύματα.
Αξίζει τον κόπο.
Εγώ έχω στο πολυφωτο κρεμασμένα κρυσταλλακια κι όταν πέφτει το φως του ήλιου φαίνονται όλα τα χρώματα της ίριδας,κάθομαι και τα παρατηρώ μέχρι να φύγει το φως.
Μοῦ ἀρέσειΜοῦ ἀρέσει
Και δεν πρόκειται ποτέ να βαρεθείς αυτό το μικρό ¨θαύμα”.
Μοῦ ἀρέσειΜοῦ ἀρέσει
εξαιρετικό Μιχάλη. Πράγματι ένα μικρό θαύμα.
Και μου έδωσες πάσα για το εξής: Πριν μερικά χρόνια σε έναν από τους πιο αδιάφορους γκρίζους δρόμους του Ηρακλείου, είμαι σταματημένος στο φανάρι (οδηγώντας) περιμένοντας με βαριεστημάρα το ‘πράσινο’. Ξαφνικά το βλέμμα μου πέφτει πίσω από τα καλώδια ηλεκτρισμού στην αντανάκλαση του ηλιοβασιλέματος πάνω στα τζάμια ενός γυάλινου κτιρίου. Ήταν σαν φωτογραφία βγαλμένη από το διάστημα. Εντυπωσιάστηκα όμως αργότερα… άναψε το φανάρι!
Μοῦ ἀρέσειΜοῦ ἀρέσει
Ετσι είναι. Ο μηχανικός κόσμος μας δεν αφήνει πολλά περιθώρια για τέτοια πράγματα.
Μοῦ ἀρέσειΜοῦ ἀρέσει