Τελευταία ανάρτηση για την ενότητα «ειδήσεις και πολιτική»

Σταματάω τις σχετικές αναρτήσεις και να ο λόγος:
Πριν από αρκετό καιρό μου ζητήθηκε να μεταφράσω το αγγλικό κείμενο «Σιωπηλά όπλα για ήσυχους πολέμους».
Δεν έχω παρά να υποκλιθώ στην κοφτερή διάνοια που έγραψε αυτό το κείμενο. Η μέθοδος του βιβλίου εφαρμόσθηκε στις ΗΠΑ, στην Ευρώπη και τώρα εφαρμόζεται και στην Ελλάδα.
Το αποτέλεσμα φαίνεται στις τελευταίες εκλογές.
Πραγματικά έχω βαρεθεί τις μακρόσυρτες συζητήσεις, τα άρθρα και όλα τα συναφή, που δεν έχουν τελικό σκοπό, αλλά εξυπηρετούν μόνο στον διανοητικό αυνανισμό των κολλήγων του Ελλαντιστάν. Σε αυτά κατατάσσω και τα δικά μου κείμενα, για να προλάβω μην παρεξηγηθεί κανένας γνωστός ή άγνωστος.
Δεν υπήρξε λύση σε αυτές τις εκλογές, ούτε στις επόμενες θα υπάρξει, γιατί για να υπάρξει λύση θα πρέπει να υπάρχει κάποιος ΗΓΕΤΗΣ.
Και ηγέτης ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ. Ποιόν μπορείτε να θεωρήσετε σαν ηγέτη;
Τον κοιμίση δημοσιογραφίσκο του Ποταμιού; τον καλοσυνάτο αυτόν γεράκο τον Κουβέλη; Μήπως τον άνευρο Σαμαρά; Μήπως τον Γιωργάκη που δεν θα μπορούσε να βγει ούτε δημοτικός σύμβουλος αν δεν ήταν ο πατέρας του; Ή μήπως τον ΜΙΜΟ Τσίπρα, που τον προωθούν «σαν λύση» εδώ και πάνω από δέκα χρόνια;
Ποιοι ήταν ηγέτες;
Ο γέρος Καραμανλής ήταν. Ο Ανδρέας Παπανδρέου ήταν. Ο πατέρας του ο «Γέρος της Δημοκρατίας» ήταν. Αυτοί οι τρεις μπορεί να ήταν καθάρματα, αλλά είχαν ηγετικές ικανότητες και θα μπορούσαν να κάνουν κάτι καλό για την Ελλάδα. Όμως φρόντισαν να μας μετατρέψουν σε Μπανανία.
Στο τέλος του «Σιωπηλά όπλα για ήσυχους πολέμους» γράφει ΦΑΡΔΙΑ-ΠΛΑΤΙΑ:
Βοοειδή
Εκείνοι που δεν χρησιμοποιούν το μυαλό τους δεν είναι σε καλύτερη κατάσταση από εκείνους που δεν έχουν μυαλό, και έτσι το ανόητο σχολείο μεδουσών (οι μέδουσες ως γνωστόν δεν έχουν εγκέφαλο) ο πατέρας, η μητέρα, ο γιος και η κόρη, γίνονται χρήσιμα υποζύγια ή εκπαιδευτές των ομοίων τους.
Κλείνοντας ελπίζω κάποτε να τελειώσει το κάρμα της Ελλάδας και να αναβλύσει ένας ηγέτης, ένας Πραγματικός Άνθρωπος.