Να γιατί καιγόμαστε 1

Στην Κακιά Θάλασσα της Κερατέας είχε καεί πέρυσι μία μεγάλη έκταση από χωράφια, χέρσα μέρη και ένα κομμάτι πυκνό δάσος.
Κάποιος ντόπιος μου είπε ότι εκεί υπήρχαν αμφισβητούμενες εκτάσεις.
Αυτή είναι η γνωστή αρρώστια που ταλανίζει το Ελλαδιστάν από καταβολής κόσμου: Ένα δύσκαμπτο δημόσιο, με δύσκαμπτους νόμους, αναγκάζει ή επιτρέπει (ανάλογα με την περίπτωση) τους ιδιοκτήτες να κάψουν την περιοχή και μετά πολύ άνετα να πουλήσουν οικόπεδα ή να χτίσουν ακόμα και ξενοδοχεία στις πρώην δασικές εκτάσεις.
Στην συγκεκριμένη περίπτωση δεν ξέρω ποιος έχει δίκιο ή αν πρόκειται για εμπρησμό. Αλλά πρόκειται για μία εικόνα που ούτως ή άλλως δεν θα έπρεπε να υπάρχει.
Μέσα στο δάσος πουλιέται ένα οικόπεδο. Πρόκειται για μερικές πεζούλες, εγκαταλελειμμένες τώρα που είχαν αρχίσει να γεμίζουν πεύκα. Αδιάψευστος μάρτυρας το πωλητήριο δεμένο επάνω σε δύο καμένους κορμούς.