Τὸ καλοκαίρι τώρα

Ἄρχισαν οἱ ψύχρες σιγὰ σιγά. Ἔτσι ἕνα ῥεμπέτικο μὲ θέμα τὸν ἤλιο καὶ τὴν ζεστὴ εἶναι ὅτι καλύτερο για τόνωση τοῦ ἠθικοῦ.

Τὸ καλοκαίρι τώρα γυρεύομε δροσιὰ
κι ὁ κόσμος παίρνει φορὰ στην ἀκροθαλασσιά.
Ἀγόρια καὶ κορίτσια σὰ γλάροι να πετοῦν,
μὲ χίλια δυο καπρίτσια στο κῦμα να βουτούν.
Ξαπλωμένοι βλέπεις χάμω νέοι, γεροὶ σὰν τρελοὶ
να κοιμούνται μες στην ἄμμο μὲ τὴν ζεστὴ την πολύ.
Κοπέλες σὰν τὸ γάλα, νεράιδες πλουμιστὲς
ἀπ’ τὴν πολὺ λιακάδα να γίνονται ψητές.
Ποδάρια ξουρισμένα, ποδάρια μουμποτε(άγνωστη λέξη),
κορμιὰ καβουρντισμένα μὲ γάμπες τριχωτές.
Τρυφερὲς γλυκιὲς μικροῦλες, κοριτσόπουλα τρελὰ
σὰν ψημένες γαλοποῦλες να πετοῦν χωρὶς φτερά.
Καὶ τότε βλέπομ’ ὅλοι πως ἒχομ’ ὀμορφιὲς
μὰ ἔχουμε καὶ χάλιά που εἶναι για να κλαις,
σὰν βλέπω να βουτάνε κι οἱ φώκιες οἱ γριὲς
καὶ γεροὶ μὲ φαλάκρες, μουστάκια καὶ κοιλιές.
Καὶ ἀγόρια τὰ καημένα σὰν ὀρτύκια σουβλιστά,
σὰν κοκόρια μαδημένα σὰν τρυγόνια ξυδιαστά.